
فیلم Honey, Don’t کمدی جنایی سبکبال با درخشش مارگارت کوالی

سلام سینما/ اتان کوئن با کارگردانی فیلمی سرگرمکننده اما نه چندان ماندگار (Honey, Don’t) و بازیگری مارگارت کوالی به پرده سینما باز میگردد.
اتان کوئن با همکاری همسر و شریک دیرینهاش تریشیا کوک به صندلی کارگردانی بازگشته و فیلم جدیدش (Honey, Don’t) را ساخته است. این اثر که در بیکرزفیلد کالیفرنیا میگذرد و داستان «هانی اُدوناگ» (مارگارت کوالی) را روایت میکند؛ یک کارآگاه خصوصی که در دنیایی پر از پلیسهای ناکارآمد، فرقههای عجیب و هرجومرج، تلاش میکند راه خود را پیدا کند.
به باور بسیاری از منتقدان، مهمترین نقطه قوت فیلم بازی کوالی است. رولینگ استون مینویسد: "نمیتوان اغراق کرد که حضور و بازی کوالی چگونه فیلم را از میان ضعفهای متعدد و مسیرهای بینتیجه عبور میدهد. کاریزما و توانایی او در این نقش کاملاً منحصربهفرد است."
ورایتی نیز اثر را «یک ماجراجویی سبک و بامزه» توصیف میکند و آن را همخانواده فیلم قبلی کوئن یعنی (Drive-Away Dolls) میداند؛ فیلمی که آگاهانه خود را «سرگرمی گذرا و شوخطبع» معرفی میکند. از سوی دیگر، خبرگزاری آسوشیتدپرس این تجربه را «خشن، بیپروا، شوخ و تاریک» توصیف کرده و مینویسد: "هرچند این ماجرای شلوغ شاید به نتیجهای جدی منتهی نشود، اما تماشای آن بسیار سرگرمکننده است."
با وجود این، فیلم در سایت Rotten Tomatoes تنها امتیاز ۴۸ درصد گرفته است. با این حال، ترکیب بازیگران قابل توجه است: کریس اوانز در نقش رهبر یک کلیسا، چارلی دی بهعنوان پلیس بیعرضه و آبری پلازا در نقش پلیسی طعنهزن. با این وجود، تمرکز اصلی فیلم بر شخصیت کوالی باقی میماند؛ کارآگاهی اغواگر که روایت را پیش میبرد.
گاردین نیز با تأکید بر فضای سرخوشانه فیلم نوشت: "هر دو فیلم (Drive-Away Dolls) و (Honey, Don’t) بیشتر شبیه سفرهای سرخوشانهای هستند که در آن شخصیتهای عجیب با خشونتی طنزآلود به هم برخورد میکنند، بیآنکه به نتیجهای جدی برسند. اما وقتی همراهی با کوالی چنین لذتبخش است، سخت بتوان از فیلم دلخور شد."
به این ترتیب،(Honey, Don’t) هرچند از نظر داستانی و ساختاری به اثر ماندگاری بدل نمیشود، اما بهواسطه بازی چشمگیر مارگارت کوالی، تجربهای سرگرمکننده و تماشایی را برای مخاطبان رقم میزند.