نامه‌اي به کودکان خوزستان

در نامه اين انجمن آمده است:

به نام پروردگار کودکي

بچه‌هاي خوزستانِ قهرمان سلام، فرزندانِ پاره‌ تنِ ايران عزيز سلام!

مي‌خواهيم به رسم نامه‌هاي قديم براي شما بنويسيم، به رسم روزهايي براي‌تان نامه بنويسيم که از هر شهر و روستاي ميهن پهناورمان، هم‌ميهنان براي رزمنده‌هاي جبهه‌ها در خوزستان و ديگر مرزهاي کشور نامه مي‌نوشتند و با آن‌ها سخن مي‌گفتند.

مي‌خواهيم به رسم نامه‌هاي قديم بگوييم نامه‌هاي‌تان رسيد، ما هم صداي‌تان را شنيديم و راستش اگر از احوال ما جويا باشيد، در اين خشکسالي وقتي صداي تشنگي خوزستان يعني پاره‌ تن ميهن‌مان را شنيديم، وقتي تصوير رودهاي بي‌آب را ديديم، وقتي عکس و فيلم تالاب خشکيده‌ هورالعظيم را تماشا کرديم، وقتي رنج‌کشيدن گاوميش‌ها را از خشکي تالاب‌ها ديديم، وقتي خبر احتمال از بين رفتن نخل‌ها را شنيديم، وقتي...، وقتي... ديگر حال‌مان خوب نيست. 

در بخش‌هاي ديگري از اين نامه مي‌خوانيم:

حال‌مان خوب نيست و مي‌خواهيم بگوييم ما نويسندگان حوزه‌ کودک و نوجوان کشور نيز، از هرجاي ايران عزيز باشيم با شما همدرديم. هرچند ممکن است ظاهراً براي چنين روزهاي سختي، کار چنداني از دست ما برنيايد، ولي مي‌خواهيم بگوييم ما نيز همراه شماييم و هم‌صدا با شما از مسئولان کشور مي‌خواهيم راه چاره‌اي فوري براي حل مشکل بي‌آبي خوزستان بيابند و حل اين مسئله‌ مهم و حياتي را به آينده‌هاي ناپيدا وانگذارند. ما نيز همراه شما از مسئولان کشور مي‌خواهيم در کنار انديشيدن راه چاره‌ فوري براي بي‌آبي خوزستان، از تجربه‌هاي اين همه سال درس بگيرند و براي روياروييِ درست و منطقي با معضل بي‌آبي و کم‌آبي همه‌ کشور برنامه‌ريزي کنند.

بچه‌هاي خوزستان عزيز، ما هم مثل شما حال‌مان خوب نيست؛ اما مي‌خواهيم همدلي‌هاي‌مان را به ياد هم بياوريم و به همديگر بگوييم مردم ايران عزيز و خوزستان قهرمان، در طول هزاران سال نشان داده‌اند دل از ميهن‌شان نمي‌برند و دست از سرزمين‌شان نمي‌کشند. مي‌خواهيم بگوييم به تعبير شاعر، تسليم بادهاي ناموافق نخواهيم شد؛ بلکه هنگامي که لازم باشد خود باد مي‌شويم و باز هم کشتي‌مان را در درياي خروشان زندگي پيش مي‌بريم: تجري الرياح کما تجري سفينتنا/ نحن الرياح ونحن البحر والسفن/ فأقصد إلي قمم الأشياء تدرکها../ تجري الرياح کما رادت لها السفن (بادها مي‌وزند و در جنبش‌اند، همچنان‌که کشتي‌ِ ما در حرکت است/ ما خود، بادهاييم و ما خود، درياييم و کشتي/ قله‌ها را در نظر بگيريد که بدان‌ها مي‌رسيد.../ بادها چنان مي‌وزند که کشتي‌ها مي‌خواهند).

همت‌تان بلند و خدا يار و نگه‌دارتان

دوستان‌تان در انجمن نويسندگان کودک و نوجوان ايران