گفت و گو با قربانی اسیدپاشی که تئاتر بازی می کند

روزنامه شهروند/ ٨ سال از آن روزي که معصومه چشمانش را بست مي‌گذرد. لحظه‌اي که تصور مي‌کرد بعد از باز کردن چشمانش قرار است هديه پدرشوهرش را ببيند، اما ديگر هرگز نتوانست با آن چشم‌ها دنيا را ببيند. پدرشوهر معصومه از عروس سابقش خواست چشمانش را براي لحظه‌اي ببندد تا هديه‌اي که براي نوه‌اش خريده را به او بدهد، اما سوزش صورت و چشمان معصومه او را از ديدن دنيا براي هميشه محروم کرد. معصومه عطايي قرباني حمله اسيدي پدرشوهر سابقش شد و در نهايت هم او را بخشيد. از حق قصاصش گذشت. با اينکه زندگي‌اش را نابود شده مي‌ديد، اما روي پاهاي خودش ايستاد و اجازه نداد، اسيد او را براي هميشه بسوزاند. ٨ سال است که اين زن جوان با زجرهاي زندگي‌اش مبارزه مي‌کند و با چشماني نابينا به جاي خانه نشيني به زني هنرمند تبديل شده است. زني که هنرهاي زيادي مثل سفالگري، کريستال بافي و نقاشي و موسيقي را تجربه کرده و حالا هم روي صحنه تئاتر رفته است. روبه‌روي مردم مي‌ايستد و نقشش را خيلي حرفه‌اي به تصوير مي‌کشد. در کنار هم‌تيمي‌هايش که همگي آنها هم نابينايا کم‌بينا هستند، نمايشنامه را اجرا مي‌کند و با تشويق‌هاي تماشاگران جان مي‌گيرد. مي‌گويد هرچه دارد از همين مردم دارد. درمانش، هنرهايش و اعتماد به نفسش را مديون مردم است. بعد از حادثه حمايت‌هاي استاد سفالگري‌اش و البته توانايي عجيب خودش او را به عرصه هنر کشاند و معصومه را به زني موفق تبديل کرد. او که اين شب‌ها در تئاتر شاباش‌خوان(حکايت دختري که براي رسيدن به خوشبختي دلش را مي‌فروشد) به ايفاي نقش پرداخته، در گفت‌گو با خبرنگار«شهروند» ماجراي اين سال‌ها را روايت کرد: چه شد که وارد تئاتر شديد؟ من از طريق يکي از آشناها به غلامرضا عربي کارگردان کار، معرفي شدم. آقاي عربي سال گذشته هم با همين تيم که همگي‌شان نابينا هستند نمايشنامه را اجرا کرده بودند. اين دفعه من هم به جمع‌شان ملحق شدم. اولش برايم سخت بود. فکر نمي‌کردم بتوانم از پسش بربيايم. ولي وقتي وارد تيم شدم و حمايت‌هاي هم‌گروهي‌ها و به خصوص آقاي عربي را ديدم، دلگرم شدم و در نهايت هم کار به سرانجام رسيد.