راز لباس آبی جانگو کشف شد

کافه سينما/ جانگوي رها شده ي تارانتينو را اکثر منتقدان دوست داشته اند. تماشاگران هم از اين فيلم استقبال کرده اند و فروش فيلم تا به حال خوب بوده است. اما براي تارانتينو بازها و خوره هاي سينما کار به اينجا ختم نمي شود و تازه بعد از تماشاي فيلم شروع به نوشتن و تحقيق کردن و واکاوي فيلم مي کنند. در ادامه مطلب يکي از اين تحقيق ها و واکاوي هاي کاربر سايت reddit را خواهيد خواند. تحقيقي که از لباس جانگو در يکي از سکانس هاي فيلم به نتيجه اي جالب توجه رسيده است. حتما لباسي که جانگو در يکي از صحنه هاي فيلم را در تريلر فيلم ديده ايد: jango1 لباس جانگو در اين تصوير مشابه لباس نقاشي پسر آبي The blue boy، معروف ترين اثر نقاش قرن هيجدهم انگلسي «توماس گينس برو» است: jango2 اين خوره سينما با جستجويي کوتاه در ويکي پديا دريافته است که اولين فيلم «فردريک ويلهلم (اف.دبليو)مورنائو» (که بيشتر با فيلم نوسفراتو شناخته مي شود) الهام گرفته از نقاشي پسر آبي گينس برو بوده است. اسم فيلم هم پسر آبي است. 220px-F W Murnau 01 اما هنوز داستان تمام نشده است. او با جستجوي بيشتر در مورد مورنائو دريافته است که اين کارگردان آلماني در سال 1924 تکنيک فيلمبرداري اي را اختراع کرده که به فيلمسازان اجازه ي حرکت دوربين حين فيلمبرداري را مي دهد. با اين تکنيک ترکيب تصاوير لايه‌هاي مختلف، پن، تيلت و زوم کردن امکان پذير شد. براساس اطلاعات ويکيپديا اين تکنيک مهمترين نوع آوري قرن بيستم است و تمام تکنيک هاي مدرني متداول اين روزها از آن نقطه شروع شده است. اما مي دانيد که فيلمسازان اسم اين تکنيک را چه گذاشته اند؟ Unchained Camera Technique تکنيک دوربين رها شده! آيا مي شود همه ي اينها اتفاقي باشد؟