کارگردان‌هایی که پا در کفش بازیگران گذاشتند

سينما خبر/برخي از کارگردان هاي سينماي ايران، علاوه بر کارگرداني، بازيگري را نيز تجربه کرده اند. بهروز افخمي در فيلم هاي خودش مثل هيچکاک حضور چند ثانيه اي داشته. بارزترين حضورش هم در فيلم «روز شيطان» بود که نويسنده و کارگردان خودش بود و ۱۸ سال پيش روي پرده سينماها رفت. مي گويند افخمي در چند فيلم و سريال ديگر هم که خودش ساخته به طور نامحسوس در ميان سياهي لشگرها حضور داشته. داريوش مهرجويي بعد از بسم الله تيتراژ «نارنجي پوش»، آقاي کارگردان در سواحل درياي شمال کشور قدم مي زند و رو به دوربين با دلي پردرد از «آشغال زايي» و بي توجهي مردم به نظافت طبيعت مي نالد. اين مستندواره يکي دو دقيقه اي تا قبل از شروع تيتراژ فيلم با روايت مهرجويي پيش مي رود و خودش شروع مي کند به جمع آوري آشغال ها تا همه حرف فيلم را سرراست همان اولش گفته باشد. اواسط فيلم هم به عنوان بازديدکننده سر از نمايشگاه «حامد آبان» در مي آورد ماني حقيقي اولين بار با بازي در فيلم "درباره الي" به دنياي بازيگري راه پيدا کرد.دومين تجربه بازيگري او در «ورود آقايان ممنوع»، فيلم کمدي رامبد جوان بود که در کنار رضا عطاران حضور داشت. او جلوي دوربين خودش هم رفت و در «پذيرايي ساده» که هنوز اکران نشده، طولاني ترين نقشش را بازي کرد محمدحسين لطيفي نماي بسته دوربين از محمدرضا گلزار که در هيبت يک روحاني بر مسند قضاوت نشسته کم کم باز مي شود و کارگردان کات مي دهد. محمدحسين لطيفي فقط در همين يک صحنه «توفيق اجباري» نقش کارگردان فيلمي را بازي مي کند که گلزار در آن نقش يکي از سوپر استارهاي سينما را دارد پرويز شهبازي در سکانس آخر «نفس عميق» آيدا و منصور که به شمال رفته اند، تصادف مي کنند و به نظر مي رسد که در سد غرق مي شوند. در همين نما که در واقع همان نماي اول فيلم است، مردي به بقيه مي گويد اين دو نفر رفته اند ته دره. اين بازيگر همان پرويز شهبازي است که در ۴۰ سالگي جلوي دوربين فيلم خودش رفته بود