چرخش منتقدان نسبت به فیلمی که ابتدا ردش کردند

این منتقد گفته است: من طرفدار پروپاقرص رابرت زمکیس هستم و آخرین فیلم او یعنی «اینجا»، واقعاً یک شاهکار است. به عنوان یک فیلم تجربی، به نظرم این فیلم بسیار موفق بوده است.

نظر کِر فقط نظر یک منتقد نیست؛ او که منتقد سابق شیکاگو ریدر و سرپرست فعلی بخش فیلم موزه هنرهای مدرن است، همواره شخصیتی تأثیرگذار بوده و با نوشته‌هایش به شکل‌گیری سینما کمک کرده و چهره‌هایی چون مارتین اسکورسیزی تا پیتر بوگدانوویچ فقید برای وی اعتبار خاصی قائل بوده‌اند. بنابراین وقتی کِر صحبت می‌کند، یعنی این تنها او نیست؛ کما اینکه در چند ماه اخیر شماری از روشنفکران سینما هم شروع به دفاع از فیلم زمکیس کرده‌اند.

«اینجا» اقتباس جسورانه و ساختارشکن زمکیس از رمان گرافیکی ریچارد مک‌گوایر، نوامبر گذشته اکران و با نقد بی‌رحمانه منتقدان جریان اصلی سینما روبه رو شد. این فیلم در متاکریتیک امتیاز ۳۹ و در راتن تومیتوز امتیاز ۳۵٪ را کسب کرد. فروش گیشه فیلم نیز به همان اندازه بی‌رحمانه بود: ۱۲ میلیون دلار در برابر بودجه ۶۰ میلیون دلاری، با وجود نمایش در ۳۰۰۰ سینما در زمان اکران.

حالا به نظر می‌رسد موج انتقادهای منفی فروکش کرده و نظرها در حال چرخش مثبت به سمت «اینجا» باشد. این فیلم که ابتدا از آن به عنوان یک تجربه اشتباه یاد شد، اکنون، بسیار آهسته و تنها در محافل خاص، به عنوان یکی از جسورانه‌ترین و درک نشده‌ترین آثار سال پیش دارد شهرت پیدا می‌کند.

«اینجا» که هزاره‌ها را از دوران پارینه سنگی تا آینده‌ای دور در برمی‌گیرد و در تمام مدت نمایش از دیدگاه یک زاویه دوربین واحد و بی‌حرکت یک لوکیشن را فیلمبرداری کرده، یک مکان ثابت را دنبال می‌کند که نسل‌ها از آن عبور می‌کنند. در این فیلم تام هنکس و رابین رایت به صورت دیجیتالی جوان‌سازی می‌شوند و بعد تا ۸۰ سالگی خود می‌روند تا زمان سیال، سورئال و عمیقاً مالیخولیایی فیلم را تصویر کنند.

کایه دو سینما، مرجع فیلم فرانسه، از «اینجا» به عنوان «تجربه‌ای کاملاً فرمالیستی» یاد کرده که «جرأت می‌کند سینما را به یک فریم محدود کند و در عین حال آن را به خود زمان باز کند». این فیلم حتی با آثار اواخر دوران ترنس مالیک، آپیچاتپونگ ویراستاکول و حتی آلن رنه مقایسه می‌شود.

در میان انبوه صداهای در حال افزایش که به تجدیدنظر درباره «اینجا» پرداخته‌اند، بیلگه ابیری از مجله نیویورک، که همواره از فیلم‌های جاه‌طلبانه و دوقطبی حمایت می‌کند، از «اینجا» به عنوان «امروز یک فاجعه، فردا یک کلاسیک» یاد کرده و آن را با «سال گذشته در مارین‌باد» آلن رنه مقایسه کرده است.

«د فیلم استیج» از این فیلم به عنوان پرهزینه‌ترین فیلم تجربی ساخته شده تاکنون یاد کرده و مجله «رینگر» آن را در بین ۱۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۴ قرار داد. منتقدان مجله «اسلنت» نیز آن را یکی از بهترین‌های سال ۲۰۲۴ نامیدند و آن را یک «فیلم تجربی واقعی» خواندند که توسط یک استودیوی بزرگ تأمین مالی و توزیع شده است.

فیلمساز ورا درو ارتباط عاطفی خود را با فیلم چنین بیان کرد: در تمام طول فیلم گریه کردم. از دایناسورها گرفته تا بن فرانکلین. قرار است فیلم‌ها خیلی سرراست باشند، شما هیپسترهای لعنتی. ۳۰ سال پیش، این فیلم می‌توانست یک میلیارد دلار بفروشد و جایزه بهترین فیلم را ببرد.