بیوگرافی «رابرت دنیرو»

برترين ها/ رابرت دِ نيرو (به انگليسي: Robert De Niro) ‏(زادۀ ۱۷ اوت ۱۹۴۳) بازيگر، کارگردان و تهيه‌کننده آمريکايي است. نام اصلي: رابرت ماريو دِ نيرو جونيور تولد: ۱۷ اوت ۱۹۴۳ ‏(۷۱ سال) - شهر نيويورک، ايالت نيويورک، آمريکا مليت: آمريکايي سال‌هاي فعاليت: ۱۹۶۵ تاکنون همسر(ها): داين آبت (۱۹۷۶ - ۱۹۸۸)، گريس هايتور (۱۹۹۷ تاکنون) فرزندان: درنا دِ نيرو، رافائل دِ نيرو بيوگرافي رابرت دنيرو ( Robert De Niro ) رابرت دِ نيرو (به انگليسي: Robert De Niro) ‏(زادۀ ۱۷ اوت ۱۹۴۳) بازيگر، کارگردان و تهيه‌کننده آمريکايي است. از اولين فيلم‌هاي خوب وي مي‌توان به فيلم خيابان‌هاي بدجنس اشاره نمود. بعد از عدم موفقيتش در دريافت نقش مايکل کورلئونه در فيلم پدرخوانده، نقش ويتو کورلئونه در قسمت دوم همين فيلم به وي داده شد. وي برنده جايزه اسکار بهترين نقش مکمل مرد بخاطر اين نقشش شد. همکاري وي با مارتين اسکورسيزي، کارگردان مشهور آمريکايي، از فيلم خيابان‌هاي بدجنس شروع شد و بعد از آن اين دو چندين فيلم ديگر را نيز با کمک يکديگر ساختند که از آن جمله مي‌توان به فيلم گاو خشمگين اشاره نمود، نقشي که رابرت بخاطر بازي در آن موفق به دريافت جايزه اسکار بهترين بازيگر شد. از ديگر فيلم‌هاي اين دو فيلم‌هايي همچون راننده تاکسي و تنگه وحشت است که بخاطر بازي در هردوي آنها وي نامزد دريافت جايزه اسکار شد. فيلم شکارچي گوزن نيز وي را نامزد دريافت جايزه اسکار نمود. کارگردان اين فيلم، مايکل چيمينو بود. رابرت د نيرو همچنين نامزدي دريافت چهار جايزه گولدن گلوب را بخاطر بازي در فيلم‌هاي نيويورک، نيويورک (۱۹۷۷)، فرار نيمه‌شب (۱۹۸۸)، اينو ببين (۱۹۹۹) و ملاقات با والدين (۲۰۰۰) شد. در سمت کارگرداني نيز اثري همچون چوپان خوب از وي وجود دارد. رابرت دِنيرو به عنوان يکي از بزرگ‌ترين و استثنايي‌ترين بازيگران تاريخ سينما شناخته مي‌شود. وي تاکنون در بيش از نود فيلم در طول دوران فعاليتش ظاهر شد. وي در ماه مي سال ۲۰۱۵ به عنوان بزرگترين بازيگر تاريخ سينما برگزيده شد. کودکي رابرت دِ نيرو در هفدهم اوت سال ۱۹۴۳ در نيويورک بدنيا آمد. مادرش شاعر و پدرش در عرصه هنري (هيجان‌نمايي انتزاعي) فعال بود پدرش از تبار ايتاليايي-ايرلندي بوده و مادرش از نسل آلماني، ايرلندي، انگليسي، فرانسوي، هلندي. پدربزرگ و مادربزرگ وي از جمله مهاجران ايتاليايي به آمريکا بودند. پدر و مادر رابرت که با همديگر در يک کلاس هنري آشنا شده بودند، زماني که فرزندشان سه ساله بود از يکديگر طلاق گرفتند. رابرت توسط مادرش و در محله «ايتالياي کوچک» در منهتن نيويورک بزرگ شد. محل زندگي پدرش نيز فاصله کمي با آنها داشت از اين رو بود که رابرت بيشتر اوقاع خود را نزد پدرش مي‌گذراند. فعاليت هنري رابرت د نيرو ده ساله بود که کارش را با تئاتر آغاز کرد و در نمايشنامه «جادوگر شهر اُز» هنرنمايي کرد و بعدها به کلاس بازيگري لي استراسبرگ رفت و بازيگري را نزد او آموخت و بدين ترتيب بود که به بازيگري متد اکتينگ تبديل شد، سبکي که مارلون براندو و جيمز دين آغازگران آن بودند و با رابرت دِ نيرو ،آل پاچينو و داستين هافمن به اوج قدرت خود رسيد. بايد گفت که او بازيگري درونگراست و