جذاب ترین ها

فیلم‌های سامورایی برتر قرن بیست و یکم

روزياتو

بروزرسانی 1399/06/07 - 15:13

روزياتو/ در ميان علاقمندان به تاريخ و فرهنگ ژاپن، يک علاقه هميشگي و تقريباً افسانه اي نسبت به سامورايي ها وجود دارد. براي صدها سال، اين گروه از جنگجويان حضوري موثر و فرمانده مآبانه در ژاپن داشتند هر چند توان آن ها در نبرد را نيز نبايد ناديده گرفت. شمشيربازي، تيراندازي، اسب سواري و هنرهاي رزمي همه با هم ترکيب شده تا يک سامورايي را به يکي از ترسناک ترين و مورد احترام ترين مبارزان در سراسر تاريخ تبديل کند. در ابتدا اعتبار و شهرت سامورايي ها به صورت شفاهي بيان شده و در نوشتجات براي هميشه ثبت شد. از قرن بيستم به بعد، سامورايي ها وارد دنياي سينما شدند و نقششان در تاريخ بيش از پيش طنين انداز شد. در ادامه اين مطلب شما را با برخي از بهترين فيلم هاي سامورايي قرن بيست و يکم آشنا خواهيم کرد.

۱۳ Assassins

موفقيت فيلم Twilight Samurai ساخته يوجي يامادا باعث بازگشت توجه و علاقه به ژانر سامورايي شد. همانند پرداخت هايش به گانگسترهاي ياکوزا در اواخر دهه ۱۹۹۰، بازسازي تاکاشي ميکه در سال ۲۰۱۰ از فيلم کلاسيک ايچي کودو در سال ۱۹۶۳ با همان نام بيشتر به سبک هنري خاص کارگردان نامي ژاپن توجه داشت تا پايان بندي اجتماعي-سياسي فيلم. فيلم ۱۳ Assassins يک فيلم مدرن بسيار منسجم با نهايت احترام به فيلم اورجينال کودو است به نحوي که ميکه هنگام ساخت آن نهايت تلاشش را انجام داد تا صرفاً نسخه اورجينال را بازسازي کرده و حذف و اضافه اي انجام ندهد. در دوران فراز و نشيب شوگان هاي توکوگاوا، سامورايي هاي آدمکش مشهور براي مقابله با ماتسوداريا ناريتسوگو حاکم منطقه آکاشي استخدام مي شوند، کسي که جايگاهش به عنوان برادر ناتني شوگان به او اجازه مي دهد جنايت هاي هولناکي انجام دهد.

با ايجاد يک فضاي سياسي پيچيده، ۱۳ Assassins تمرکز اصلي خود را روي آماده سازي داستان براي رويارويي پاياني قرار مي دهد. در حالي که تعداد سامورايي هاي اجير شده در ابتدا تنها ۱۱ نفر است خيلي زود دو نفر ديگر نيز با مهارت هاي متفاوت به گروه اضافه مي شوند. نکته جالب در مورد اين فيلم مدرن پوشش گسترده قابليت ها و تاکتيک هاي مبارزه است که قدرت و اعتبار روزگار گذشته اين جنگجويان را نشان مي دهد. اکشن موجود در فيلم در شهر اوچياي به نهايت حد ممکن خود مي رسد، جايي که سيزده سامورايي از ترکيبي از تله ها، تاکتيک هاي هوشمندانه و مهارت هاي شخصي شان براي شکست دادن يک نيروي ۲۰۰ نفره استفاده مي کنند. با اوج خونين خود، ۱۳ Assassins يک بازسازي خارق العاده و فيلمي قابل توجه در جايگاه خود است.

The Last Samurai

کمتر فيلمي در خارج از ژاپن توانسته به درستي احساس و واقعيت فرهنگ سامورايي را به نمايش بگذارد. تنها فيلم آمريکايي اين فهرست، The Last Samurai، يکي از اين معدود فيلم هاست. اين فيلم به کارگرداني ادوارد زويک داستاني غني را به تصوير مي کشد و حاوي نقش آفريني ها و صحنه هاي نبرد واقعي خيره کننده اي است که در کمتر فيلم هاي معاصري ديده شده است. با الهام از داستان واقعي زندگي يک افسر ارتش فرانسه، در اين فيلم روايت يک افسر سواره نظام آمريکايي به نام ناتان آلگرن با بازي تام کروز را شاهد هستيم که از نقش خود در قتل عام سرخپوستان آمريکا شرمسار است. او براي آموزش ارتش تازه شکل گرفته امپراطوري ژاپن به اين کشور سفر مي کند، ارتشي که براي مقابله با نيروهاي يک وطن پرست سامورايي به نام کاتسوموتو با بازي کن واتانابه مهيا مي شود.

اما بعد از دستگيري توسط دشمن، آلگرن شيفته فرهنگ سامورايي ها شده و همزمان آرامش دروني خود را رفته رفته باز مي يابد. اگر چه عنوان فيلم تنها به يک سامورايي اشاره دارد اما The Last Samurai در مورد گروهي از قهرمانان و مبارزان است که از ناتان آلگرن فراتر مي رود. به جاي پرداختن به يک شخص، فيلم به روزهاي پاياني سامورايي هاي وطن پرست و فرهنگ دوست و آخرين درخواستشان از امپراطوري و جامعه مي پردازد که به نظر مي رسد سبک زندگي سنتي خود را فراموش کرده اند. روايت اين فيلم با تراژدي ترکيب شده و داستان جايگزيني کهنه با نو باعث تقويت جايگاه آن شده است.

