اقتداری که «ترور خاموش» از دستگاه‌های امنیتی کشور تصویر کرد
صبح نو/ پس از «گاندو» که در تابستان با درون‌مایه امنیتی توانست مخاطبان زیادی را با خود همراه کند، در هفته‌های اخیر، سریالی دیگر با موضوع اطلاعاتی از تلویزیون پخش شد. «ترور خاموش» به کارگردانی آقای احمد معظمی توانست تصویر مقتدری از نیروهای امنیتی کشور نشان دهد.
کمتر کشوری را می‌توان پیدا کرد که به‌لحاظ تهدیدات امنیتی همسان کشور عزیزمان باشد. از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون، به‌دلایل مختلف تهدیدات و بحران‌های متعدد امنیتی در کشور رخ داده است. اصول راهبردی انقلاب اسلامی، موقعیت ژئوپولتیک و استراتژیک، وجود گروه‌های تروریستی در منطقه، حکومت‌های بی‌ثبات در خاورمیانه و چندین‌وچند دلیل دیگر باعث شده در ۴۰ سال اخیر، ده‌ها و صدها تهدید امنیتی کشورمان را هدف قرار دهد. شکل اجرای این تهدیدات گهگاه در قالب عملیات تروریستی و بمب‌گذاری و در مواردی به اشکال دیگری است. هرچند خروجی این اتفاقات به صدها شهید و خسارات زیادی به کشور منجر شده، به‌مدد نصرت الهی، اتحاد ملی و تلاش‌های سربازان گمنام امام زمان؟عج؟ در نهادهای امنیتی، بسیاری از این بحران‌ها دفع و خنثی شده است. بی‌شک اگر این حجم از مشکلات امنیتی با این کمّ‌و‌کیف متنوع درباره هر کشور دیگری رخ می‌داد، تاکنون بارها حاکمیت و بدنه اجتماعی آن کشور دچار فروپاشی می‌شد. در موارد مشابه‌ای که در‌مقایسه‌با کشورمان میزان تهدیدات بسیار کمتر بوده، کشور مذکور تا مرز فروپاشی یا تجزیه پیش رفته است. حالا باید بررسی کنیم در میان صدها مورد امنیتی کشورمان که شاید تنها بخشی از آن‌ها آشکار شده باشد، چقدر از آن‌ها در قالب فیلم و سریال تصویری شده است. البته اقدامات دستگاه‌های امنیتی کشورمان صرفا در حالت تدافعی نبوده و درصورت نیاز، به‌شکل آفندی و حتی در قالب عملیات برون‌مرزی نیز انجام شده است. در این گزارش، باتوجه‌به اتمام سریال «ترور خاموش» با محوریت این سریال تعدادی از آثار اخیر در‌این‌زمینه را مرور می‌کنیم.
امنیت‌ملی‌درآن‌سوی‌مرزها
«ترور خاموش» را در ابتدا آقای هومان فاضل نوشت؛ اما پس از مدتی کوتاه، آقای حسین تراب‌نژاد جایگزین او شد. تراب‌نژاد سابقه نگارش فیلمنامه‌هایی با موضوعات مشابه را دارد. سریال جدید آقای احمد معظمی دو مشخصه مشهود داشت: ۱. موضوع موادمخدر و امنیت ملی را تلفیق کرد؛ ۲. درباره ورود به زندگی شخصی تولیدکنندگان موادمخدر بود. این‌ها باعث شد «ترور خاموش» فضایی غیرتکراری داشته باشد و مخاطب بتواند همزمان درام و اکشن را تماشا کند. در این سریال، سعی شده بود با استفاده از دیدگاه مشاوران تخصصی، ریزه‌کاری‌های اطلاعاتی به‌شکلی دقیق به‌تصویر کشیده شود. استفاده از تکنولوژی روز، کسب اطلاعات و عملیات برون‌مرزی از دیگر ویژگی‌های قصه سریال موفق شبکه یک بود. در «ترور خاموش» مأموران امنیتی در عین هوش، ذکاوت و عقلانیت، درصورت نیاز اقتدار لازم را به‌خرج می‌دهند و برای حفظ منافع ملی، به کلیشه‌های مرسوم محدود نیستند. همان‌طورکه مدافعان حرم برای دفاع از حرم اهل‌بیت؟ع؟ و امنیت کشورمان، صدها کیلومتر دورتر از خاک ایران جان‌شان را فدا می‌کنند، مأموران امنیتی نیز به‌همین‌شکل عمل خواهند کرد. در قسمت آخر «ترور خاموش»، دیدیم وقتی راه دیگری نبود، مأموران اطلاعاتی کشورمان در عملیاتی برون‌مرزی تروریست‌ها و سرشبکه‌های قاچاق موادمخدر را حذف کردند. به‌قول شخصیت «مرتضی»، «اگر ضربه زدند، باید ضربه بخورند».
