0
0
121
سروده محمدمهدى عبدالهى در وصف حال زینب کبرى (س)
ايبنا
بروزرسانی
ایبنا/ عبدالهی در این شعر آورده است:
دستی شراب خون‌فشان در ساغرم ریخت
در کوفه هم بار دگر بال و پرم ریخت
در کوچه‌های سنگیِ نامرد کوفه
یارب کدامین دست آتش بر سرم ریخت؟!
با وسعت اندوه تو شد همسفر دل
با هر نفس ناگاه خون از حنجرم ریخت
منزل به منزل تا قلم خون گریه می‌کرد
این قطره‌های سرخ روی دفترم ریخت
زخم نگاهم بود از تصویر گودال
اشکی که از دریای چشمان ترم ریخت
وقت مناجات سحر هم پای نیزه
با گوشه چشمی دل غم‌پرورم ریخت
از کربلا تا کوفه با آشوب توفان
درموج خون، گل‌های خورشیدآورم ریخت
آن آتشی که از مدینه شعله‌ور شد
در کوفه شد خاکستری بر معجرم ریخت
اخبار بیشتر درباره
اخبار بیشتر درباره
پس از این بخوانید
سه روشی که می‌توان امام حسین (ع) را در کتاب به کودکان معرفی کرد
قتل عام به روش آمریکایی با آب‌نبات و شکلات
چالش‌های نوشتن رمان تاریخی
چگونه می‌توان ایرانی نبود؟
استراحت ذهن از راه مطالعه ممکن است
چگونه آثار محمدعلی اسلامی ندوشن را بخوانیم؟
ادبیات کودک، ابزاری برای امیدآفرینی و تقویت تاب‌آوری روانی
ادبیات حماسی و اسطوره‌ها؛ پایه‌گذار تداوم فرهنگ ملی
ادبیات چطور می‌تواند به بچه‌ها کمک کند؟