بازي‌هاي تأثيرگذار او منبع الهام بسياري از بازيگران معاصر نظير دانيل دي-لوئيس و شان پن بوده‌است تا جايي که دانيل دي-لوئيس را دنيروي انگليس مي‌خوانند و او نيز دنيرو را قهرمان خود در آغاز راه بازيگري دانسته است. دنيرو در سال ۱۹۶۸ اولين فيلم خود را با عنوان احوالپرسي اثر برايان دي پالما کارگردان جوان آن سالهاي سينما بازي کرد، پس از آن نيز در چند فيلم از همين فيلمساز با عناوين جشن عروسي و سلام مادر ايفاي نقش کرد. او در سال ۱۹۷۲ به عنوان يکي از کانديدهاي ايفاي نقش در فيلم پدرخوانده مطرح شد ولي نقشي به وي نرسيد و مجبور شد در فيلم دار و دسته‌اي که نمي‌توانست شليک کند بازي کند. در سال ۱۹۷۳ در فيلم طبل را آهسته بزن که اولين فيلم حرفه‌اي او محسوب مي‌شود، در نقش يک بازيکن بيسبال که با بيماري مرگباري دست و پنجه نرم مي‌کند خوش درخشيد و در همان سال مارتين اسکورسيزي از او دعوت کرد تا در فيلم خيابان‌هاي بي‌رحم نقش يک جوان خوشگذران خياباني به نام جاني بوي را بازي کند، موفقيت آن فيلم هم چشمگير بود و آغازي شد براي کارهاي درخشان دنيرو و مارتين اسکورسيزي. دِ نيرو خيلي زود با تيم مارتين اسکورسيزي و فرانسيس فورد کاپولا آشنا شد. اين کارگردانان که همچون رابرت د نيرو اصل و ريشه‌اي ايتاليايي داشتند تصميم بر ايجاد موجي از فيلم‌هاي انتقادي از سيستم سرمايه‌داري و جو بي‌خيالي حاکم بر آمريکا گرفتند. علمدار اين موج کوپولا بود. اما مارتين اسکورسيزي و رابرت د نيرو تيم هماهنگي از آب درآمدند. فيلم‌هاي زيادي نيز تهيه و چند فيلم نيز کارگرداني کرده‌است مانند يک داستان برانکسي که فيلم بسيار زيبايي از آب در آمد. مارلون براندو در مورد او گفته‌است: به گمان من حتي خود دِ نيرو هم نمي‌داند که تا چه حد مهارت دارد. او در سال ۲۰۰۸ جايزه دوربين طلايي را به خاطر يک عمر حضور جاودان در عرصه سينما تحت عنوان شاهکار جهاني در برلين از دستان مارتين اسکورسيزي دريافت کرد. بايد گفت که مارلون براندو و دِ نيرو دو نفري بودند که به خاطر بازي درخشانشان در نقش دون ويتو کورلئونه موفق به دريافت جايزه اسکار گشتند که از ديدگاه بسياري از منتقدان ماندگارترين نقش تاريخ سينماست بسياري از منتقدان او را تواناترين بازيگر تاريخ سينما مي‌دانند و اين هيچ اغراق و بزرگنمايي نيست زيرا دنيرو در بسياري از ژانرهاي سينمايي نقش آفريني کرده‌است براي مثال مي‌توان در سينماي وحشت آثاري همچون فرانکشتاين و موهبت الهي را نام برد و در سينماي کمدي هم شاهکاري همچون سلطان کمدي را که درآن مقابل غول دنياي کمدي آن عصر يعني جري لوئيس نقش آفريني مي‌کند را نام برد و آثار ديگري همچون ملاقات با والدين و ملاقات با فاکرها و در ژانر ورزشي هم وي در اثر جاودان مارتين اسکورسيزي يعني گاو خشمگين نقش آفريني کرده‌است که از ديدگاه بسياري از صاحب نظران سينمايي بهترين اثر ورزشي سينماست و همچنين از ديدگاه بنياد فيلم آمريکا پس از همشهري کين، پدرخوانده و کازابلانکا بهترين فيلم تاريخ سينما است. اما در سبک گنگستري هم دِ نيرو شاهکاري ديگر همچون رفقاي خوب اثر اسکورسيزي و تسخيرناپذيران اثر بياد ماندني برايان دي پالما را داراست. رابرت دنيرو در سال ۲۰۱۲ با ايفاي نقش پدر بردلي کوپر