کارگردان سینما: دلم میخواهد یقه جنگ را بگیرم
ایرنا/ حسین وادیزاده کارگردان سینما که در فروردین ماه فیلم سینمایی «ما» را در ارتباط با جنگ اما در نگاهی نو مقابل دوربین برده میگوید: از دست جنگ عصبانیام. دلم میخواهد یقه اش را بگیرم و بگویم میشود ما را رها کنی؟
حسین وادیزاده در گفت و گو با خبرنگار سینمایی ایرنا اظهار داشت: من کلا نگاهم به جنگ، جهانوطنی است. درواقع، هر جنگی که در جهان رخ میدهد؛ یک طرف جنگ را به کشوری دیگر تحمیل میکند و طرف مقابل مجبور به دفاع است. قاعدتا هیچ انسانی در این جهان نیست که از جنگ لذت ببرد و همین تفکر ضد جنگ خودش جنگیاست بر علیه جنگ.
هیچ جنگی در جهان پیروز نیست
او ادامه داد: من خودم بچه جنگ هستم، در جنگ تربیت شدم، در جنگ ترسیدم، در جنگ بزرگ شدم و تمام این تجربیات را مثل همنسلیهای خودم با همه وجود حس کردم. هیچ جنگی در جهان پیروز نیست.
وادیزاده در تعریفی از جنگ ۱۲ روزه گفت: این جنگ، یک خط قرمز بزرگ داشت به نام وطن و همیشه وطن است که مردم را به هم نزدیک میکند. حتی وطنی به اندازه یک آپارتمان.
این کارگردان سینما که با فیلم «امتزاج» توانست به برخی از جشنوارههای خارجی اعم از استرالیا، انگلیس، فرانسه و لیتوانی راه یابد، در پاسخ به این سوال که اگر بخواهی اثری در این باره بسازی از چه زاویهای به آن نگاه میکنی پاسخ داد: چشمهایتان را ببندید و موسیقی جنگ را گوش کنید و هر چیزی که دلتان میخواهد تصور کنید.
امتزاج، در فضای ضد جنگ به همراه نورپردازیهای هاردلایت برای اولین بار در ایران ساخته و در تولید آن از جلوههای ویژه استفاده شده است. در خلاصه این فیلم آمده است: «جهانی دیگر باید ساخت، شاید بدون درد و رنج، شاید پر از رنج و استبداد...»
این کارگردان خاطرنشان کرد: تصور من نوزادی است در بیمارستان که در دستگاه نگهداری میشود و کادر درمان به ناچار او را از دستگاه جدا میکند تا به یک مکان امن ببرند.دوربین من بعد از انفجار یک بمب، عکس میگیرد و این صحنه را به تصویر میکشد.
وادیزاده همچنین در این باره که اگر جریان فیلمسازی درباره جنگ ۱۲ روزه راه بیافتد میتواند سینمای ما را همانند دهه ۶۰ به اوج برگرداند؟ گفت: شاید برای نسل من نه اما برای نسلی که جنگ را برای اولین بار تجربه میکند، بله. صادقانه بگویم همه حوادث این جنگ غم انگیز بودند اما تاثیرگذارترین تصویری که دیدم نوزادی بود که پس از شنیدن صدای انفجار مهیب گریه نمیکرد.