ساخت فصل جدید «مهیار عیار» بخاطر علاقه مخاطب

«مهیار عیار» تلنگری است برای یادآوری علاقه مخاطب به داستان‌های جوانمردی

او با اعتقاد بر اینکه فضای تلویزیون مدت‌هاست با سریال‌هایی با موضوعات روز از جمله آثار اجتماعی و پلیسی درگیر شده است، گفت: چنین سریال‌هایی کمی متاثر از شبکه‌های ماهواره‌ای ساخته می‌شوند. در این فضا، سریال «مهیار عیار» توانست تلنگری بزند به آنچه که البته حرف جدیدی نیست و ما همیشه در فضای تاریخی‌مان داشتیم اما شاید یک مقدار از آن غفلت شده بود. تلویزیون درگیر یکسری داستان‌هایی شده بود که شاید در جای خود ضروری باشد ولی بیش از اندازه حجم و فضای نمایشی ما را پر کرده. از همان ابتدا که ساخت سریال «مهیار عیار» پیشنهاد شد، آنچه برای من نوستالژی داشت این بود که ما از بچگی در کنار پدربزرگ‌هایمان داستان‌هایی را می‌شنیدیم که رنگ و بوی جوانمردی داشتند. شخصیت‌هایی که به دلیل کمک به افراد ناتوان شاید خودشان را قربانی می‌کردند و همیشه مورد تمجید ما بودند.

تهیه‌کننده «مهیار عیار» این سریال را تلنگری دانست تا یادآوری کند که چقدر مخاطب به داستان‌های جوانمردی علاقمند است و گفت: مخاطب به شنیدن قصه‌های جوانمردان ایرانی علاقه‌مند است. همین که ما به مقطعی از تاریخ‌مان می‌رویم، کنار کسانی قرار می‌گیریم که ۳۰۰ سال پیش تجارت می‌کردند، در مورد پیشرفت و صنعت ایران حرف می‌زنند، اینها می‌تواند به ما حس خوب بدهد. به نظرم تلویزیون در این راستا قدم‌هایی را برداشته است. بر این اساس هم پیشنهاد ساخت فصل جدید این سریال را به ما داده‌ و هم سریالی نظیر «پوریای ولی» را در دستور ساخت دارد؛ اینها همه کمک می‌کند که ما از گنجینه‌ای که داشتیم بیشتر بهره بگیریم.

مفید بیان کرد: ما باید وارد داستان‌های ادبیات‌مان بشویم؛ از مولوی گرفته تا سعدی. این قصه‌ها به دلیل اینکه از جنس خودمان است، متعلق به خودمان است و در ناخودآگاهمان حضور دارند، تاثیرشان به مراتب از آثار خارجی می‌تواند بیشتر باشد. متاسفانه گاه فضای طنز در آثار نمایشی‌مان غالب می‌شود یا فضاهای امنیتی و پلیسی مدت‌هاست بخش غالب آثار نمایشی تلویزیون شده است. در حالی‌که اساس این است که بتوانیم واریته‌های مختلفی را در اختیار مخاطب‌مان قرار دهیم. متاسفانه مدت‌هاست در مورد ساخت آثار تاریخی ـ نه به معنای سیاسی که البته آن هم باید سر جای خودش باشد ـ آثار تاریخی به معنای زندگی، به معنای روابط انسانی‌مان تقابل شده و حالا رفتن به سراغ شخصیتی مانند پوریای ولی یا اقبال از سریال «مهیار عیار» به این دلیل بود که به سراغ موضوعات تاریخی جوانمردی رفتیم.

کشور ما مهد تمدن فرهنگی است

این تهیه‌کننده با اشاره به ویژگی‌های سریال «مهیار عیار» گفت: این سریال فرصتی بود که ما نگاهی به فرهنگی ایرانی ـ اسلامی‌مان در گذشته داشته باشیم. در مقطعی که ما جزو امپراطوری‌های بزرگ در جهان بودیم. دارای صنعت نساجی و روابط تجاری با دنیا بودیم. شاهد حضور مستشرقین بودیم و برای نسل جدید ما یادآور این است که کشور ما مهد تمدن فرهنگی است. در این سریال از شخصیت‌های تاریخی استفاده کردیم؛ مثل حکیمی که شاگرد شیخ بهایی بود و یادآور نسلی بود که هم دستی بر علم داشتند و هم در کنار مردم بودند. یا جوانی که عمری را به راهزنی مشغول بود اما می‌تواند تحت تاثیر یک حکیم، دچار چه تغییراتی شود. مهیار به عنوان قهرمان داستان ما کسی بود که گذشته قابل دفاعی نداشت اما بر اثر جوانمردیِ یک تاجر، زندگی‌اش متحول می‌شود. چیزی که در بزرگترین و معروف‌ترین داستان دنیا یعنی «بینوایان» هم با آن مواجه بودیم. اینها قصه‌هایی است که در گذشته زیاد شنیدیم و یادآوری آنها می‌تواند حس خیلی خوبی به مخاطب بدهد و سریال «مهیار عیار» به دلیل اینکه جمعی از این موضوعات را داشت توانست خودش را در دل مخاطبان جا کند.

اعلام آمادگی سیمافیلم برای ساخت فصل دوم

مفید با بیان اینکه سیمافیلم برای ساخت فصل دوم «مهیار عیار» اعلام آمادگی کرده است، از دل‌نگرانی‌ها برای تولید فصل دوم هم گفت؛ اینکه همیشه ساخت فصل دوم مشکل‌تر از فصل اول است و در عین حال بیان کرد: تاریخ ما پر از گنجینه است، من نگران قصه نیستم اما به دنبال این هستیم قصه‌ای روایت شود که نسبت به فصل قبل گام رو به جلویی داشته باشد و تکرار گذشته نباشیم.

فضاهای تکراری به کیفیت کارهای تاریخی لطمه زده است

مفید در پایان این گفت‌وگو با بیان اینکه سریال «مهیار عیار» اولین کاری تاریخی‌اش پس از چندین سریال با موضوعات اجتماعی است، درباره استفاده از تکنولوژی‌ و جلوه‌های ویژه در به تصویر کشیدن آثار تاریخی و جلوگیری از ساخت آثار در لوکیشن‌های تکراری، بیان کرد: سریال‌های تاریخی ما نیازمند آن است که در فضای استودیویی مستقر بشوند. ما الان به شدت نیازمند امکانات روز دنیا مانند ویژوآل‌ها هستیم و در غیر این صورت درجا می‌زنیم. ما در سریال «مهیار عیار» هم برخی صحنه‌های مربوط به نقش جهان، زاینده رود و ... را با امکانات ویژآل به تصویر کشیدیم اما همچنان جای کار، بسیار زیاد است. البته شنیده‌ام سریال «موسی(ع)» این تکنولوژی را تجربه می‌کند که امیدوارم جواب دهد. به دلیل فضاهای تکراری در سریال‌هایمان، کیفیت کارها بعضا لطمه دیده است. تا زمانی که فضای استودیویی و همچنین امکانات ویژوآل برای سریال‌سازی فراهم نباشد، دچار تکرار در فضاسازی خواهیم شد.