گاف‌ها و ضعف های عجیب سریال «گیله‌وا»
تسنیم/ هیچ‌کدام از کاراکترها بویژه شخصیت‌های تاریخی از جمله میرزا کوچک‌خان و فضاسازی‌های "گیله‌وا"، باورپذیر نبودند و تصویرسازی از دلدادگان سریال هم فارغ از هرگونه نوآوری از جنس عاشقانه‌ها بود.
"گیله‌وا" فاقد جذابیت‌های داستانی، نمایشی، بصری و تصویری بود و کاراکترهای آن بیشتر تیپ و بری از شخصیت‌پردازی بودند؛ آنچه به عنوان مناسبات زندگی خانوادگی و اجتماعی و شرایط کمرنگ سیاسی سال‌های جنگ و قحطی در ایران تکرار شد، کلیشه فیلم‌ها و سریالهایی بود که با استفاده از لوکیشن شمال کشور و تصاویر کارت‌پستالی توسط برخی سازندگان شمالی این نوع آثار به تصویر درآمده بود.
هیچ‌کدام از کاراکترها بویژه شخصیت‌های تاریخی از جمله میرزا کوچک‌خان و فضاسازی‌های "گیله‌وا"، باورپذیر نبودند و تصویرسازی از دلدادگان سریال هم فارغ از هرگونه نوآوری، پردازش متنوع و خلاق هنری، سایه‌هایی بیرنگ از جنس عاشقانه‌هایی بود که در انواع فیلم‌ها و سریالها دیده بودیم؛ یعنی در واقع داستانک "گیله‌وا" هر فضایی غیر از تاریخ را می‌توانست روایت کند؛ زیرا بدلیل سطحی‌نگری داستان، فیلمنامه و ساختار هنری، مبارزات جنگلی‌ها و اوضاع سیاسی و اجتماعی آن برهه از تاریخ معاصر و درگیری با بیگانگان و انگلیسی‌ها در "گیله‌وا"، جایی نداشتند.
سریال "گیله‌وا" بسیار آشفته و سطحی داستان نابسامان خود را به پایان رساند؛ در قسمت آخر این سریال که می‌توانست به صحنه‌ای شورانگیز از مبارزه میان جنگلی‌ها و مردم با انگلیسی‌ها تبدیل شود به دلیل سطحی‌نگری و نگاه ناپخته هنری سازندگان این سریال، بسیار نامطلوب به پایان رسید؛ در این صحنه مردمی که برای کمک به اسرای هم ولایتی خود تا پایگاه انگلیسی‌ها آمده‌اند را نشان داد که بسیار ساده‌لوحانه توسط آنها دستگیر می‌شوند. در حالیکه این قسمت می‌توانست با حمله مسلحانه اهالی و واکنش اسرا در داخل اردوگاه انگلیسی‌ها و حضور پرجنبش میرزا کوچک‌خان جنگلی و یارانش، به "گیله‌وا" شور و هیجان امپریالیستی داده و درام سطحی این سریال را به یک اثر قالب تأمل تبدیل کند؛ اما این مهم نیز مورد توجه سازندگان سریال قرار نگرفته است.
مینی سریال "گیله‌وا" نگاهی محقرانه و سطحی به سریال فاخر "در چشم باد" و فیلم "یتیم‌خانه ایران" داشت و گاف‌هایی نیز در قسمت نخست مانند استفاده از واژه‌هایی ناپسند چون "پتیاره" و صحنه مسخره "شکار و رام کردن اسب سیاه" به نمایش گذاشت؛ دراین صحنه احمد (امیرحسین هاشمی) یکی از کاراکترهای سریال در یک نما، برگردن اسب سیاه وحشی، طنابی می‌اندازد که روی دهان و پوزه اسب قرار می‌گیرد اما در نمای بعدی، اسب او را به دنبال خود می‌کشد طناب بر گردن اسب است! و...
در قسمت بسیارضعیف و پیش پاافتاده آخر، افزون بر صحنه و نحوه ضعیف دستگیری اهالی روستا توسط انگلیسی‌ها و ورود میرزا کوچک‌خان جنگلی و یارانش معجزه‌ای هم اتفاق افتاد. درقسمت قبل، احمد برای رسیدن به میرزا، اسب وحشی سابق را رها کرد و با قایق به راه خودادامه داد، اما در قسمت آخر در حالی که از حال رفته، به یکباره با چند کیلومتر فاصله، اسب سیاه ظاهرمی‌شود و احمد را به مقصد می‌رساند!
