اولین کامیون ساخته شده در دنیا را ببینید
خودرو بانک/ اولين کاميون دنيا در سال ۱۸۹۶ توسط گوتليب دايملر ساخته شد. يکي از مهمترين ويژگيهاي گوتليب دايملر مؤسس شرکت دايملر پيدا کردن حوزههاي جديدي براي استفاده از موتورهاي خودش بود. او ابتدا موتورسيکلت، ترامواي موتوري، شلنگ آتشنشاني موتوري و سپس در سال ۱۸۹۶ کاميون را اختراع کرد.
اولين کاميون جهان در سال ۱۸۹۶
اولين کاميون جهان شبيه يک گاري با موتور و بدون ميله اتصال واگن بود. اين موتور با نام فونيکس، يک موتور ۱.۰۶ ليتري دو سيلندر با قدرت چهار اسب بخار بود که از يک خودرو برداشته شده بود. دايملر آن را به وسيله يک تسمه به محور عقب متصل کرده بود. دو کمکفنر مارپيچي از موتور محافظت ميکردند که نسبت به ارتعاشات حساس بود. اين خودرو از چرخهاي آهني بهره ميبرد. دايملر محور جلويي داراي کمکفنر شمشي را به وسيله يک زنجير هدايت ميکرد. راننده مثل کالسکه روي صندلي راننده در جلو مينشست. موتور در عقب خودرو قرار داشت. مصرف سوخت تقريباً شش ليتر بنزين در هر ۱۰۰ کيلومتر بود.
فناوري آيندهنگرانه در اولين کاميون
اولين کاميون از ۱۲۵ سال قبل اکسلهاي سيارهاي که امروزه در ماشينآلات ساختماني استفاده ميشود را پيشبيني کرده بود، چون تسمه قدرت را از موتور به شفتي که به صورت عرضي در محور طولي خودرو نصب شده بود و هر دو طرف آن داراي پينيون بود ارسال ميکرد. هر دندانه اين پينيون با دندانههاي داخلي يک چرخدنده حلقهاي متصل به چرخ درگير شده بود. اکسلهاي سيارهاي کاميونهاي سنگين کنوني مرسدس بنز هم به همين شکل کار ميکنند.
پايه و اساس کاميونهاي امروزي ايجاد شد
در سال ۱۸۹۸، گوتليب دايملر و ويلهلم مايباخ موتور دو سيلندر فونيکس خودروي شش اسب بخار که در عقب آن قرار گرفته بود را به زير صندلي راننده منتقل کردند و تسمه چهار-دندهاي نيز به جلو منتقل شد. در همان سال ظاهر کاميون تغيير داده شد تا از خودرو متمايز شود و قدرت و گنجايش بار افزايش پيدا کرد: سپس موتور در جلوي محور جلو قرار گرفت.
اين موتور قدرت ده اسب بخار خود را از طريق يک تسمه چهار-دنده و يک شفت و پينيون طولي جلو-به-عقب به چرخ دندههاي داخلي روي چرخهاي آهني در عقب منتقل ميکرد. دايملر نهتنها پيشرانه اين وسايل نقليه بلکه موتور آنها را ارتقا داد. احتراق مغناطيسي کم ولتاژ ساخته بوش مخلوط بنزين-هوا را در سيلندرهاي موتور ۲.۲ ليتري دو سيلندر مشتعل ميکرد و رادياتور طراحي کاملاً جديدي داشت.
اولين تست مشتري در کوره آجرپزي
گوتليب دايملر -احتمالا به دليل نوآوريهاي زياد- در ابتدا براي نمايش عمومي کاميون پنج تُني جديدش احتياط ميکرد. وسيله نقليهاي که در آن زمان بسيار مدرن بود توسط مشتريان تست شد. دايملر کاميون پنج تُني جديد خود را چندين ماه در يک کارخانه آجرپزي در هايدنهايم مورد استفاده قرار داد و مشکلاتش را به سختي حل کرد.
کاميونهاي دايملر هميشه بينالمللي بودهاند
اولين خريدار اولين کاميون دنيا انگلستان بود. خودروهاي بخار در آنجا از مدتها پيش روش حمل و نقل را از ريلي به جادهاي تغيير داده بودند و تا دهه ۱۹۵۰ همچنان از آنها استفاده ميشد. با اين وجود، در سال ۱۹۰۱ بود که يک کاميون در يک تست مقايسهاي در ليورپول ثابت کرد که مزيتهاي بيشتري نسبت به واگنهاي بخار دارد.
کاميون دايملر در پاريس هم مورد استقبال قرار گرفت. گوتليب دايملر سفري طولاني به پاريس داشت تا محصول جديدش را در يک نمايشگاه جهاني معرفي کند. در آنجا، پس از يک مسابقه توسط انجمن خودرو فرانسه با موضوع وسايل نقليه موتوري براي سفرهاي درون شهري، يک نمايشگاه خودرو در پارک تويلري برگزار شد؛ در اين نمايشگاه، گوتليب دايملر کاميون پنج تُني جديد خود و يک وسيله نقليه چهار اسب بخار را معرفي کرد. لينا همسر دايملر در ژوئن ۱۸۹۸ گفت: «جمعيت عظيمي از مردم و انواع مختلفي از خودروها در اين مراسم حضور داشتند و کاميون ما بسيار محبوب بود.»
