نماد آخرین خبر

میلاد اسلام زاده، مجری تلویزیون: با ستاره‌شدن مجریان موافقم

منبع
مهر
بروزرسانی
میلاد اسلام زاده، مجری تلویزیون: با ستاره‌شدن مجریان موافقم
مهر/ ميلاد اسلام زاده در زمره معدود مجريان جواني است که علاوه بر تحصيلات مرتبط، در زمينه اجراي تلويزيوني تاليفاتي هم دارد. او از زماني که به عنوان گزارشگر وارد تلويزيون شد توانست اعتماد برنامه سازان را خيلي سريع به خود جلب کند و توانمندي هايش را با گزارش ها و اجراهاي متعدد در معرض نمايش بگذارد. وي با اجراي برنامه هايي چون «فناورانه»، «ارديبهشت» و «طلوع دانش» مهارت خود را در اجراي برنامه هاي علمي تخصصي ثابت کرد اما مخاطباني که شايد بيننده هميشگي توليدات علمي نيستند او را با آيتم «يک فنجان چاي» برنامه «راديو هفت» زودتر به خاطر بياورند. با ميلاد اسلام زاده درباره تعدد برنامه هاي گفتگومحور، نحوه اجرا و روندي که طي اين سال ها طي کرده است به گفتگو نشستيم. * شما يکي از مجريان شناخته شده برنامه هاي گفتگومحور هستيد. با توجه به تعداد شبکه هاي تلويزيوني به نظر شما توليد اين حجم از برنامه هاي گفتگومحور ضرورت دارد؟ - اگر از زاويه ديگري نگاه کنيم مي توانيم پاسخي غير از نگاه کميتي داشته باشيم. مهمترين ويژگي انسان ها بهره مندي از شعور و توان گفتگو است. به همان اندازه که از حرف زدن با يکديگر و اين برقراري ارتباط خسته نمي شويم بعيد مي دانم برنامه هاي گفتگومحور به ذات خسته کننده باشند اما اگر بپذيريم تلويزيون يک رسانه با رسالتي فراتر از آموزش و گفتگو است صورت مساله تغيير مي کند. تلويزيون در وهله اول جنبه سرگرمي دارد و در مراحل بعدي بايد به آموزش و جنبه هاي ديگر توجه نشان دهد. با اين تفکر، زياد حرف زدن قطعا خسته کننده است. * جايگاه برنامه گفتگومحور در تلويزيون را چطور ارزيابي مي کنيد؟ - بيش از هفتاد گونه برنامه سازي داريم که يکي از آنها گفتگومحور است ولي قدرتمندترين شان محسوب مي شود؛ چراکه کلام به صورت کاملا صريح و زنده از زبان آدم ها شنيده شده و فرصت سوال و بحث ايجاد مي شود. اگرچه تعامل از همين جا شکل مي گيرد اما معتقدم حتما بايد به اين ها قالب هاي ديگري چون برنامه هاي مستند، داستاني، موسيقي، شعر و رئاليتي شو اضافه شود که به شدت جايش خالي است. هم مخاطب و هم برنامه ساز نياز به قالب هايي غير از گفتگو دارند و اينجا مي پذيرم برنامه هاي گفتگومحور مثل يک غذاي اصلي مي ماند که لازم است انواع ديگر بخش ها و برنامه ها مثل ادويه به آن طعم و مزه بدهند نه اينکه صرفا تماشاگر صورت دو نفر را دائم روي آنتن ببيند. اين واقعا کسل کننده است. البته هنوز در تلويزيون افرادي صحبت مي کنند که واژه واژه کلام شان شنيدني است اما نياز داريم از گونه هاي ديگر برنامه سازي هم بهره بگيريم. * اجرا در اين برنامه ها حرف اول را مي زند. تا اوايل دهه ۸۰ کاراکتر مجري از خصوصيات فردي او کاملا مجزا بود اما رفته رفته مجريان از قالب رسمي خارج شده و رفتار صميمانه تري از خود جلوي دوربين به نمايش گذاشتند که امروزه اين سبک به خصوص بين مجريان جوان تر مرد بيشتر مشاهده مي شود. شما کدام قالب را مي پسنديد؟ - فرض کنيد ۱۰۰ هزار نفر در ميدان آزادي جمع شده اند تا شما براي شان صحبت کنيد براي جمعيتي متشکل از جراح، متخصص، برنده جايزه نوبل، ورزشکار، هنرمند، کشاورز و ... چه شيوه اي را انتخاب مي کنيد؟ حالا اين جمعيت را به ۷۰ ميليون نفر تعميم دهيد. شخصا معتقدم دوربين ها در استوديو هستند تا من را به محترم ترين و با وقارترين مردم ملتم نشان دهند و من ترجيح مي دهم در مقابل شان رفتارم محترمانه تر از آن چيزي باشد که اگر دوربيني حضور نداشت، بودم. در واقع مي خواهم کاراکتر خودم را پشت دوربين تبديل کنم به همان آدمي که مردم مي بينند. * شيوه اي که معمولا بر عکس آن اجرا مي شود. - اعتقاد من بر اين است که بايد در زندگي خصوصي ام همانقدر محترم باشم که وقتي جلوي دوربين ظاهر مي شوم و نبايد با ويژگي هايي که نيستم من را بشناسند. اگر دوست دارم مردم من را اينگونه ببينند پس خودم هم بايد در زندگي شخصي هماني باشم که مردم مي خواهند. نمي خواهم تلويزيون را با محيط خصوصي اشتباه بگيرم و شايد همين باعث شد انتخابم هميشه برنامه هايي خاص باشند. گاهي در فضاي رسانه به بهانه صميمت کلمات و سخن هايي گفته مي شود که واقعا در شان ملت ما نيست. * با تکيه بر اين صحبت ها و شباهت اجراي شما به پيشکسوتان، به نظر مي رسد استادان اين عرصه در انتخاب روش شما بي تاثير نبودند. - بدون شک همينطور است. من ۱۰ سال پيش کارم را با گزارشگري تلويزيون آغاز کردم و در برنامه ها و آيتم هاي متعدد اجراي بيش از ۱۰۰۰ کار توليدي را تجربه کردم و همين مسير باعث شد بسيار بياموزم. اساسا من با مجرياني که اين فرايند را طي نمي کنند موافق نيستم چون اين مسير به شما اجازه مي دهد اشتباهات تان را قبل از اينکه مردم ببينند جبران کنيد. شما فرصت داريد تپق بزنيد و از کلماتي استفاده کنيد که مناسب آنتن نباشد در اين آزمون و خطا کم کم به تعادل مي رسيد تا جايي که براي اجراي برنامه زنده آماده مي شويد. در اين راه با تهيه کنندگان صاحب نظر متعددي کار کردم که ايده هاي بکر و جالبي داشتند. اين همراهي بهترين زمان براي تجربه کردن و اصلاح شدن بود. اين تهيه کنندگان خوب شما را پرورش مي دهند و باعث مي شوند بعد از مدتي کنار استادان و پيشکسوتان بنشينيد و بيشتر ياد بگيريد. * اين آموزه ها چرا در رفتار برخي مجريان مشهود نيست؟ - تلويزيون جايي است که بهترين هاي مملکت را به خود راه مي دهد و براي افرادي چون من بهترين فرصت ياد گرفتن است. بعضي ها زيادي لجبازند و نمي خواهند از اين آموخته ها در زندگي خصوصي شان استفاده کنند ولي جلوي تلويزيون دوست داشتني هستند. بعضي ها حتي جلوي تلويزيون هم دوست ندارند عوض شوند. من شخصا آدم لجبازي نيستم ممکن است انتقاد بشنوم و مثل هر انسان ديگري ناراحت شوم اما تلاش مي کنم در خلوت، خودم را قضاوت و اصلاح کنم چون واکنش ها برايم اهميت دارد. * تلويزيون تا چه اندازه در اين باره سهيم است؟ - تلويزيون دوره هاي آموزشي بسيار خوبي برگزار مي کند و اتفاقا همه آنهايي که جزو مجريان محبوب و دوست داشتني محسوب مي شوند وقتي بهشان پيشنهاد شد شرکت کردند. البته يک حقيقت را نمي توان کتمان کرد اينکه نهايت همه آموزش ها محبوب بودن نزد مردم است. مجريان بايد آنقدر محبوب باشند که براي تلويزيون مشتري بياورند تا برنامه به خاطر آنها ديده شود. آدمي که به اين ويژگي برسد نيازي به آموزش هاي ديگر ندارد. مهمترين تکليف تلويزيون ذائقه سازي است يعني بايد ذائقه مخاطب را به بالاترين سطح هدايت کند تا مخاطب از مجري محبوبش هم انتظار بهتر شدن داشته باشد. رسانه ملي بايد زيرپوستي اين کار را انجام بدهد تا دانش و محبوبيت مجريان بالا برود. * در مجموع مباحث به نظر مي رسد با ستاره شدن مجريان مخالف نباشيد؟ - به شدت با ستاره شدن موافقم و مي گويم بايد اجازه دهيم مجريان ما به اين سطح برسند و حتي عکس شان روي بيلبوردها برود. ما کتاب هايي درباره نحوه ستاره سازي در تلويزيون داريم که بسيار قابل توجه هستند. اتفاقا يکي از مهمترين دستاوردهاي تلويزيون مي تواند توليد شخصيت باشد. وقتي شخصيت توليد مي کنيد بازار برنامه هاي تان هم گرمتر مي شود. تاثير صحبت هايي که اين فرد بر بيننده مي گذارد ممکن است به مراتب بيشتر از ساير صاحب نظران باشد. * چرا به ندرت در حوزه اجرا اين اتفاق مي افتد؟ - نگراني مان ممکن است از بابت همين ستاره هاي مان باشد که مبادا ستاره ها در زندگي خود اقداماتي انجام دهند که هيچوقت از آنها جلوي دوربين حرف نمي زنند پس بايد قبل از اينکه ستاره شان کنيم زندگي خصوصي شان را به شخصيت جلوي دوربين نزديک کنيم آن زمان مي شود به آنها اطمينان کرد تا جاييکه حتي به عنوان نماينده به کشورهاي ديگر فرستاده شوند.