استفاده از منابع تاریخی از جمله بهره‌وری عوامل تولید "گیله‌وا" از کتاب "قحطی‌بزرگ" چنانچه ضمن وفاداری به مضامین آن با کاربلدی هنرمندانه همراه می‌شد شاید می‌توانست از این سریال، اثری به یادماندنی استکبارستیز بسازد که به دلیل ضعف‌های فراوان، "گیله‌وا" به این توفیق دست نیافت.
یکی از دلایل رو در رویی اهالی روستا بیداری آنها توسط مبارزان جنگل برای ممانعت از فروش برنج به انگلیسی‌ها است؛ در واقع انگلیسی‌ها در قسمت پایانی "گیله‌وا" برنج‌های مردم ایران را که خود دچار گرسنگی و قحطی‌اند سوار کشتی می‌کنند تا به بادکوبه برده و با خوراندن به قوای خود با حکومت تازه تأسیس شوروی بستیزند؛ اما همین مسئله خرید و احتکار که می‌توانست دامنه حکومت وقت ایران را هم به مبارزات ضدحکومتی جنگلی‌ها بکشاند مورد غفلت نویسندگان و کارگردان "گیله‌وا" قرار گرفته و در مجموع نتوانسته‌اند مضامین و محتوای مناسب تاریخی- اجتماعی خود را بازگو کنند.
سریال "گیله‌وا" بسیار آشفته و سطحی داستان نابسامان خود را به پایان رساند؛ در قسمت آخر این سریال که می‌توانست به صحنه‌ای شورانگیز از مبارزه میان جنگلی‌ها و مردم با انگلیسی‌ها تبدیل شود به دلیل سطحی‌نگری و نگاه ناپخته هنری سازندگان این سریال، بسیار نامطلوب به پایان رسید؛ در این صحنه مردمی که برای کمک به اسرای هم ولایتی خود تا پایگاه انگلیسی‌ها آمده‌اند را نشان داد که بسیار ساده‌لوحانه توسط آنها دستگیر می‌شوند. در حالیکه این قسمت می‌توانست با حمله مسلحانه اهالی و واکنش اسرا در داخل اردوگاه انگلیسی‌ها و حضور پرجنبش میرزا کوچک‌خان جنگلی و یارانش، به "گیله‌وا" شور و هیجان امپریالیستی داده و درام سطحی این سریال را به یک اثر قالب تأمل تبدیل کند؛ اما این مهم نیز مورد توجه سازندگان سریال قرار نگرفته است.
مینی سریال "گیله‌وا" نگاهی محقرانه و سطحی به سریال فاخر "در چشم باد" و فیلم "یتیم‌خانه ایران" داشت و گاف‌هایی نیز در قسمت نخست مانند استفاده از واژه‌هایی ناپسند چون "پتیاره" و صحنه مسخره "شکار و رام کردن اسب سیاه" به نمایش گذاشت؛ دراین صحنه احمد (امیرحسین هاشمی) یکی از کاراکترهای سریال در یک نما، برگردن اسب سیاه وحشی، طنابی می‌اندازد که روی دهان و پوزه اسب قرار می‌گیرد اما در نمای بعدی، اسب او را به دنبال خود می‌کشد طناب بر گردن اسب است! و...
در قسمت بسیارضعیف و پیش پاافتاده آخر، افزون بر صحنه و نحوه ضعیف دستگیری اهالی روستا توسط انگلیسی‌ها و ورود میرزا کوچک‌خان جنگلی و یارانش معجزه‌ای هم اتفاق افتاد. درقسمت قبل، احمد برای رسیدن به میرزا، اسب وحشی سابق را رها کرد و با قایق به راه خودادامه داد، اما در قسمت آخر در حالی که از حال رفته، به یکباره با چند کیلومتر فاصله، اسب سیاه ظاهرمی‌شود و احمد را به مقصد می‌رساند!
استفاده از منابع تاریخی از جمله بهره‌وری عوامل تولید "گیله‌وا" از کتاب "قحطی‌بزرگ" چنانچه ضمن وفاداری به مضامین آن با کاربلدی هنرمندانه همراه می‌شد شاید می‌توانست از این سریال، اثری به یادماندنی استکبارستیز بسازد که به دلیل ضعف‌های فراوان، "گیله‌وا" به این توفیق دست نیافت.