شرکت توليدي دايملر يک شرکت توليدي آمريکايي از سال ۱۸۹۸ تا ۱۹۰۷ بود. اين شرکت از سال ۱۸۸۸ تا ۱۸۹۸ با نام شرکت دايملر موتور شناخته مي شد که به عنوان بخشي از مشارکت بين گوتليب دايملر از دايملر-موتورن-گزلشافت و ويليام استاينوي از شرکت پيانوسازي استاينوي و پسران تأسيس شده بود. اين شرکت که دفتر مرکزي آن در لانگ آيلند سيتي کويينز نيويورک، نزديک دفتر مرکزي استاينوي در آستوريا قرار داشت، موتورهاي دايملر براي قايقهاي بادباني و کشتيها و همچنين براي خودروهاي تجاري مانند اتوبوس و کاميون را ميفروخت.
تشکيلات توليدي بلند-مدت - دايملر کاميونها را در برلين-مارينفلده ميسازد
توليد خودروهاي تجاري دايملر-موتورن-گزلشافت براي مدت زيادي در مقر اصلي باقي نماند. در سال ۱۸۹۷ مکس فون دوتنهوفر رئيس هيئت مديره دايملر-موتورن-گزلشافت بدون اطلاع دايملر قرارداي را با شرکت برليني اد. آلتمن و شرکا بسته بود که قرار بود مکان توليد بزرگتري براي خودروهاي موتوري راهاندازي کند. در فوريه ۱۸۹۹ اين کارخانه توليد محصولاتش بر اساس آخرين طرحهاي دايملر را آغاز کرد و رقابت سفت و سختي را با خودروهاي دايملر ساخت اشتوتگارت به وجود آورد. خودروهايي با موتورهاي برقي بر اساس طرحهاي شرکت کلمبيا توليدکننده آمريکايي و همچنين خودروهاي مسافربري شبيه کالسکه و طيف گستردهاي از خودروهاي تجاري نيز در بين آنها بودند. پس از مرگ گوتليب دايملر در سال ۱۹۰۰، سهامداران دايملر-موتورن-گزلشافت تصميم گرفتند تا شرکت واقع در برلين-مارينفلده را به عنوان شعبه برلين-مارينفلده در اختيار بگيرند. چون شرکت به طور قابل توجهي بزرگتر شده بود، آنها به دنبال تقسيم نقشها در داخل شرکت بودند: کانشتات و کمي بعد از آن کارخانه جديد در اونترتورکهايم اشتوتگارت، روي ساخت خودرو متمرکز شدند، در حالي که مارينفلده وطيفه توليد کاميونها و اتوبوسها را بر عهده داشت.
برنامه توليد کاميون دايملر از سال ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۵
نسل دوم کاميونهاي دايملر که از سال ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۳ توليد ميشدند شامل انواع جديدي با گنجايش بار بين ۱٫۲۵ تا ۵٫۰ تُن بودند که موتورهاي دو سيلندر و چهار سيلندر با توان چهار تا دوازده اسب بخار براي آنها کافي بودند.
گروه محصولات تقريباً کامل دايملر-موتورن-گزلشافت در سال ۱۹۰۵ شامل ونهاي سبک با سه کلاس گنجايش بار ۵۰۰ کيلوگرم، ۱۰۰۰ کيلوگرم و ۱۵۰۰ کيلوگرم با موتورهاي دو سيلندر با توان هشت تا شانزده اسب بخار بود. موتورهاي چهار سيلندر با توان ۱۶ تا ۳۵ اسب بخار قدرت ونهاي سنگين با گنجايش بار دو تا پنج تُني را تأمين ميکردند.
اولين کاميونهاي ساخته شده توسط کارل بنز متعلق به خزانه ژني کاميونهاي امروزي هستند: کاميونهاي موتوري بنز
در سال ۱۹۰۰ کارل بنز محصولات اين شرکت را از ون به کاميون ارتقا بخشيد. طيف اول شامل سه مدل بود: نسخه سبک با گنجايش بار ۱۲۵۰ کيلوگرم با موتور يک سيلندر با توان پنج تا هفت اسب بخار، نسخه متوسط با گنجايش بار ۲.۵ تُن با موتور يک سيلندر با توان ده اسب بخار و نسخه سنگين با گنجايش بار ۵ تُن با موتور دو سيلندر با توان چهارده اسب بخار. نکته مشترک هر سه نسخه اين بود که موتور در عقب قرار نداشت، بلکه در جلو و به صورت افقي قرار گرفته بود و محور عقب را از طريق سيستم انتقال قدرت چهار-دنده به حرکت درميآورد.
پايه و اساس ورود کاميونها به بازار آماده شد
پايه و اساس ورود کاميونها به بازار آماده شد. انقلاب صنعتي سرعت گرفت و کالاهاي توليد انبوه وارد بازارها شدند. تقاضا براي حمل و نقل کالاها بيشتر شد. در سال ۱۸۷۱ محدوديتهاي گمرکي در امپراتوري آلمان لغو شدند. تاريخچه حمل و نقل جادهاي و تاريخ تجارت و جادهسازي پيوند خيلي نزديکي با يکديگر دارند.