«رضا سعیدی» بازیگری که در هنگام مرگ تنها چهلوشش سال داشت
ماهنامه سینمایی فیلم/ رضا سعیدی (۱۳۸۴ - ۱۳۳۸) بازیگر مشهدی کارش را از نوجوانی در مرکز تئاتر زادگاهش آغاز کرد و نخستین بار با بازی در نقش عبیدالله ابن زیاد در مجموعهی تلویزیونی «روایت عشق» دیده شد؛ مجموعهای به کارگردانی مشترک انوشیروان ارجمند و علاءالدین رحیمی که سال ۱۳۶۴ در مرکز استانی خراسان ساخته شد. سعیدی در این سریال در حالی که در بیستوشش سالگی تجربهٔ زیادی نداشت در نقش ابن زیاد چنان چشمگیر ظاهر شد که بلافاصله به عنوان یک بازیگر متفاوت و شاخص توجهها را جلب کرد. درک عالی از ویژگیهای روانی و شخصیتی نقش، تسلط بر میمیک صورت و فیزیک بدن در تلفیق با نقشگویی زندهیاد حسین عرفانی که بهترین انتخاب برای شخصیت حیلهگر و سیاستباز ابن زیاد بود همه و همه در کنار هم جمع شدند تا بازی رضا سعیدی در این نقش بسیار به چشم بیاید. حتی بازی خوب فرهاد اصلانی در همین نقش بیستوچند سال بعد در سریال «مختارنامه» داوود میرباقری هم با نقشآفرینی رضا سعیدی مقایسه میشد.
این بازیگر مستعد با کنار گذاشته شدن دوبلهی آثار ایرانی به واسطهی جنس گرفتهی خاص صدایش که پازل نقشآفرینی موفق او را تکمیل میکرد بیش از پیش دیده و شناخته شد. بازی کوتاهش در نقش مأمور جلب رضا مارمولک در فیلم «مارمولک» بهیادماندنیست و حضورش در دو سریال تاریخی - مذهبی «تنهاترین سردار» و «ولایت عشق» هر دو به کارگردانی مهدی فخیمزاده بیشتر به چشم آمد.
سعیدی همچنین از بازیگران محبوب محمدنوریزاد، یکی از کارگردانان فعال تلویزیون در اواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد بود و در دو ساختهی تلویزیونی او یعنی مجموعهی جهتدار «پروانهها مینویسند» که مورد انتقاد جناح اصلاحطلب قرار گرفت و مجموعهی «چهل سرباز» هم به ایفای نقش پرداخت.
ایست قلبی امکان ادامهی فعالیت این بازیگر توانا را سلب کرد تا پروندهی زندگی رضا سعیدی در بیستم آذر ۸۴ برای همیشه بسته شود و تنها یاد و خاطرهی بازیهایش در حافظهی بینندگان آثار نمایشی به یادگار بماند.
نویسنده:مازیار معاونی