مصاحبه با محمدرضا علیمردانی، «بائو»ی پایتخت

همشهري جوان/ محمدرضا عليمرداني 14 سال است که صدابازيگري مي کند و در بيش از 700 پروژه حرفه اي حضور فعال داشته است. با اين حال کمتر قدر ديده و اکثر تنها به خاطر صداي خاصش در انيميشن هاي «حياط وحش» و «ديرين ديرين» شناخته مي شود. 10 سالي است که عليمرداني تجربه سال ها صدابازيگري اش را در اختيار دانشجويانش قرار مي دهد و حالا پس از اداي دينش به عرصه صدا، چند صباحي است که مقابل دوربين پررنگ تر ظاهر مي شود. عليمرداني که مدرک کارشناسي بازيگري تئاتر دارد، ماه رمضان امسال با بازي در نقش «بائو»ي پايتخت 4 حسابي همه را غافلگير کرد و تا چند قسمت همه تصور مي کردند، بازيگر اين نقش يکي از بومي هاي شيرگاه است. او به غير از اين فيلم «فردا» به کارگرداني مهدي پاکدل و ايمان افشاريان را روي پرده داشت. طولاني ترين روز زندگيتان کي بود؟ چرا به نظرتان اين قدر طولاني آمد؟ يک روز گرم خردادي در 18 سالگي ام. روزي که گواهينامه رانندگي گرفتم. از صبح زود تا نزديکاي غروب طول کشيد و من جزء آخرين نفرات صف بودم. اگر آخرين بازمانده زمين باشيد، چه کار مي کنيد؟ دق مي کنم. مي خواهيد به سياره ديگري سفر کنيد، فقط مي توانيد يک چيز با خودتان ببريد. چه چيزي را همراه تان بر مي داريد؟ چرا؟ دوربين، چرا؟! براي اينکه شام سرد نشه. خب براي اينکه از اونجا گزارشي مستند بيارم ديگه! اگر فردا صبح از خواب بيدار شويد و بفهميد صندوق دريافت مسيج هايتان در فيس بوک يا وايبر و... به صورت عمومي در آمده، چه کار مي کنيد؟ چيزي هست که بابت آن خيلي نگران شويد؟ فکر کنم بخندم. اگه نخندم سکته مي کنم، چون دوست ندارم صحبت ها و تبادلات خصوصيم با خانوادم دست همه باشه. يک دزد به ماشينتان دستبرد زده، ترجيح مي دهيد تلفن همراه تان را برده باشد يا 10 ميليون تومان پول نقدي که توي داشبورد بود؟ چرا؟ تلفن همراهم. چون يکي ديگه مي خرم. تا به حال شده به اس ام اس ها يا اي ميل هاي کسي دسترسي داشته باشيد؟ آنها را خوانده ايد؟ بعدش نظر متفاوتي راجع به آن فرد پيدا کرده ايد؟ بله شده. دو نفر اشتباهي و بدون اينکه خودشون متوجه شده باشن يه گروه سه نفره ساختن و حرفاي خصوصيشونو تايپ مي کردن، ولي تا متوجه شدم، پاکش کردم. اگر به خاطر يک اظهارنظر شخصي در فضاي مجازي مورد هجوم کاربران قرار بگيريد، چه کار مي کنيد؟ الحاقيه اي رو براي رفع سوءتفاهم ضميمه مي کنم؛ اگه جواب مثبت نداد، تشکر مي کنم و مي رم. در برابر آنهايي که در مهماني ها با هيجان مي گويند: «يه روز دو تا چيني مي خورن به هم مي شکنن!» بعد هم بلند بلند مي خندند، چه واکنشي نشان مي دهيد؟ لبخند مي زنم. يک جمله، شعر، ذکري هست که موقع نگراني ها آرامتان کند؟ چه جمله اي است؟ خدايا تسليمم. اگر بخواهيد با يک سلبريتي شام بخوريد، چه کسي را انتخاب مي کنيد؟ چرا؟ شهاب حسيني، چون رفيقمه دلم براش تنگ شده. اگر بخواهيد فيلم زندگي يک نفر را بسازيد، فيلم چه کسي را مي سازيد؟ خودم، تازه اين يازدهمين سوال بود و شماره سوال با روز تولدم يکي شد؛ دو تا يک در «کنار» هم معني بزرگي داره. بايد به شما و يک نفر ديگر براي مدت طولاني دستبند بزنند. دوست داريد آن يک نفر، چه کسي باشد؟ همزادم. به درد نخورترين اختراع بشر چه چيزي بوده است؟ چرا؟ نااميدي. (از نظر مادي نمي دونم) دوست داريد به چه چالش دعوت بشويد؟ چرا؟ بارها به چالش آب يخ دعوت شدم و نپذيرفتم. چرا؟ چون خواست، دوست نداشتم. همين الان چه کسي، چه کار کند، خيلي ذوق خواهيد کرد؟ يک کارگردان بزرگ منو براي بازي نقش اصلي بهترين فيلمش دعوت کنه. در زندگي، شادي بعد گلتان چه شکلي است؟ شبيه شادي بعد از گل کدام فوتباليست است؟ سجده سپاس. فوتباليستا رو زياد نمي شناسم. آخرين باري که بهت زده شديد، کي بوده؟ چه اتفاقي افتاده؟ سال پيش بود. يه نفر برادرشو جاي من برد پيش يه بنده خدايي بهش گفت: اين محمدرضا عليمردانيه! و اون بنده خداباهاش يه قرارداد نوشت!:)) اگر مجبور باشيد بين يک اورانگوتان، ايگوانا، اسب آبي و زرافه يکي را به عنوان حيوان خانگي يک هفته نگهداريد، کدام را انتخاب مي کنيد؟ هر کدوم که مجروح بود، ولي اگه گزينه هاتون سالم باشن، ايگواناي بي آزار که ابعاد مناسب تري هم داره. تازه از بس کم تحرکه، بهترين سوژه براي اينه که دوربينو بردارم و با نريشناي مخصوص خودم (به سبک انيميشن هاي حيات وحش و ديرين ديرين) يه مستند خنده دار باهاش بسازم. تجربه اولين عشق تان چطور بود؟ عالي بود و الان 16 ساله که همسرمه. دوست داريد جاي کدام کاراکتر داستان/ فيلم هاي عاشقانه باشيد؟ يا دوست داريد کدام فيلم را دو نفره ببينيد؟ هميشگي و مهم اينه که موقع ديدن يه فيلم خوب، سکوت برقرار باشه، حالا چه دونفره باشيم چه 200 نفره. ژانر فيلمش هم مهم نيست، مهم اينه که فيلم شايسته اي باشه. آيا خوابي مي بينيد که چندين بار تکرار شده باشد؟ چه خوابي؟ نه، شيرين ترين خوابم پرواز کردن بدون بال بوده است. تا به حال اسمتان را در گوگل سرچ کرده ايد؟ هرچند وقت يکبار اين کار را مي کنيد؟ تا حالا دو بار خودم را سرچ کردم، دفعه اول براي کنجکاويم بود و دفعه دوم به تقاضاي يکي از دوستانم که شارژ گوشي خودش تموم شده بود. مي توانيد جايي/ کسي/ چيزي را نام ببريد که زندگي تان را به دو قسمت قبل و بعد تقسيم کرده باشد؟ قبلش چي فکر مي کرديد؟ بعدش چي؟ مجيد آقاکرمي. هنرمند خلاق، توانا و متعهد در عرصه بازيگري و صدا؛ بازيگري که رفيق قديمي عزيزمه و قدمت رفاقتمون تا الان 24 سال شده. اين مرد نازنين وقتي نوجوان بوديم و در هنرستان در رشته گرافيک تحصيل مي کرديم با اصرار صبورانه اش منو به کانون فرهنگي حر و کلاس تئاتر معرفي کرد تا من با دنياي دلخواهم مواجه بشم. هنوزم با هم صميمي هستيم، بهش افتخار مي کنم و مديونشم. هميشه از خدا شادي، تندرستي، پيروزي و عاقبت به خيريشو مي خوام. اکر الان بفهميد سرطان داريد، چه حسي پيدا مي کنيد؟ اولين کاري که انجام مي دهيد چيست؟ چرا؟ تحويل نمي گيرم و ادامه مي دم. وقتي به مرگ و مردن فکر مي کنيد، از دست دادن چه چيزي/ کسي از همه بيشتر ناراحتتان مي کند؟ چرا؟ مسلما از دست دادن عزيزان مثل خانواده و دوستان برام غمبار و سخت خواهد بود، اما ياد گرفتم که دل کندن در پس دلدادگيه و يقينا از ملزومات تعالي و تکامل يافتنه؛ پس در نتيجه بايد ادراک بشه که نهايتا «هيچ» چيز و هيچ کس، چون رفتن حقه و اتصال به حقه. هميشه مي کوشم دلبسته باشم و دوست بدارم؛ نه اينکه وابسته باشم و عاشق. دلبستگي رهاييه، اما وابستگي اسارت. اگر فردا دنيا تمام شود، چه کار انجام نداده اي داريد؟ خيلي کار. به نظر شما آخرش چي مي شه؟! به نظر من آخرش تازه اولشه.