در فيلم دفترچه اميدبخش توانست پس از گذشت ۳۸ سال از فيلم پدرخوانده: قسمت دوم دوباره نامزد جايزه اسکار بهترين بازيگر نقش مکمل مرد شود. او توانست جايزه فيلم هاليوود و انجمن منتقدان ديترويت را نيز براي همين نقش کسب کند. بزرگترين بازيگر همه دوران تاريخ سينما بر اساس تحليلي که در ماه مي سال ۲۰۱۵، بر مبناي شمار نقش هاي کليدي يک بازيگر تهيه شد (نه بر مبناي جوايز سينمايي)، دنيرو به عنوان بزرگترين بازيگر همه دوران تاريخ سينما برگزيده شد. دنيرو هفت نقش اصليِ ماندگار را ايفا کرده است، «پدر خوانده»، «روزي روزگاري در آمريکا»، «راننده تاکسي»، «گاو خشمگين»، «مخمصه»، «کازينو» و «شکارچي گوزن» هفت نقشِ ماندگار اوست. او از ميان ۲۰۰ فيلمي که مورد توجه قرار گرفته، هفت نقش ماندگار را تصوير کرده که از هر بازيگر ديگري بيشتر است. چارلي چاپلين، کلينت ايستوود و لئوناردو دي‌کاپريو هر يک با پنج نقش ماندگار و مورگان فريمن و تام هنکس با چهار نقش ماندگار در اين فهرست ۲۰۰ فيلمي حضور دارند. مروري بر چند فيلم رابرت دنيرو در نقش تراويس بيکل مهم‌ترين فيلم‌هاي رابرت د نيرو را مارتين اسکورسيزي کارگرداني کرده‌است و شايد بتوان بازي د نيرو در نقش «تراويس بيکل» را الگويي براي کل بازيگري وي در نظر گرفت. عنوان اين فيلم راننده تاکسي بود و دِ نيرو در نقش يک سرباز از جنگ برگشته که بعلت بيداري ذهني و ديدن زندگي کثيف مردم قادر به خوابيدن نيست در مؤسسه تاکسي‌راني مشغول بکار مي‌شود و شعار هميشگي اون اينه که:يه بارون حسابي لازمه تا پياده‌روهاي اين شهرو تميز کنه. اون با دردمندي حاضر به مسافرکشي شبانه در محله «هارلم» نيويورک مي‌شود. تراويس پس از اندکي متوجه فجايعي که در خيابان‌ها و در بطن مردم در جريان است مي‌شود و با وجود حالت انفعالي که دارد تصميم به برطرف کردن اين مشکلات مي‌نمايد. روشهاي او خشونت بار است و نهايتاً تنها قادر به بازگردانيدن جودي فاستر (که در سن ۱۲ سالگي نقش يک فاحشه را بازي مي‌کرد) به خانه مي‌گردد. حس انزواي تراويس تا مدتهاي مديدي بر بازي دِ نيرو سنگيني مي‌کرد. البته دِ نيرو بازيگري چيره‌دست است و با ايفاي نقشهاي متفاوتي پس از اين فيلم سعي در دور شدن از کارکتر تراويس داشت. فيلمهاي خوب دِ نيرو بسيارند، او حضور ماندگاري در حماسه ۱۹۰۰ اثر برناردو برتولوچي دارد، شکارچي گوزن يک فيلم انتقادي محشر از جنگ ويتنام بود، در اين فيلم رابرت دنيرو در نقش کارگر کارخانه فولاد است که به جنگ ويتنام مي‌رود در آنجا دوستان خود را از دست مي‌دهد، فيلم فجايع جنگ و پس از آن را به شدت تکان دهنده نمايش مي‌دهد، سکانس بياد ماندني رولت روسي همچنان يکي از جنجالي ترين سکانس‌ها در تاريخ سينماي جهان است. او براي بازي در نقش جيک لاموتا (بوکسور موفق آمريکايي در دهه ۱۹۴۰ و اواسط ۱۹۵۰) در فيلم گاو خشمگين برنده اسکار بازيگري گرديد. او براي ايفاي نقش جيک لاموتا نزديک به ۳۳ کيلوگرم وزن خود را افزايش داد و ضرب المثل بازيگري گرديد، رکورد افزايش وزن او بعدها در سال ۱۹۸۷ توسط بازيگر فيلم غلاف تمام فلزي شکسته شد. در سلطان کمدي او با ايفاي نقش روپرت پاپکين عاشقِ شهرت و روان پريش به زيبايي در کنار غول سينماي کمدي جري لوئيس قد علم کرد، روزي