تیونینگ جذاب تویوتا سلیکا با موتور V12 و 700 اسب بخار قدرت!

پدال/ یک شرکت آمریکایی تیونینگ چشمگیری را روی تویوتا سلیکای کلاسیک 1976 انجام داده و آن را به موتور V12 برگرفته از تویوتا سنچوری مجهز کرده است.
تویوتا چندی پیش اشارههایی به بازگشت سلیکا با موتور چهار سیلندر توربوشارژ داد اما برخی طرفداران تویوتا هنوز به سلیکای نسل اول که ۵۵ سال پیش معرفی شد علاقهمندند و رؤیاهای تیونینگ بسیار جسورانهتری دارند مثل نصب یک موتور V12 در جایی که زمانی پیشرانهٔ چهار سیلندر قرار داشت!
نسل اول سلیکا پاسخ تویوتا به فورد موستانگ بود اما فاصله محوری کوتاهتر و موتورهای کوچکتری داشت. این خودرو از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۶ تولید و ابتدا بهصورت کوپه عرضه شد تا اینکه سپس چند سال بعد نسخه فستبک به خط تولید اضافه شد. حالا، نیمقرن بعد، دیدن سلیکاهای تیون شده با اسپویلرهای جلو، گلگیرهای پهن و رینگهای بزرگ عادی است و حتی نمونهای با موتور هوندا S2000 دیده شده اما هیچکدام بهپای این سلیکای ساختهشده توسط تیم فلوریدایی Attacking The Clock Racing یا ATC نمیرسند.
شاون باست، مالک ATC، میگوید ابتدا قصد داشت موتور V10 لکسوس LFA را روی این خودرو نصب کند اما به دلیل دشواری تهیه این پیشرانه، سراغ موتور V12 تویوتا سنچوری رفت. این موتور تیون شده حالا ۷۰۰ اسب بخار قدرت تولید میکند و تا 10 هزار rpm دور میگیرد. این موتور ارتقاءیافته که با دوازده شیپوری هوا خیرهکننده از کاپوت بیرون زده است، به گیربکس اتوماتیک هشت سرعته ZF8HP متصل است که تغییراتی خاص دارد.
گیربکس ZF8HP در خودروهای مدرن متعددی از تویوتا، بامو و دیگر خودروسازان مثل سوپرا و M2 استفاده میشود اما هیچکدام از این خودروها طبیعتاً پدال کلاچ ندارند ولی چنین پدالی در سلیکای موردبحث وجود دارد. باست توضیح میدهد که میتوان کلاچ گیربکس ZF را بهصورت دستی از طریق یک پدال کلاچ معمولی کنترل کرد. این یعنی میتوان در حالت سکون دور موتور را افزایش داد یا با کلاچکشی خودرو را به بیشفرمانی وادار کرد درست مثل کاری که با خودروهای دستی انجام میشود. وقتی هم حال و حوصله رانندگی هیجانی ندارید، میتوانید با آن مثل یک اتوماتیک معمولی رانندگی کنید.
توجه به جزئیات در این پروژه بینظیر است. قطعات کربنی، رینگهای مسابقهای قدیمی BBS E55 و تبدیل سیستم تعلیق عقب به سیستم پوشراد که از طریق قفسه عقب قابلمشاهده است، از ویژگیهای برجسته هستند. از نظر طراحی هم ترکیبی باسلیقه از رنگ سبز مسابقهای بریتانیایی، چرم قهوهای روشن، آمپرهای سفارشی و صندلیهای کربنی، به این پروژه که میتوانست صرفاً یک خودروی پیست محور باشد، ظاهری خاص و چشمگیر بخشیده است