نگاهی به بازی ساعد سهیلی در «روز صفر»؛ استحکام و اقتدار در اوج

فيلم نيوز/ ساعد سهيلي جزو آن دسته از بازيگران جوان سينما است که هوشمندانه انتخاب مي کند و خلاقانه با تکيه بر نبوغ شخصي اش در بازيگري، شخصيت سازي مي کند و اين مهمترين ويژگي سهيلي است که او را از ساير بازيگران هم سن و سالش متمايز مي سازد، مهمترين چالش براي يک بازيگر امتحان کردن شخصيت هاي گوناگون است که بتواند توانايي هاي خود را به رخ بکشد و سهيلي در اين مسير توانسته نبوغ خود را در خلق موقعيت هاي بکر منطبق بر شخصيت پردازي در فيلم هايي که بازي کرده است، به رخ بکشد. در «چند متر مکعب عشق» "جواني" را تجربه مي کند در «پل خواب» در نقش قاتل مفهوم جنون را به تصوير مي کشد و در «اتاق تاريک» نقشي که بهش سپرده مي شود "پدر" بودن را ماهرانه بازي مي کند و در ژانر کمدي هم وجوه ديگري از تکنيک ها را به کار مي برد که بيرون نمي زند و ماندگار است اما اوج تکامل و پختگي اش در حضور مقتدرانه اش در نقش "عبدالمالک ريگي" در فيلم تحسين شده «روز صفر» نمود پيدا مي کند که با چالش جدي مواجه مي شود و در اين آزمون سخت، سر بلند بيرون مي آيد. شخصيت منطبق بر فيلمنامه به شدت زمخت و سخت است اما ساعد در اين مسير به شدت دشوار، تميز و بدون نقص در نقش يک تروريست بد ذات ظاهر مي شود و توانا بودنش را در اذهان مخاطبان خود ميخ کوب مي کند، لهجه اي که براي نقش ريگي خلق مي کند و تصوير چرکي که از سنگدل بودن اين شخصيت ارائه مي کند ماندگار است، پيش از اين آرمين رحيميان در فيلم «شبي که ماه کامل شد»، نقش عبدالمالک را ايفا کرد با احترام به اين بازيگر، سهيلي در اينجا که فيلم شخصيت محور و پرتره است شخصيت را به شکل شفاف و زلال تر ايفا مي کند و فراز و فرود کاراکتر را از سکانس ابتدايي تا پايان ماهرانه بازي مي کند. سهيلي در دوران تازه بازيگري اش در اوج مستحکم بودنش، مقتدر است و ثابت کرد که به شدت بازيگر قابل اعتمادي براي نقش هاي پر رمز و راز و چالشي است. يادداشت از سام بهشتي ما را در کانال «آخرين خبر» دنبال کنيد