زودپزِ رامبد، محسن و نوید، گیشه را می‌ترکاند؟ 

آخرین خبر/این روزها فیلم «زودپز» اثر رامبد جوان و با بازی محسن تنابنده، نوید محمدزاده، گلاره عباسی و... خوب می‌فروشد؛ هرچند نتوانسته در قامت بهترین فیلم رامبد یعنی «ورود آقایان ممنوع» ظاهر شود. «زودپز» که یک اکیپ مفصل از چهره‌های شاخص حوزه فیلمنامه کمدی روی داستانش کار کردند سعی می‌کند با استفاده از علاقه مردم به نوستالژی، قصه‌اش را بگوید و گهگاه با موقعیت‌های بامزه مخاطب را بخنداند؛ در این مطلب به این سئوال پاسخ می‌دهیم که چرا با یک اثر خوش‌ساخت طرفیم که نمی‌تواند یکی از پرفروش‌های ماندگار تاریخ سینما شود؟  
بهتر از کمدی‌های دیگر 
طی چند سال اخیر کمدی‌های بزن دررویی، شلوغ و بدون داستان زیادی در سینمای ما تولید شده که احساس می‌کنند همین‌قدر که بازیگران معروفی را مقابل دوربین بگذارند و از نمک ذاتی آن‌ها استفاده کنند کافی است. آخرین نمونه‌ها از این آثار هم دنباله‌هایی بر «خجالت نکش» و «تگزاس» است که هر دو آثار ضعیفی از کار درآمدند. اما «زودپز» سعی می‌کند با استفاده از تجربه آثاری چون «خوابم میاد»، «نهنگ عنبر» و «هزارپا» که همگی حول نوستالژی‌های دهه شصتی بودند یک قصه تازه را بیان کند که در این کار موفق هم بوده اما تلاشش به چشم نیامده، چرا سینمای کمدی ما بیش از هر زمان دیگری، به‌جای آن‌که بار سرگرم‌کردن مخاطب را روی قصه و قلاب‌هایش بندازد فقط روی شوخی‌های لحظه‌ای و ضربه‌ای که عموماً فاقد کارکرد در قصه هستند تاکید دارد. چند شوخی موفق «زودپز» هم از دل همین فرمول کهنه درآمده تا این‌که موقعیتی شیرین از دل داستان باشد. با این حساب وقتی فیلم‌ها را براساس حجم قهقهه در سالن قضاوت می‌کنیم شاید در نگاه برخی بسیاری از فیلم‌های چند وقت اخیر از «زودپز» بهتر باشند که نیستند.   

باجناق‌های شرور و شیرین 
فیلم داستان دو باجناق است که در اوج بمباران تهران ناغافل دسته‌گلی به آب می‌دهند و می‌خواهند با استفاده از وضعیت‌قرمزهایی که پیش‌روی شهر است ماجرا را جمع کنند؛ اما درست مثل ماجرای کفش‌های میرزانوروز که پیش خودش برمی‌گشت؛ نقشه این دو باجناق هم نقش بر آب می‌شود. نقش این دو نفر را هم همان‌طور که حتماً خبر دارید نوید محمدزاده و محسن تنابنده بازی می‌کنند. تنابنده در جریان نگارش و بازنویسی فیلمنامه هم نفر محوری بوده اما در ایفای نقش اجرای متفاوت و تازه‌ای ندارد. از آن طرف نوید محمدزاده با آن‌که خودش نمک ذاتی ندارد اما در یکی از معدود نقش‌آفرینی‌های کمدی‌اش اجرای خوب و به اندازه‌ای داشته. نه لحنش را تغییر آنچنانی داده، نه برون‌گرایی زیادی به نقش اضافه کرده. از طرفی شاید مخاطبی که جنس کمدی موردعلاقه‌اش مبتنی بر اغراق‌های زیاد در ایفای نقش است با این نوع ایفای نقش ارتباط نگیرد.    
در مدح داستان‌گویی
بار دراماتیک، کنش‌های شخصیت‌ها و گره‌افکنی فیلم چندان زیاد و ویژه نیست؛ اما همین‌که بعد از مدت‌ها با یک کمدی طرفیم که سیر داستانش روند منطقی دارد و بازیگرانش هم تا حدی خارج از انتخاب‌های تکراری این روزها هستند جای شکرش باقی است. کم کم عادت کرده بودیم کمدی‌هایی را ببینیم که لوکیشن‌های آپارتمانی ساده، حداقل طراحی لباس و صحنه را داشتند و بدتر این‌که در دقایقی حس می‌شد بازیگران مقابل دوربین رها شدند تا بداهه چیزی بگویند که مخاطب بخندد؛ اتفاقی که در «زودپز» با همه ضعف‌هایش به چشم نمی‌آید و کلیت قصه به شعور مخاطب توهین نمی‌کند. هرچند بعید است فیلم در اندازه‌های فیلم‌هایی چون «فسیل» بفروشد و بترکاند.     
خبرنگار: زهراسادات سعیدی    

 

---

بازار

---

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar