غمگین ترین شعر زبان فارسی از نظر هوشنگ ابتهاج
آخرین خبر/ درباره شعر: تفنگ برای عشایر ارزش زیادی داره. حالا اگر دسته تفنگ از نقره باشه، اوج ارزش اون تفنگ رو میرسونه! شاعر، تفنگ دسته نقرهش رو فروخته و برای دلبر قبای ترمه خریده، و دلبر اونو پس فرستاده! شما بیکسی این آدم رو تصور کنید :((
تفنگ دسته نقرهم رو فروختم
برای وی قبای ترمه دوختم
فرستادم برایم پس فرستاد
تفنگ دست نقرهم! داد و بیداد...
از نظر هوشنگ ابتهاج: « این دردناکترین شعر فارسیه. و حتی معتقده این دو بیت هزار بار از شعر حافظ موثرتره! و شعر فردوسی هم به پای این شعر نمیرسه! »
و ابتهاج در ادامه میگه:
«این آدم عامی (شاعر) میخواسته دردشو بگه و درنمونده بلکه توفیق کامل پیدا کرده؛ نه معانی میدونسته نه بیان. اینها سرمشق هنری آدمند... لحن ساده و عمیق دردی که تو این شعر وجود داره، به خاطر اینه که اون نمیخواسته هنر به وجود بیاره. و فقط دردشو گفته.
فرق اینه!
این زبان مردم عادی این سرزمینه! »
شاعر ناشناس
احسان رضایی (برشی از برنامه کتاب باز)