جواد عزتی؛ از پیک موتوری تا هلدینگ ریزآبادی

آخرین خبر/ وقتی جواد عزتی در نقش پیک موتوری رستوران در سریال «من یک مستاجرم» به مخاطبان تلویزیون معرفی شد کمتر کسی گمان می‌کرد که او روزی به یکی از پُرفروش‌ترین بازیگران سینمای ایران تبدیل شود و کارش به قدری بگیرد که همه آرزوی «عزتی شدن» را در سر بپرورانند و شب‌ها با این اشتیاق که روزی در نقش بابااِتی یا مالک جای ثابتی در سینما و تلویزیون پیدا کنند به بسترِ خواب بروند. عزتی از همان آغاز که پایش به تئاتر و سپس تلویزیون و سینما باز شد آینده روشنی داشت چون اهل مدارا با جو مسموم  زمان نبود و مدام می‌خواست خودش را به شرایط حاکم بر هنر نمایش تحمیل کند.

جواد عزتی اگرچه در نیمه اول دهه هشتاد لژنشین نبود و جایی در میانه‌ی فهرست «سایر بازیگران» داشت ولی می‌دانست که در فرایند امتحان پس داده شده و قابل تاملی قرار دارد که او را در ابتدای دهه سوم زندگی به فتح توامان قله‌های محبوبیت و مشهوریت خواهد رساند. او برخلاف بسیاری از دهه شصتی‌ها خوش‌یُمن هم بود چون جای‌گیر شدن در فرهنگ شهرت قواعدی داشت که هرکسی نمی‌توانست با خریدن نقش و درآوردن ادا و اصول یک شبه مطرح شود و مردم برای تماشایش صف بکشند.

نویسنده: ایمان عظیمی-چارسو فرهنگ

---

بازار

---

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar