در مورد فیلم «360» که این روزها روی پرده سینماهاست

جيم/ تيزر فيلم پر از خون و کشت و کشتار است. با خودم مي‌گويم آخ جون بالاخره مي‌توانم لذت ديدن يک فيلم سراسر هيجان و اکشن را در سينما ايران تجربه کنم. نگاهي که به عوامل فيلم مي‌اندازم با چند بازيگر سرشناس و يک نام آشنا در مقام تهيه کننده روبه‌رو مي‌شوم. فرامرز قريبيان که کارگاه و پليس روزهاي نه چندان دور سينما ايران است حالا به کمک فرزندش سام قريبيان پس از گذشت دو سال از اکران فيلم «گناهکاران» به سراغ يک فيلم پليسي ديگر به نام 360 درجه رفته است. فيلمي که آنقدرها هم مثل اسمش رنگ و بوي معما ندارد ولي مي‌تواند در سبد انتخاب آخر هفته ما قرار بگيرد. سام قريبيان کيست؟ آقا زاده‌ يک شبه به جايي رسيده در سينما کم نداريم. نمونه بارز و دسته اولش هم فرزند گرامي استاد داوود ميرباقري که در مقام بازيگر در سريال شاهگوش نشان داد که همان پشت دوربين ايستادن و لذت تماشا مانيتورينگ بردن براي ايشان بسيار مفيدتر است. اما سام قريبيان نه تنها به کمک پدر نام آشنا خود پا به عرصه سينما نگذاشته است، بلکه از معدود کساني است که تحصيلات آکادميک خود را تا مقطع ارشد در آمريکا گذرانده و در همين کشور چندين دوره فيلم سازي گذرانده است. اگر در ذهنتان به دنبال پيدا کردن چهره سام قريبيان هستيد بايد بگويم سري به فيلم سينمايي خط ويژه بزنيد و آن آقازاده اختلاص‌گر فيلم را که بيش از حد هم بد دهان بود به ياد بياوريد. سام قريبيان بعد از آن‌که دو سال پيش فيلمنامه گناهکاران را نوشت و توانست با جلب نظر منتقدان و مردم در جشنواره فيلم فجر روبه‌رو شود، تصميم گرفت خودش نيز اين بار علاوه بر نويسنده، پشت دوربين نيز بايستد و 360 درجه را براي جشنواره امسال آماده کند. هر چند 360 درجه از جشنواره کنار گذاشته شد ولي خبرهاي رسيده از گوشه و کنار، اميد يک فيلم پليسي معمايي خوب را در دل مخاطبان زنده کرده بود. حالا 360 درجه اکران شده ولي برخلاف پيشبيني آنقدرها هم آش دهان سوزي از آب در نيامده است. اما سوال اصلي اينجاست، چرا مردم با اين‌که در ژانر پليسي و معمايي با توليدات پاييني در سينما رو‌به‌رو هستند و عملا رقيب آنچناني براي رقابت وجود ندارد ولي باز هم از اين فيلم استقبال آنچناني انجام ندادند؟ کليد حل اين معما در مدل فيلمسازي و الگوبرداري فيلمسازان در اين ژانر است. برخلاف اين‌که آن‌ها کمبود توليد در اين ژانر را دليلي بر کمبود اطلاعات و پايين بودن سطح توقع مردم برداشت مي‌کنند ولي برعکس گروه مخاطبان اين ژانر را جواناني تشکيل مي‌دهند که به جديدترين آثار اين ژانر در دنيا دسترسي دارند و به همين دليل به راحتي مي‌توانند متوجه شباهت فراوان تيتراژ ابتدايي فيلم گناهکاران و سريال پرطرفدار دکستر شوند. به همين دليل است که براي حدس زدن سناريو فيلم 360 درجه کافي است تنها 30 دقيقه فيلم را با دقت تماشا کنند تا در ادامه از هيچ يک از اتفاقات انجام شده در فيلم، تعجب نکنند. فيلم پليسي بيش از همه چيز به يک معما پيچيده نياز دارد، بايد کارگردان سر يک کلاف سرگردان را در دستان تماشاچي قرار دهد تا کم‌کم به کمک کارگردان، اين کلاف را باز کند، نمي‌شود با دادن چند تکه نخ از تماشاگر انتظار داشت 90 دقيقه بر روي صندلي درگير باز کردن اين نخ‌ها باشد، در حالي که تنها با 30 دقيقه مي‌تواند اين معما را حل کند. براي ساخت بهترين فيلم‌ها به بهترين آدم‌ها و بعد بهترين معماها نياز داريم تا حسابي مخاطب را کلافه کند.