آقایان مدیر، فیلم ضدجنگ تا اطلاع ثانوی ممنوع!

مهر/ یک فعال رسانه در یادداشتی با اشاره به تجربه های پروپاگانداسازی جنگ جهانی دوم خطاب به مدیران بیان کرد که فیلم ضدجنگ تا اطلاع ثانوی ممنوع شود.

مهدی مافی فعال رسانه و نویسنده در یک سلسله یادداشت درباره آموزش‌هایی مرتبط با این روزهای کشور نوشت که چه رویکردها و سیاستگذاری هایی را باید در پیش گرفت. او در یادداشتی با نام «درس اول؛ فیلم ضدجنگ تا اطلاع ثانوی ممنوع!» نکاتی را درباره فیلمسازی جنگ با ارجاع به کریستوفر نولان کارگردان مطرح نوشته است.

متن یادداشت را که در مجله سوره منتشر شده است در زیر می‌خوانید:

«درس اول؛ فیلم ضدجنگ تا اطلاع ثانوی ممنوع!

تاریخ مختصر پروپاگاندا؛ قسمت دوم

سِر کریستوفر نولان کارگردان مشهور بریتانیایی بعد از ساخت «تلقین» در سال ۲۰۱۰ مصاحبه‌ای با نشریه «اینترتینمنت ویکلی» دارد. او در این مصاحبه توضیح می‌دهد که کاراکترهای فیلم خود را بر اساس شغل‌های موجود در صنعت سینما نوشته است؛ کاب (لئوناردو دی‌کاپریو) کارگردان است. آرتور تهیه کننده است. آریادنی طراح تولید، ایمز بازیگر و سایتو استودیو هستند. اما فیشر (کیلین مرفی)، همان شخصیتی که قرار بود چیزی درون ذهنش کاشته شود، مخاطب است. نولان مثل دیگر همکاران خودش در هالیوود می‌داند که هر فیلم سینمایی (یا تولیدات رسانه‌ای) برای کاشت ذهنیتی در فکر مخاطب ساخته می‌شوند. چیزی که از تجربه پروپاگانداسازی سازماندهی شده دوره جنگ جهانی دوم آموخته‌اند.

قبل از ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم بسیاری از کارگردان‌های مهم ایالات متحده به ساخت پروپاگاندا یا فعالیت‌های جنگ‌طلبانه رو آوردند. در چنین شرایطی جورج استیونز کارگردان نام آشنای هالیوودی احساس می‌کرد برای اولین‌بار به عنوان یک فیلم‌ساز وظیفه دارد اثری بسازد که حقایق خطرناک جنگ را به گوش مخاطبان دنیا برساند. او آن‌قدری موفقیت و اعتبار برای استودیوی آر. کی. ا. به ارمغان آورده بود که احساس می‌کرد حق ساخت فیلمی بر اساس علایقش را پیدا خواهد کرد. در نتیجه سال ۱۹۳۸ به استودیو اعلام کرد قصد دارد اقتباسی از رمان «راه‌های افتخار» همفری کاب را کار کند؛ داستانی ناامیدانه و دلخراش از سه سرباز فرانسوی که در طول جنگ جهانی اول وقتی از فرمان مافوق‌شان برای پیشروی در حمله‌ای که می‌دانستند به مأموریت خودکشی تبدیل می‌شود سرباز زدند به جرم بزدلی با حکم اعدام از طرف دادگاه نظامی روبه‌رو شدند.

استیونز آن زمان تصور می‌کرد حرکت آمریکا علیه آلمان هیتلری می‌تواند به شکستی تصورناپذیر ختم شود. او گمان می‌کرد «راه‌های افتخار» می‌تواند هم به عنوان یادآوری و هم به عنوان اخطار عمل کند اما پاندرو برمن، مدیر تولید آر. کی. ا. بارها طرح این فیلم را رد کرد. وقتی استیونز او را زیر فشار گذاشت برمن اول گفت این تصمیم را به خاطر شرایط اقتصادی می‌گیرد؛ بازار فرانسه تحت هیچ شرایطی چنین فیلمی را اکران نمی‌کند و شاید حتی بقیه محصولات را هم تحریم کند. استیونز جواب داد: «خب آن را در فرانسه اکران نکنید! این فیلمی برای بقیه دنیاست.» اما بعدتر نماینده دیگری از استودیو پیش آقای کارگردان آمد و با صراحت عنوان کرد «راه‌های افتخار» ساخته نمی‌شود چون ضدجنگ است؛ الان وقت ساخت فیلم ضدجنگ نیست. چرا که در این صورت کسی نمی‌ماند تا با هیتلر بجنگد. خود استیونز می‌گوید سال‌ها طول کشید تا متوجه این «بی‌تجربگی» خودش شود.

این روزها ما با اسرائیل در وسط یک جنگ هستیم. جنگی که آن را شروع نکرده‌ایم اما ان‌شاءالله تمام می‌کنیم. الان وقت ساخت تولیدات ضدجنگ، نمایش تلفات جنگ و پرداختن به هر موضوعی که ته دل مخاطب داخلی را خالی کند نیست. کاری که روزگاری آر. کی. ا انجام داد الان وظیفه همه مدیران رسانه ماست. باید مواظب باشیم تولیداتمان بوی ضعف و ترس ندهد. اتفاق رسانه‌ای مثبتی که این ایام افتاد تصمیم سازمان اوج بود در پخش تلویزیونی فیلم اکران نشده «خدای جنگ». اثری دقیقاً مرتبط با موضوعات روز (قدرت موشکی ایران) که پایانی باشکوه دارد و مخاطب را وادار به تحسین قدرت حماسی وطنمان می‌کند. انگار حسین دارابی بدون آن‌که بداند این فیلم را برای همین روزها ساخته تا با پخش تلویزیونی قوت قلبی شود برای دوست‌داران این آب و خاک. ساخت محصولات مرتبط با وقایع امروز باید در دستور کار رسانه‌های ما قرار گیرد. با ذکر این نکته که آقایان مدیر، تا اطلاع ثانوی هرکس برایتان طرح ضدجنگ آورد یا خائن است یا مثل جورج استیونز، بی‌تجربه!»

عکس کنار خبر از مهدی دهقانی است.

---

بازار

---

🔹"آخرین خبر" در روبیکا
🔹"آخرین خبر" در ایتا
🔹"آخرین خبر" در بله