روزگاري در آمريکا شاهکار سرجيو لئونه يک اوديسه بود، که بخاطر اکران نامناسب در آمريکا و کوتاه کردن زمان فيلم به ۱۳۷ دقيقه با استقبال خوبي از جانب مردم و منتقدين روبرو نشد ولي اکنون در اکثر ليست‌هاي فيلم‌هاي برتر تاريخ سينما خودنمايي مي‌کند. دنيرو در کنار رابين ويليامز در فيلم بيداري ها بيداري‌ها فيلمي در مورد يک بيمار فلج ذهني بود که دِ نيرو نقش او را بخوبي ايفا کرد. تنگه وحشت يک فيلم تکان دهنده در مورد وحشت از انتقام بود. دِ نيرو براي اين فيلم دندان‌هاي خود را با اورتودنسي به هم ريخت و تنش را با جوهر گياهي (که بعدها جذب بدن مي‌شد) کلاً خالکوبي کرد تا نقش يک جنايت کار جنسي را بازي کند. کازينو آخرين همکاري دنيرو و مارتين اسکورسيزي تا کنون است که او با ايفاي نقش سم راتستين کازينو دار بزرگ لاس وگاس توانست يکي از آخرين هنرنمايي‌هاي درخشان خود را در دهه ۹۰ به منصه ظهور گذارد، در همان سال و ايفاي نقش نيل مک کالي در فيلم مخمصه و سکانس بياد ماندني دو پدرخوانده که به گفتگوي شنيدني او و آل پاچينو - ايفاگران نقش‌هاي ويتو کورلئونه و مايکل کورلئونه در حماسه مافيايي پدرخوانده اثر سترگ فرانسيس فورد کاپولاي کبير - مي‌انجامد برگ زرين ديگري در کارنامه بلندبالاي اين غول سينماي جهان است. هر چند دنيرو در سال ۲۰۰۳ به بيماري سرطان پروستات مبتلا شد ولي توانست بر آن غلبه کند. در فهرست جديد بنياد فيلم آمريکا که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد فيلم‌هاي گاو خشمگين، پدرخوانده: قسمت دوم، راننده تاکسي، شکارچي گوزن و رفقاي خوب به ترتيب در رتبه‌هاي ۴#، ۳۲#، ۵۲#، ۵۳# و ۹۲# قرار گرفتند و از اين حيث او در کنار جيمز استوارت با بيشترين تعداد فيلم رکورد دار شد. در سال ۲۰۰۶ نيز جمله معروف با من صحبت مي‌کني که دنيرو در فيلم راننده تاکسي آن را بداهه سازي کرد به عنوان دهمين نقل قول بيادماندني تاريخ سينما برگزيده شد. نکاتي جالب درباره رابرت دنيرو لقب دوران نوجواني اش در محله ايتاليايي نشين نيويورک " بابي ميلک " بود. اين لقب به اين دليل به دليل لاغر اندام بودن و بي رنگ بودن چهره اش به او داده شده بود! نقش مسيح ( ع ) در فيلم « آخرين وسوسه مسيح » را رد کرد. او دومين بازيگري است که براي بازي در نقش ويتو کورلئونه موفق به دريافت اسکار شد. او و مارلون براندو هر دو براي ايفاي نقش ويتو کورلئونه موفق به دريافت اسکار شدند. 78 مين فرد قدرتمند جهان در سال 2002 به انتخاب مجله پريمر بود. وي موسس فستيوال فيلم تريبکا هم مي باشد که در سال 2002 پايه گذاري شد. گفته که مريل استريپ بازيگر مورد علاقه اش است. پس از اولين ازدواجش با دايان آبوت ، دنيرو موافقت کرد تا پدرخوانده دخترِ آوبت از ازدواج قبلي اش باشد اما اين دختر که درنا نام داشت، هرگز نپذيرفت که دنيرو پدر بيولوژيکي اش باشد! مدتها با يک مدل آفريقايي- آمريکايي مشهور به نام توکي اسميت ارتباط داشت که سرانجامي نداشت. با دومين همسرش به نام گريس هايتاور ، در سال 1997 ازدواج کرد اما از سال بعد از ازدواجشان، مشکلات اين دو آغاز شد و بحث طلاق ميان اين دو بالا گرفت. در سال 2001 اين دو بر سر حضانت پسر مشترکشان به نام اِليوت مدتها درگير دادگاه بودند اما نه اين حضانت سرانجام به کسي رسيد و نه طلاقي حاصل شد؛ اين دو در سال 2011 صاحب دومين فرزند مشترک خودشان شدند! در دوران کودکي عاشق نمايشنامه خواني بوده. يک گروه موسيقي بريتانيايي به نام " باناناراما " يکي از ساخته هايشان به نام « انتظار رابرت دنيرو » را به وي تقديم کردند . 