«ایرانیش»، سرگرمی سازی جذاب مبتنی بر آموزش و دانایی

آنچه درباره بازي‌ها آمد، درباره مظاهر متنوع فرهنگي از جمله غذاها، سرگرمي ها، رفتار‌ها و ... هم مصداق دارد. مواردي که مي‌توان با تحقيق و پژوهش درباره هر يک از آن‌ها و آناليز شان، جنبه‌هاي تازه‌اي از فرهنگ شناسي را با زيرمجموعه‌هايي مبتني بر جامعه شناسي، روانشناسي و ... نمود بخشيد.

«ايرانيش» را مي‌توان نمونه‌اي عيني از برنامه سازي بر اساس همين ارزش‌ها و الگو قرار دادن آن‌ها دانست. برنامه‌اي رقابت محور و البته با غلبه نوعي از بيان طنز و شوخي تا محتواي فرهنگي آن براي بيننده بي حوصله و کم طاقت امروز ثقيل و کسالت بار به نظر نرسد. خصوصاً آنکه تايم بالاي برنامه در مقايسه با نمونه‌هاي مشابه، با انتخاب اين بيان کمدي که از سوي مجري برنامه، پوريا پورسرخ و نويسندگان هوشمندانه به آن تزريق شده، تنها در همين روال جذاب جلوه مي‌کند.

مخاطب امروز در هجوم انواع بازي‌هاي مدرن و سرگرمي‌هاي نو به نو که برآيند ناگزيري از پيشرفت تکنولوژي هستند، کمتر فرصت علاقه و شناخت بازي‌هاي قديمي، آگاهي از آثار باستاني، کاوش در ضرب‌المثل ها، لمس پوشش بومي و قومي و نظاير آنرا دارد. ضمن اينکه در اين زمينه کمتر گزينه‌هايي به او ارائه شده تا بتواند در بستر آن، به اين موارد دسترسي يابد و از ظرفيت‌هاي فرهنگي غني آن‌ها در زندگي امروز خود بهره جويد.

«ايرانيش» شبيه به يک پکيج نسبتاً کامل در زرورق سرگرمي و لفافه تفنن و خنده، قصد دارد تمام موارد فوق الذکر را با لحني به دور از تکلف‌هاي مرسوم آموزشي، در اختيار بيننده تلويزيون قرار دهد. در «ايرانيش» بيننده محکوم به آموزش و پژوهش نيست. سازندگان اين برنامه محيطي با درک ملاحظات و ترديد‌هاي مخاطب امروز در پذيرش توليداتي از اين دست که گاه راه به بيراه مي‌برند، روشي شيرين را در برخورد با بيننده پيش گرفته اند.

پوريا پورسرخ ستاره شناخته شده سينما و تلويزيون در نخستين حضور خود به عنوان مجري، ضمن اينکه مدخل آشنا و جذابي براي جلب توجه مخاطب است، توانسته با انتخاب ادبياتي بينابين که نه در مسير شوخي حرمت شکني ميکند و نه گرفتار دافعه رسميت است، اجرايي مناسب داشته باشد. پورسرخ بويژه در قسمت اول برنامه که اوايل مرداد ماه روي آنتن شبکه دو رفت، در مجادله‌هاي کلامي دوستانه با استنداپ کمدين‌ها و بازيگران مهمان، در شوخي‌هاي خلق الساعه‌اي نشان داد در حاضر جوابي و حضور ذهن آن هم در عين ادب و متانت، مهارت ويژه‌اي دارد و به اصطلاح کم نمي‌آورد!

«ايرانيش» في نفسه مي‌تواند در مسيري که پيش گرفته، موفق‌تر هم باشد. سرگرمي سازي به روش اين برنامه در چارچوب استوديو، محدوديت‌هايي را ايجاد مي‌کند که شايد از حيث بصري براي تماشاگر مواجه با نمونه‌هاي مشابه به نوعي دلزدگي بينجامد. سازندگان «ايرانيش» با وقوف بر همين مسئله در گرافيک و رنگ آميزي ارکان مختلف برنامه اعم از دکور و ... و لزوم تنوع بخشي در آيتمها، تلاش مشهودي را در حفظ بينندگان کرده اند.

اين تلاش مي‌تواند در بازنگري در بخش‌هايي از مسابقه از جمله طراحي تشويق‌ها و جريمه‌هاي بامزه‌تر و رويکرد تازه‌تر به ديگر علايق و بازي‌هاي بومي و سرگرمي‌هاي فرهنگي در ادامه توليد، ثمربخشي بيشترين را نيز در پي داشته باشد. خاصه اينکه با توجه به بازخورد‌هاي مثبت «ايرانيش» در ميان مردم و کامنت‌هاي اميدوارکننده بينندگان، آن هم در همين مدت کوتاه که از روي آنتن رفتن آن مي‌گذرد، به نظر مي‌رسد در ادامه مي‌توان به بستر‌ها و ظرفيت‌هاي تازه تري نيز انديشيد و به آن‌ها دست يافت.

ظرفيت‌هايي که با ضبط قسمت‌هاي بيشتري از آن، طبعأ شناخت شان از سوي اتاق فکر برنامه و حتي مجري بهتر ميسر مي‌شود و برايشان راهگشاست. هرچند اين مسئله در سايه تداوم توليد برنامه و حمايت افزونتر از سوي بينندگان و نيز مديران تلويزيون امکان پذير است که اميد مي‌رود هر چه بيشتر تحقق يابد.