یک مرد یک سریال؛ فردوس کاویانی در نقش کمال در سریال «همسران»
فیلم نیوز/ سال ۱۳۷۳ جنگ تمام شده بود و دوران سازندگی کشور بود. طبقه متوسط در آن روزها نمود بیشتری در جامعه داشت، اما کمتر از آن صحبت میشد. در همان دوران، تلویزیون به تهیه کنندگی مسعود رسام تصمیم گرفته بودند سریالی اپیزودیک درباره این طبقه بسازند. سریالی که به دور از حواشی سیاسی، تنها زندگی روزمره را روایت کند. مجموعه «همسران» به کارگردانی بیژن بیرنگ، حاصل همین تصمیمگیری بود که در آن سالها به یکی از پربینندهترین آثار تلویزیونی تبدیل شد.
اهمیت نقش
قرار بود «همسران» از طبقه متوسطی که در پایتخت و در خانه آپارتمانی زندگی میکنند، حرف بزند. دو زوج برای این داستان انتخاب شده بود. یک زوج میانسال و یک زوج جوان. کمال و مهین زوج میانسالی بودند که پس از سالها زندگی و بچهدار نشدن به یک خانه آپارتمانی آمده بودند. اتفاقات خوب و بدی که برای این زوج و همسایه های آنها یعنی زوج جوان علی و مریم میافتاد، ساختار «همسران» را تشکیل میداد. کمال یک مرد سنتی بود، سنتی ازدواج کرده و تفکر سنتی داشت. اما در کنار این سنت، روشنفکر بود و برای همسرش جایگاه بالایی را در نظر میگرفت. گیجزدنها و خصوصیات اخلاقی مردان ایرانی در کمال با کمدی لطیف آمیخته شده بود که این نقش را در ذهن مخاطب ماندگار کرد.
اهمیت حضور
فردوس کاویانی که تا قبل از «همسران» همیشه در نقشهای ممکمل بازی میکرد، در این سریال برای اولینبار یک نقش اصلی را برعهده داشت. مردی که باید مرز باریک میان همسر خوب و مرد سنتی بودن را رعایت میکرد و در تقابل با دوست و همسایهاش علی هم مدام در قیاس قرار میگرفت. کاویانی بدون شک بهترین بازیگر «همسران» است. با تجربه سالها بازی در تئاتر و کار با بزرگان سینما مانند مهرجویی، بازی رئال او در نقش یک مرد طبقه متوسط دهه ۷۰ بسیار باورپذیر بود. نقشی که در میان قصه و بازیهای فانتزی که گاهی به سمت اغراق میرفت، تنها بخش کاملا رئالیستی «همسران» محسوب میشد.
نویسنده سوسن سیرجانی