The Hidden Blade

اولين عنوان اين فهرست از يوجي يامادا فيلمساز مشهور ژانر سامورايي، The Hidden Blade، دومين فيلم در سه گانه فيلم هاي اوست که فضاي در حال تغيير ژاپن در قرن نوزدهم را به تصوير مي کشد. کارگردان نقش قابل توجهي در ساخت فيلم هاي سامورايي مدرن داشته که با ساخت فيلم هاي با کيفيت و بسيار نزديک به ماهيت سامورايي ها احترام بالايي در ميان کارگردانان اين ژانر به دست آورده است. فيلم The Hidden Blade بيشتر يک داستان شخصي است که داستان دو سامورايي به نام هاي مونزو کاتاگيري و سامون شيمادا را روايت مي کند که در مي يابند سبک زندگي آن ها در حال رسيدن به پايان راه خود است.

بدين ترتيب اين فيلم بيشتر شخصيت محور است تا بر پايه سکانس هاي اکشن و مبارزه. مسئله جايگاه اجتماعي نقش مهمي در کليت فضاي فيلم دارد و تاثير قابل توجه اين موضوع بر جوامع ژاپن را نشان مي دهد.روايت فيلم هيچگاه نقطه نظر شخصيت هاي اصلي را رها نمي کند در حالي که آن ها طي سفري به اقصي نقاط ژاپن سر مي زنند، خود را در خدمت چندين شخص متفاوت ديده و براي يادگيري تکنيک هاي جنگ به سبک غربي ها تحت فشار قرار مي گيرند. فيلم The Hidden Blade در ژاپن چندين جايزه معتبر را بدست آورد از جمله بهترين کارگرداني هنري و بهترين بازيگر زن.

The Blind Swordsman: Zatoichi

Zatōichi در اصل يک مجموعه سريالي و تلويزيوني پرطرفدار در مورد استاد شمشيرزني مشهور ژاپني و حضور او در متن داستان بود. در واقع زاتويچي ابرقهرمان فرهنگ عامه ژاپن از سال ۱۹۶۲ تا ۱۹۷۹ بود. بيش از بيست و شش فيلم و صدها اپيزود تلويزيوني در مورد اين شخصيت ساخته شد اما بعد از دهه ۷۰ شهرت او رفته رفته رو به نقصان گذاشت. حدود بيست سال بعد، شخصيت Zatoichi در سال ۲۰۰۳ با فيلمي از تاکشي کيتانو بازسازي شد، فيلمي با عنوان The Blind Swordsman: Zatoichi که در مقياس جهاني مورد توجه قرار گرفته و در فستيوال بين المللي فيلم ونيز براي اولين بار به نمايش درآمد.

در اين فيلم شاهد بازي شخصيت معروف زاتويچي با بازي خود کارگردان هستيم که به مردم يک شهر کوچک که توسط يک گروه ياکوزاي جنگ طلب مورد تهديد قرار گرفته اند کمک مي کند. فيلم کيتانو به شدت خشن است در حالي که بخش زيادي از تنش و هيجان داستان از چگونگي استفاده از توانايي هاي شخصيت زاتويچي عليرغم نابينا و مسن بودنش نشأت مي گيرد. اکشن موجود در داستان به شدت سرگرم کننده است همزمان که مبارز تنها راهش را از ميان گروهي از خلافکاران باز کرده و در دل دشمنانش خوف مي افکند. در اين فيلم زاتويچي با يک رونين قدرتمند وارد يک دوئل يک به يک مي شود که اوج فيلم است.

Hara-Kiri: Death Of A Samurai

فيلم Hara-Kiri: Death Of A Samurai که در سال ۲۰۱۱ ساخته شد با ورود به يک فضاي خشن و محدود نقبي عميق به جنبه خشونت بارتر فرهنگ سامورايي است. شرافت براي سامورايي ها بيشترين اهميت را داشت و بيشتر آن ها خودکشي را به قرار گرفتن در مقابل برادران و استادان خود با شرم ترجيح مي دادند. طي قرن ها فرهنگ سامورايي مآبانه به بخشي شناخته شده از فئوداليسم و کليت جامعه ژاپن تبديل شده و همانطور که تاکشي ميکه به ما نشان مي دهد، خودکشي به سبک سامورايي (سپوکو) چيزي نبود که ساده انگاشته شود.

بدين ترتيب Hara-Kiri: Death Of A Samurai يک فيلم شخصي در مورد يک سامورايي تنها است که رفته رفته سرنوشت يک سامورايي ديگر که چند ماه پيش دست به خودکشي سامورايي مآبانه زده را درک مي کند. در حالي که اين مرد نيز به سوي يک سرنوشت مشابه قدم بر مي دارد، فضاي سياه فيلم آشکار مي شود. ابهامات مربوط به شخصيت سامورايي خودکشي کرده در نهايت رفته رفته رنگ باخته و حقيقت در مورد او اشکار مي شود که باعث ايجاد فضايي پرتنش و همراه با احساس ناآرامي مي شود. اين فيلم در مقايسه با ديگر فيلم هاي اين فهرست از عظمت ساختاري و فضايي کمتري برخوردار است اما از رويکرد مينيماليستي خود نهايت استفاده را مي برد.