تهیه کننده «زیبا صدایم کن» سیمرغ بلورین خود را به آستان قدس رضوی اهدا کرد

صبا/ در میان هزاران هدیهای که سالهاست راهی موزه آستان قدس رضوی میشود، از مدالهای ورزشی گرفته تا اشیای نفیس تاریخی، بخشی خاصتر وجود دارد که با قلب و ایمان اهدا میشود.
میان این نشانههای دلدادگی، گاه هنرمندی که دستاوردی عظیم در دست دارد بر قله افتخار میایستد و تصمیم میگیرد آن را به نشان عشق، تقدیم امام رضا(ع) کند. یکی از آن لحظات، روزی است که سید مازیار هاشمی، تهیهکننده فیلم «زیبا صدایم کن» سیمرغ بلورین بهترین فیلم از چهل و سومین جشنواره فجر را با احترام و فروتنی به حرم مطهر رضوی اهدا کرد. سیمرغی که در میان تشویقها و تحسینها پرواز کرده بود، اینبار مقصدی متفاوت، یعنی گلدستهای نورانی در حریم عشق و ایمان را برگزید.
این اهدا، جاری شدن احساس، بیان ارادت و ثبت لحظهای ماندگار در تاریخ هنر ایران بود. هر هنرمند آثاری دارد که ثمره تمام تلاشهای او است و حالا آن افتخارِ صیقلخورده در فضای جشنواره، خاک آستان امام رضا(ع) را لمس کرد تا نشان دهد دل هنرمند، در اوج افتخار نیز در برابر بزرگی معنویت خم میشود. از آن لحظه به بعد، سیمرغ «زیبا صدایم کن» نماد زیباترین صداست، صدای هنرِ متعهد، صدای دلی که برای امام خود میتپد و صدای انسانهایی که باور دارند هنر اگر قرار است پرواز کند، باید به سمت نور پرواز کند.
اهدای جایزه در حرم مطهر رضوی، نشانی از دلدادگی
روز دوشنبه ۱۲ خرداد ۱۴۰۴، در مرکز همایشهای آستان قدس رضوی مراسمی رسمی برای اهدای جایزه سیمرغ بلورین بهترین فیلم برگزار شد. این جایزه به فیلم «زیبا صدایم کن» تعلق داشت؛ اثری به کارگردانی رسول صدرعاملی و تهیهکنندگی سید مازیار هاشمی که در چهلوسومین دوره جشنواره فجر خوش درخشیده بود. در این مراسم، چهرههای فرهنگی و مذهبی حضور داشتند و فضای سالن با نور هنر آراسته شده بود. در بخشی از مراسم، رضا خوراکیان، مدیر عالی حرم مطهر با نگاهی عمیق به نقش هنر در انتقال مفاهیم دینی، گفت: «در سالهای اخیر در عرصه سینما، عرض ارادتهای متفاوت و زیادی را شاهد بودهایم؛ از تولید فیلمها و تصویربرداری سریالها در اماکن مقدس گرفته تا اهدای تندیسهایی که مقام کسب کردهاند به موزه حضرت. اینها همه نشانهای از دلدادگیاند».
قصهای از دل نوجوانی و اقتباسی موفق از ادبیات
«زیبا صدایم کن» اقتباسی درخشان از رمان نوجوانانه فرهاد حسنزاده است. رمانی که با نگاهی انسانی و روانشناختی، قصه دختری پانزدهساله به نام زیبا را روایت میکند. او در کنار پدری بیمار و مادری غایب، در تلاش برای یافتن هویت خویش است. قصهای که در دل بسیاری از نوجوانان ایرانی طنین انداخته است. نسخه سینمایی این اثر با عمق بیشتری به روابط انسانی پرداخته و با ریزبینی خاصی به احساسات زیبا جان بخشیده است. فیلم با تکیه بر بازیهای تأثیرگذار، تدوین منسجم و روایت روان، توانست تماشاگران و منتقدان را همزمان تحت تأثیر قرار دهد. این فیلم برای نخستینبار در بخش سودای سیمرغ جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و در میان بیش از ۱۰۰ اثر دیگر، سیمرغ بلورین بهترین فیلم را از آن خود کرد. همچنین به عنوان فیلم برگزیده منتقدان و نویسندگان ماهنامه «فیلم» شناخته شد.
در همین مراسم، سید مازیار هاشمی، تهیهکننده اثر گفت:«این توفیق نصیب شد تا فیلم در ۱۰ رشته نامزد دریافت سیمرغ جشنواره فجر باشد. واقعیت این است امروز اینجا آمدم تا ارادتم به امام رضا(ع) را اعلام و از محضر ایشان طلب کنم عاقبتبهخیر باشیم».
سیمرغی در اوج، با نگاهی فروتن
در میانه مراسم، محسن هوشمند، رئیس مرکز ارتباطات و رسانه آستان قدس رضوی نیز به اهمیت این اهدا پرداخت: «در عرصه هنر هفتم شاهد بودیم جناب آقای هاشمی سیمرغ بهترین فیلم جشنواره را که دریافت کردهاند، آوردند و تقدیم آستان مقدس امام رضا(ع) کردند. این موضوع نمادی از عرض ارادت هنرمندان امروز ماست؛ چه آنهایی که با تولید آثار دینی عرض ارادت کرده، چه آنهایی که ثمره سالها تلاششان را در قالب مدالها و نشانها تقدیم آستان مقدس میکنند. این عزیزان اعلام میکنند در قله افتخار، همچنان به ریشه و دیرینه خود پایبندند».عبدالحسین ملک جعفریان، رئیس اداره گنجینههای آستان قدس رضوی نیز با اشاره به اهدای سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه ملی در سال ۱۴۰۰ توسط بهروز شعیبی، کارگردان فیلم «بدون قرار قبلی» در چهلمین جشنواره فیلم فجر، گفت: «موزه مدال آستان قدس رضوی با نمایش ۳۸۶ مدال، نشان، جام، کاپ و تندیس از ورزشکاران، هنرمندان و همینطور نخبگان علمی؛ گنجینهای کمنظیر از افتخارآفرینیهای جوانان ایرانزمین را در خود جای داده است. علاوه بر سیمرغ بلورین بهترین فیلم چهل و سومین دوره جشنواره فجر، پنج سیمرغ بلورین توسط سیدمحمود رضوی متعلق به فیلمهای «ماجرای نیمروز»، «دهلیز» و «درباره الی» که در دورههای قبلی جشنواره فجر کسب شده بودند، در سال ۱۳۹۵ به موزه آستان قدس رضوی اهدا شده است که میتوان سیمرغهای اهدایی یاد شده را نخستین سیمرغهای سینمایی اهدایی به موزه آستان قدس دانست».
وقف هنر به مسیر ایمان
اهدای سیمرغ به آستان قدس رضوی، علاوه بر رویدادی فرهنگی، پیوندی میان دو قلمرو مقدس سینما و ایمان است. فیلمی که از دل جامعه برخاست، اکنون در دل تاریخ رضوی جای گرفت و این، آغازی است برای نگاهی تازه به نقش هنر در تعالی روح انسان. در روزگاری که افتخارهای هنری اغلب در قاب شهرت خلاصه میشوند، اهدا کردن آن به حرم مطهر رضوی، یادآور این است که هنر میتواند هم در خدمت احساس و هم در خدمت ایمان باشد. سیمرغ «زیبا صدایم کن» پرندهای بود که از اوج هنر پرواز کرد و بر گلدسته معنویت فرود آمد.
نشر اول: روزنامه قدس