غلط ننویسیم/ ️«حُکْم»، «حَکَم» و «حِکَم» هر کدام به چه معناست؟

آخرین خبر/ این سه کلمه در املا یکسان اما در تلفظ و معنی منفاوتاند. حُکْم، به ضمّ اول و سکون دوم، بهمعنای «فرمان» و نیز «رأی محکمه یا داور» است: «حُکْمِ او مرغ پرنده را از هوا به زمین میآورد و ماهی را از قعر دریا برمیآورد» (تاریخالوزراء، ۱۵۴)؛ «قاضی چون سخن بدین غایت رسانید... به مقتضای حُکم قضا رضا دادیم و از ما مضی در گذشتیم» (گلستان سعدی، ۱۶۸).
حَکَم، به فتح اول و دوم، بهمعنای «داور» است: «چون مردمان تراضی نمودند بر آنچه قرآن حَکَم باشد میان ایشان، اهل شام عمروبن عاص را حَکَم کردند... و امیرالمؤمنین علی، رضیاللّه عنه، میخواست که عبداللّه عبّاس حَکَم باشد» (گزیدهٔ جوامعالحکایات، ۱۰۱-۱۰۲).
حِکَم، به کسر اول و فتح دوم، جمع حکمت و بهمعنای «پندها و اندرزها» یا «سخنان حکیمانه» است: «هر رسولی که فرستادندی از حِکَم و رموز و لغز مسائل با او همراه کردندی» (چهارمقاله، ۴۵).
منبع: کتاب غلط ننویسیم