سرمای هوا عروسک‌ها را در خانه نگه نداشت

 در این مراسم که با پخش موسیقی‌های شاد همراه بود، عروسک‌های غول پیکر به سرپرستی حامد زارعان به اجرای برنامه پرداختند.
در ادامه، نمایش عروسکی «گله من» به کارگردانی زهرا مریدی اجرا شد.
همانطور که پیش بینی می‌شد، به دلیل سرما و آلودگی هوا، جمعیت قابل توجهی، شرایط حضور در این برنامه را نداشتند.
برگزار کنندگان جشنواره در گفت‌وگوهای غیر رسمی هرچند خود نیز به این نکته آگاه بودند که به دلیل وضعیت آب و هوا، شرایط مطلوبی برای برگزاری این برنامه نبود اما عنوان کردند که تلاش خود را به کار بسته‌اند تا با برگزاری یک شادپیمایی، شادی مختصری برای مردم کشورمان که مدام با اخباری تلخ و ناخوشایند سر و کار دارند، فراهم کنند. 

نکته‌ای که نباید از نظر دور داشت، این است که در دوره های گذشته و در سه دوره‌ای که مرضیه برومند دبیری جشنواره را بر عهده داشت، جشنواره عروسکی فصل تابستان برگزار می‌شد که معضلاتی مانند سردی و آلودگی هوا وجود نداشت.

ضمن اینکه برگزاری افتتاحیه هفدهمین دوره جشنواره با حاشیه‌هایی مانند گرمای هوا و نبود آب معدنی و ... همراه بود و فردای افتتاحیه برومند طی پیامی رسمی از مردمی که در افتتاحیه اذیت شده بودند، عذرخواهی کرد.

اما نادره رضایی،معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به بیستمین جشنواره بین‌المللی نمایش عروسکی تهران مبارک پیام داد.

در متن پیام معاون امور هنری آمده است: عروسک‌ها هر چند دست‌کار آدمیان در طول تاریخ بوده‌اند، اما آنقدر جان و روح داشته‌اند که بیرون از شخصیت انسانی، برای خود هویتی یگانه خلق کرده و بیرون از چوب و پارچه و سفال زیسته‌اند. عروسک‌های نمایشی، گویی حکایت همان رباعی خیام‌اند که روایت انسان را در این جهان گذرا به بیانی استعاری گفت:

                     ما لعبتکانیم و فلک، لعبت‌باز از روی حقیقتیم نه از روی مجاز

                 یک‌چند درین بساط بازی کردیم رفتیم به صندوق عدم یک‌یک باز

و عروسک‌هایی که بعد هر نمایش، دوباره به صندوق بازی باز می‌گردند. عروسک و عروسک‌گردان، افزون بر جنبه‌های نمایشی در ادوار تاریخی، حامل پیامی رسانه‌وار بوده‌اند و بیانگر آرزوهای بلند انسانی و روایت‌گر رنج‌ها و شادی‌های آدمی و نمایشگر اندیشه‌های کهن و اسطوره‌ای بشر بوده‌اند.

در همه این سال‌ها و قرون که عروسک‌های پارچه‌ای و دست‌ساز زنان، در قالب شخصیت‌های داستانی و خیالی روی صحنه نمایش جان گرفته‌اند، نمایش عروسکی را به میراثی گرانقدر به تاریخ هنر افزوده‌ و امروز ما به آن می‌بالیم و بر شانه‌های گذشتگان خود می‌ایستیم و نمایش‌های عروسکی را روی صحنه می‌بینیم و نمایشگرانش را می‌ستاییم و از خردسال تا پیرسال از آن نه فقط لذت، که چه بسا حیرت می‌کنیم.

عروسک‌ها افزون بر این بیانگری و روایتگری، راه گفت‌وگو را در جامعه دیروز و امروز هموار می‌کنند و ساحتی دیگر را برای گفت‌وگو فراهم می‌آورند. از منظر اهمیت و جایگاه گفت‌وگو در جوامع انسانی، می‌توانیم عروسک‌ها را در مسندی بلند بنشانیم و از زبان آنها سخن بگوییم، همانگونه که انسان‌های کهن از زبان حیوانات، فابل‌ها را خلق می‌کردند، عروسک‌های انسانی فانتزی و خیال انگیز، مدیوم و واسط انسان و انسان بوده و هستند.

نمایش عروسکی در ایران، کم از نمایش زنده انسانی نداشته و امروز نمایشگران عروسکی ما در جایگاهی ایستاده‌اند که مرتبه جهانی دارد و فقط همین جشنواره، نشان دهنده قدمت عروسک‌های نمایشی ما نیستند که پیشینه‌ای بیش از اینها در تاریخ به نام خود ثبت کرده‌اند.

نمایشگران عروسکی ما با تلاش بسیار در صحنه و دانشگاه، در ساخت عروسک‌ها و طراحی‌های خلاقانه در اجرا، شگفتی‌آفرین صحنه‌های نمایش بوده‌اند و دل تماشاگرانشان را برده‌اند. عروسک‌هایی که زبانی جهانی دارند و بی‌واسطۀ زبان، می‌توانند از شرق تا غرب عالم را درنوردند و با هر فرهنگ و جامعه‌ای ارتباط برقرار کنند.

جشنواره عروسکی تهران مبارک، ثمرۀ تلاش هنرمندانی است که بی چشمداشت و صرفاً برای رشد هنر عروسکی صحنه را روشن نگه می‌دارند و استمرار زندگی عروسک‌ها، مدیون بیداری دستانی است که آنها را می‌گردانند.

همین جا از همکاران گرامی خود سپاسگزارم که فرصتی دیگر را فراهم کرده‌اند تا مردم عزیز به نمایش عروسک‌ها بنشینند و به همراه هنرمندان و نمایشگران عروسکی از همه مردم دعوت می‌کنم که از کودک تا بزرگسال به دیدن نمایش‌های عروسکی بیستمین جشنواره عروسکی تهران مبارک بیایند. چرا که همین عروسک‌ها، راوی زندگی امروز ما خواهند بود. به امید درخشش هنرمندان عروسکی در جشنواره بیستم مبارک.