لاتاری
آقای محمدحسین مهدویان پس از موفقیت فیلم‌های قبلی‌اش، این‌بار با فضایی متفاوت به سینما بازگشت. او لاتاری را باتوجه‌به سوژه‌ای خاص و ملتهب ساخت. قاچاق جنسی دختران ایرانی به برخی کشورهای منطقه موضوعی بود که در سال‌های قبل، در چند سخنرانی و مقاله آورده شده بود؛ اما هیچ‌وقت در قالب فیلم سینمایی مطرح نشده بود. مهدویان برای ساخت این فیلم کار ساده‌ای نداشت. از یک سو، باید نهادهای متولی داخلی را برای دریافت پروانه ساخت راضی می‌کرد و از طرف دیگر، باید سکانس‌های خارج از کشور را با محدودیت‌های فراوان ضبط می‌کرد. درنهایت، با چندین‌بار اصلاح فیلمنامه و مشکلات فراوان تولید در خارج از کشور، «لاتاری» ساخته شد. هرچند محور اصلی این فیلم غیرت مردمی است، در چند سکانس نقش و حضور نیروهای امنیتی در این ماجرا دیده می‌شود. نیروی امنیتی با عقلانیتی پررنگ سعی کرد ماجرا را مدیریت کند و نهایتا وقتی در خارج از کشور حادثه اصلی رخ می‌دهد، نیروی امنیتی وارد عمل می‌شود.
گاندو
«گاندو» یکی از معدود سریال‌های تلویزیونی ایرانی است که براساس پرونده واقعی امنیتی ساخته شده است. آقای جواد افشار پس از ساخت چند سریال اجتماعی، این‌بار سراغ ساخت قصه‌ای جاسوسی رفت. نویسنده این سریال آقای آرش قادری است که قبلا فیلمنامه چند سریال موفق دیگر مثل
«هوش سیاه» را هم نوشته است. پرونده جیسون رضاییان، جاسوس آمریکایی که در پوشش خبرنگار در داخل کشور فعالیت می‌کرد و قصد شبکه‌سازی گسترده علیه منافع ملی را داشت، در «گاندو» به‌طور آشکارا تصویر شد. در این سریال، تیم امنیتی در پرونده‌ای پیچیده به‌مرور به نقش جیسون پی می‌برد و با وجود فشارهای داخلی و خارجی او را بازداشت می‌کند. در این سریال هم که در زمان پخش حواشی زیادی داشت، به توان اطلاعاتی و عملیاتی نیروهای امنیتی کشورمان اشاره می‌شود؛ توانی که به داخل مرزها محدود نیست و درصورت نیاز، خارج از ایران هم عملیات برون‌مرزی خواهند داشت.
ماجرای نیمروز
نـــــــــــــگارنــــــده این گزارش بارها درباره «ماجرای نیمروز» آقای محمدحسین مهدویان نوشته است؛ اما این فیلم آن‌قدر حرفه‌ای و خوش‌ساخت است که بازهم می‌توان از آن حرف زد. بدون شک «ماجرای نیمروز» خوش‌ساخت‌ترین فیلم با موضوع امنیتی در سینمای ایران است. مهدویان با استفاده از اطلاعات جامع و دقیقی که ازطریق پژوهشگران به‌دست آورده بود، به چند ماه مهم در تاریخ انقلاب اسلامی می‌پردازد؛ تابستان داغی که سازمان مجاهدین به‌طور رسمی وارد مرحله مبارزه مسلحانه با نظام شدند و در ادبیات تاریخی، سیاسی و اجتماعی ایران به سازمان منافقین تغییرنام پیدا کردند. در «ماجرای نیمروز» همه‌چیز سر جای خودش است؛ بازیگری، کارگردانی، موسیقی، فیلمبرداری و هرچیز که برای ساخت تریلری موفق لازم است. این روزها قسمت دوم این فیلم، یعنی «ماجرای نیمروز؛ ردخون» به اکران سینماها درآمده است. هرچند دیدگاه‌های متفاوتی درباره قسمت دوم وجود دارد، همین فیلم هم توانسته در گیشه موفق باشد و مخاطبان زیادی را با خود همراه کند.
به گفتگو در خصوص این مطلب بپیوندید
برای ارسال نظر لطفا از طریق اپلیکیشن آخرین خبر اقدام فرمایید
هیچی گاندو نمیشه
ستاره اسکندری کشف ححاب اون چیه روسرش؟؟؟؟!!!!!!!
ممنون از همه زحمات کسانی که امنیت کشور را تأمین می‌کنند و در عین مظلومیت از داخلی و خارجی فحش میخورند