غلط ننویسیم؛ کاربرد اولا، ثانیا، ثالثا

خراسان/ امروزه فعل «نمودن» معمولاً مرادف فعل «کردن» و برای احتراز از تکرار فعل اخیر به کار می‌رود. در قدیم، «نمودن» به معنای دیگری به کار می‌رفته که از آن‌ها دو معنی رایج تر بوده است، یکی معنای «نشان دادن، عرضه کردن» و دیگر  معنای «به نظر آمدن». استعمال «نمودن» به جای «کردن» تا قرن هشتم و منتها نهم نادر است و از آن به بعد، خاصه در دوران صفویه و قاجاریه، فزونی می‌گیرد و تا مدتی بعد از مشروطیت به همین منوال ادامه می‌یابد. بنابراین «نمودن» را به معنای «کردن» نمی‌توان غلط دانست، اما به چند دلیل بهتر است که از استعمال آن به جای «کردن» خودداری شود:
اولاً... فعل نمود از حیث معنی هیچ تفاوتی با کرد ندارد و استعمال کلمه هایی که مترادف محض باشند، برخلاف تصور بسیاری از «زیبانویسان»، باعث ضعف زبان می‌شود.
ثانیاً از نظر زیباشناسی یا منطق کلام نمی‌توان حکم کرد که تکرار فعل لزوماً عیب است.
ثالثاً در زبان گفتار، نمودن هرگز به جای کردن به کار نمی‌رود و البته زبان نوشتار، خاصه در مواردی که با دقایق علمی و مصطلحات فنی و مفاهیم تخیلی سروکار ندارد، هرچه به زبان رایج نزدیک‎تر باشد رساتر و مفهوم تر است.
رابعاً دو معنای اصلی فعل نمودن، به خصوص معنای «به نظر آمدن» امروزه در نوشتن و ترجمه کردن سخت مورد نیاز است و باید کوشید که بار معنای مختلف آن کمتر شود تا هرچه صریح‌تر بر این معنای اخیر دلالت کند.

برگرفته از کتاب«فرهنگ درست نویسی سخن»،تالیف استاد حسن انوری

---

بازار

---

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar