لامبورگینی قرمزرنگی که به ایران آمده بود را بهتر بشناسید

1car/ گالاردو نامي است که از سال 2003 به سبد محصولات لامبورگيني اضافه شد. اين خودرو در کنار مدل مورسيه لگو به توليد مي رسيد. مورسيه لگو در زمان توليد به عناون قوي ترين محصول لامبورگيني شناخته مي شد و گالاردو نيز به عنوان خودرويي در يک رده ي پايين تر از آن. دو مدل بعدها با مدل هاي اونتادور و هوراکان جايگزين شدند. گالاردو در زمان توليد توانست تبديل به پرفروش ترين محصول لامبورگيني در تاريخ اين کمپاني شود به طوري که فروش آن در بازه‌ي ۱۰ ساله اي که بر روي خط توليد قرار داشت به مرز ۱۴ هزار دستگاه رسيد و اين در حالي بود که مورسيه لگو فروش کمتر از ۵ هزار دستگاه را تجربه کرد. در ادامه با خودروبانک همراه باشيد تا با اين گاو وحشي سنت آگاتايي بيشتر آشنا شويم. گالاردو نام خود را از يک گاو مسابقه اي مشهور به عاريت برده است. طراحي آن توسط طراح شهير، لوک دانکرولک و بر اسا يکي از طرح‌هاي جيوجيارو انجام شد. نسل اول اين خودرو مجهز به يک پيشرانه‌ي V شکل ۱۰ سيلندر به حجم 5 ليتر بود و براي ان امکان انتخاب دو نوع جعبه دنده‌ي دستي و نيمه خودکار وجود داشت که هر دو از نوع شش سرعته بودند. در نوع مجهز به جعبه دنده‌ي نيمه خودکار راننده مي توانست با استفاده از پدال هاي تعبيه شده در پشت فرمان اقدام به تعويض دنده ها کند. پيشرانه‌ي گالاردو از نوع وي شکل با زاويه‌ي ۹۰ درجه بود. اين موتور ۴۰ سوپاپ در نسل اول که بين سالهاي ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ به توليد مي‌رسيد مي توانست ۵۰۰ اسب بخار قدرت و 510 نيوتون متر گشتاور توليد کند. شتاب صفر تا صد اين مدل 4.2 ثانيه و حداکثر سرعت آن 309 کيلومتر بر ساعت بود. از سال ۲۰۰۶ اما اين خودرو يک سري تغييراتي را به خود ديد و قدرت آن به 520 اسب بخار افزايش پيدا کرد. اين افزايش قدرت سبب کاهش شتاب صفر تا صد به 4 ثانيه و افزايش حداکثر سرعت خودرو به 315 کيلومتر بر ساعت شد. در سال 2007 نيز مدل تقويت شده‌ي سوپرلگرا معرفي شد که در آن کاهش وزن ۱۰۰ کيلوگرمي و افزايش قدرت 10 اسب بخاري اتفاق افتاده بود ضمن اينکه ظاهر آن نيز تفاوت‌هايي جزيي با مدل معمولي گالاردو داشت. سوپرلگرا مجهز به سيستم اگزوز تقويت شده، صندلي هاي فيبر کربني و ديفيوزر فيبر کربني در عقب بود. اين مدل با داشتن 530 اسب بخار قدرت مي‌توانست در عرض 3.9 ثانيه به سرعت يکصد کيلومتر بر ساعت دست پيدا کند. از مدل سوپرلگراي نسل اول تنها به تعداد 172 دستگاه به توليد رسيد. و توليد آن در سال 2008 متوقف شد. نسل اول گالاردو در سال 2006 توانست به عنوان خودروي رويايي سال تاپ گير انتخاب شود. با موقعيتي که گالاردو توانست در بازار فروش و در دنياي سوپر اسپرت ها به دست آورد لامبورگيني بر آن شد تا در نمايشگاه خودروي ژنو در سال 2008 از نسل دوم اين خودرو با نمايي وحشي تر و اسپرت‌تر و با نام LP-560-4 رونمايي کند. از تغييرات ظاهري که بگذريم اصلي ترين تغيير نسل دوم نسبت به نسل اول استفاده از پيشرانه اي بزرگتر بود. حجم موتور گالاردو نسل دوم از 5 ليتر به 5.2 ليتر افزايش پيدا کرده و به لطف استفاده از سيستم تزريق مستقيم سوخت قدرت و گشتاور آن به ترتيب به 560 اسب بخار و 540 نيوتون متر رسيده بود. عليرغم افزايش حجم و قدرت موتور، اما نسل دوم مصرف سوخت و آلايندگي کمتري در مقايسه با نسل اول دارد. جعبه دنده‌هاي قابل انتخاب نيز اگرچه با نسل اول يکسان بودند اما در مدل مجهز به پدال شيفتر يک حالت جديد به نام کورسا نيز اضافه شده بود که سرعت تعويض دنده را تا ۴۰ درصد افزايش مي‌داد. وزن نسل دوم نيز به ميزان 20 کيلوگرم کمتر از نسل اول بود و مي توانست در عرض 3.9 ثانيه به سرعت ۱۰۰ کيلومتر بر ساعت دست پيدا کند و حداکثر سرعت آن معادل 325 کيلومتر بر ساعت بود. نسل دوم گالاردو در نسخه هاي مختلفي نظير اسپايدر، والنتينو بالبوني، تريکولوره و سوپر لگرا به توليد رسيد. نسخه‌ي سوپر لگراي اين مدل با نام LP-570-4 که در سال ۲۰۱۰ به توليد رسيد داراي صفر تاصد 3.4 ثانيه و حداکثر سرعت 325 کيلومتر بر ساعت بود و قدرت آن به نزديک 570 اسب بخار رسيده بود. توليد لامبورگيني گالاردو سرانجام در سال 2013 و پس از 10 سال به پايان رسيد و لامبورگيني مدل هوراکان را به عنوان جانشين گالاردو به روي خط توليد فرستاد. نسخه اي از اين خودر نيز با نام LP-550-2 والنتينو بالبوني به توليد رسيده که ديگر از سيستم چهارچرخ محرک در آن خبري نبود و به صورت ديفرانسيل عقب به توليد مي‌رسيد. اين خودرو در سال 2009 عنوان خودروي سال از ديد تاپ گير را از آن خود کرد. با کانال تلگرامي «آخرين خبر» همراه شويد