4 ماه وقت صرف يادگيري لهجه سيسيليايي کرد تا در نقش ويتو کورلئونه بازي کند. از طرف مجله « سرگرمي هفتگي » به عنوان سي و چهارمين ستاره برتر سينما برگزيده شده است. فاينلي کواي در يکي از آهنگهايش به نام " درخشش يکشنبه " به رابرت دنيرو اشاره کرده و گفته « من يک قهرمان هستم، مثل رابرت دنيرو » در 17 سالگي پس از اينکه به همراه دوستانش از سالن نمايش يک فيلم خارج شد، اعلام کرد که قصد دارد بازيگر شود اما کسي او را باور نکرد تا اينکه وي دبيرستان را ترک کرد و بطور رسمي به کلاسهاي بازيگري پيوست. يکي از 5 بازيگري است که به خاطر ايفاي نقشي به زبان غيرانگليسي برنده اسکار شده است. ديگر افراد سوفيا لورن ، ماريون کاتيلارد، روبرتو بنيني و بنسيو دل تورو هستند. قرار بود در نقش بيل قصاب در فيلم « دار و دسته نيويورکي » حضور داشته باشد اما زماني که متوجه شد قرار هست 6 ماه در اروپا باشد، اين پيشنهاد را رد کرد و دنيل دي لوئيس جايگزينش شد. قرار بود در نقش هري در فيلم « تنها در خانه » حضور پيدا کند که نقش به جو پشي رسيد. رئيس هيئت داوران جشنواره کن در سال 2011 بود. بيشترين همکاري را با مارتين اسکورسيزي داشته است. دوست صميمي اش جو پشي است. مدتهاست که مبتلا به سرطان پروستات است اما آثار بيماري تا حد زيادي کاهش يافته است. اولين بازيگري است که براي بازي در دنباله يک فيلم موفق به دريافت اسکار ميشود. همواره طرفدار دموکرات ها در انتخابات رياست جمهوري بوده . در سال 2000 وي حامي اَل گور بود، در سال 2004 طرفدار جان کري و در سال 2008 نيز به حمايت از باراک اوباما پرداخت. نقش آفريني اش در نقش جک لاموتا در فيلم « گاو خشمگين » در رده دهم ، صد نقش آفريني برتر تاريخ سينما از ديدگاه مجله پريمر قرار گرفته است. قبل از اينکه تيم برتون کارگرداني فيلم « چارلي و کارخانه شکلات سازي » را برعهده بگيرد، تهيه کنندگان قصد داشتند تا از او در نقش ويلي ونکا استفاده کنند. نقش فرانک کاستلو در فيلم « دپارتد » را بخاطر کارگرداني فيلم « چوپان خوب » رد کرد. براي بازي در نقش مکس کادي در فيلم « تنگه وحشت » وي به يک دندانپزشک 5 هزار دلار پرداخت کرد تا دندانهايش را زشت کند، بعد از اتمام زمان فيلمبرداري هم وي 20 هزار دلار پرداخت کرد تا دندانهايش تعمير شوند! در يکي از سکانس هاي فيلم « گاو خشمگين » وي به اشتباه دنده جو پشي را شکست ! اين صحنه در فيلم وجود دارد اما با يک کات سريع به سکانس بعدي مي رود. مهمترين آثار رابرت دنيرو : Mean Streets Taxi Driver 1900 New York, New York The Deer Hunter Raging Bull The King of Comedy Once Upon a Time in America The Mission The Untouchables We're No Angels Goodfellas Awakenings Cape Fear Mad Dog and Glory Frankenstein CasinoDE NIRO2 Heat Marvin's Room Jackie Brown Ronin The Good Shepherd Being Flynn Silver Linings Playbook