مارپل در قلهک

همشهري جوان/ شايد اغراق نباشد که بگوييم مرضيه برومند، نقش مهمي در پا گرفتن شبکه تهران و ديده شدنش داشته است. از آذر ۷۴ که اين شبکه براي مردم پايتخت راه افتاد تا اولين شبکه محلي باشد، رويکرد فرهنگسازي براي شهرنشيني هم وارد اين شبکه شد تا با توسعه شتابان تهران در دوران سازندگي منطبق شود. مرضيه برومند که پيش از اين با ساخت مدرسه موش ها و آرايشگاه زيبا، ديگر نيازي به اثبات خودش نداشت، سراغ ساخت سريال هاي تهراني رفت. «خودرو تهران-۱۱» و «کارآگاه شمسي و دستيارش مادام» نمونه هاي موفق اين سريال ها براي شبکه تهران بودند که لوکيشن همه آن ها مکان هايي ثابت در تهران بود. مثلا لوکيشين قلهک، فيلمبرداري مي شد و خودرو تهران -۱۱ هم که اشاره اي به پلاک هاي جديد ماشين ها بود، به يک خيابان گردي در تهران مدرن شده دوران کرباسچي مي مانست. به نظر مي رسيد برومند مي کوشد هم تهران را معرفي کند، هم مردمش را و هم فرهنگش را. او در سومين کار تهراني اش سراغ دو پيرزن رفته بود که با نگاهي مارپل وار دنبال حل مشکلات رفقا و هم محله اي هايشان بودند. ترکيب پري امير حمزه و لوريک ميناسيان که اولي را به خاطر نقش مادر مقتدر رضا بابک در «آرايشگاه زيبا/ مرضيه برومند» و رامين پرچمي در «در پناه تو/ حميد لبخنده» خوب به خاطر داشتيم و دومي را عموما در نقش مادر و پيرزني مهربان ديده بوديم، ترکيب باورکردني اي از آب درآمده بود. امير حمزه، مي خواست غالبش را بشکند و ميناسيان ۵۸ ساله که سه سال بعد از اين سريال درگذشت، مي خواست بعد از سال ها حضور در سينما، در تلويزيون هم خودش را اثبات کند. جدل هاي شمسي و رفيقش مادام براي اولين بار اين قدر شيرين تصوير شده بود که مخاطب را پاي سريالي که نه خانوادگي بود نه جوانانه بنشاند. برومند در اين سريال هم براي هر قسمت سراغ داستان و بازيگراني متفاوت مي رفت تا جذابيت سريال کم نشود. فقط امير حمزه، مرحوم ميناسيان به همراه اميرحسين صديق و مرحوم سروش خليلي، پاي ثابت همه قسمت ها بودند. کارآگاه شمسي تقريبا آخرين موج سازي شبکه تهران در ساخت سريال هاي شهري بود که کم کم زير سايه سريال هاي شبکه ۳ رفت. با اين حال پخش مجدد سريال برومند از شبکه تماشا نشان مي دهد تهران، مردمش و سلايقشان در اين ۱۲ سال چقدر عوض شده اند.