یکی از دلایل رو در رویی اهالی روستا بیداری آنها توسط مبارزان جنگل برای ممانعت از فروش برنج به انگلیسی‌ها است؛ در واقع انگلیسی‌ها در قسمت پایانی "گیله‌وا" برنج‌های مردم ایران را که خود دچار گرسنگی و قحطی‌اند سوار کشتی می‌کنند تا به بادکوبه برده و با خوراندن به قوای خود با حکومت تازه تأسیس شوروی بستیزند؛ اما همین مسئله خرید و احتکار که می‌توانست دامنه حکومت وقت ایران را هم به مبارزات ضدحکومتی جنگلی‌ها بکشاند مورد غفلت نویسندگان و کارگردان "گیله‌وا" قرار گرفته و در مجموع نتوانسته‌اند مضامین و محتوای مناسب تاریخی- اجتماعی خود را بازگو کنند.
قسطي کلاب
محتوای حمایتی
به گفتگو در خصوص این مطلب بپیوندید
برای ارسال نظر لطفا از طریق اپلیکیشن آخرین خبر اقدام فرمایید
از این فیلم بدتر قبلا هم داشتیم یک سریال بود که جنگ تحمیلی رو به رستم و سهراب و اونا رو به اسراییل و آمریکا میدوخت واقعا بلبشویی بود در نوع خودش
کلا 6 قسمت بود چه انتظاری داشتی برای سریال تاریخی باید وقت گزاشت واقعا براش ارزش قائل شد اون سریال مزخرف مسخره ی ستایش اینقدر باید طولانی باشه ولی سریال زیبای تاریخی اینقدر کم خو آخه مگه مجبوری نسازد
حیفه پول که خرج ساخت این فیلم شد ، یکم زحمت نکشیدن لهجه ی اون منطقه را بکار ببرن.خیلی فیلم ضعیف و اعصاب خردکنی بود
به نظرم کارهای تاریخی و دینی رو نباید به دست هر کسی سپرد.باید خیلی دقیق و تمیز کار کرد تا در حد شان فرهنگ و تاریخ ما در بیاد
این سریالها آدم یاد پیمانکاران میندازه پول که میگیرن کیفیت دیگه مهم نیست براشون
فیلم خیلی بدی بود. هیچ جاذبه ای برای دیدن حتی یک دقیقه از فیلمش نداشت.
فیلم مزخرفی بودبخصوص خانم اسکندری اصلابه درداون نقش نمیخوره
سریال فوق العاده جسورانه و هنری و زیبا بود نیاز امروز جامعه حقایق و وقایع تاریخی ایران و جهان هست نه موضوعات کلیشه ای احسنت به کارگردان جوان
خیلی خیلی مبتدی ساخته بودن ،،!!!
گیله وا نگو گلگی بگو
1قسمتشم ندیدم. نمیدونم چی بود
کی صدا و سیما جمع میشه راحت شیم? تحریف تاریخ هم استادن
آشغال سازی کردند.
به نظر من که با تمام احترامی که برای مردم شمال دارم واقعا سریال مبتدی و مزخرفی بود
فیلم به این بی کیفیتی تا الان ندیدم اون که مضمون تاریخی داشته باشه.
شخصیت پردازی .انتخاب کاراکتر فیزیکی میرزا خیلی گنگ و نامفهوم بود یه شخص ضعیف الجثه جای میرزا بود
فقط چند دقیقه از فیلمو دیدم ک واقعا ارزش نداشت... شعور مخاطب رو زیر سوال میبرن
اینا مردم رو چی فرض کردن ..
خیلی خیلی فیلم مزخرف و بیخودی بود انگار الکی پول گرفتند تا فقط یه فیلم چرتی بسازن
برا پولشویی این فیلم و درست کردن. وگرنه چه معنی داشت این فیلم
یه فیلم مزخرف
بدترین اتفاقی که تو این فیلم افتاد ،فارسی تهرانی صحبت کردن بازیگران است . متاسفانه در فیلم به رنگ خاک که جنوبی هست هم همین اتفاق افتاده . آیا ما بازیگر شمالی یا جنوبی نداریم که همچین اتفاقاتی در فیلم میافته ؟؟ واقعا چرا لهجه ها و گویش ها ی محلی به فراموشی سپرده میشه ؟؟