ماجرای تصویر سیاه و سفید زنان در سریال «سرزده» چه بود؟

مهر/ بهادر اسدي درباره ويژگيهاي سريال «سرزده» و نقطه ضعفهايي که دارد بيان کرد در ابتداي شيوع کرونا کار را توليد کردهاند و اين تاثير منفي روي سريال داشته است.
بهادر اسدي کارگردان سريال «سرزده» که اين شبها از شبکه يک سيما روي آنتن ميرود درباره ترکيب بازيگران بومي استاني و همچنين بازيگران پايتخت و تصنعي شدن و خارج زدن برخي از بازيها به خبرنگار مهر بيان کرد: اگر بازيها خارج ميزند يک دليلش شرايط توليد سريال است، ما زمانيکه سريال را ميساختيم در زمان شروع کرونا بود و حتي نميدانستيم فردا روزي هم وجود دارد يا خير.
تاثير منفي کرونا بر شرايط توليد
وي ادامه داد: البته ميدانم اين توضيح من براي سريال زيرنويس نميشود اما ما سريال را در بدترين شرايط شيوع کرونا ساختيم. شرايطي که بازيگران، باقي عوامل و حتي خود من تمرکز کافي نداشتند و کرونا به شدت روي شرايط توليد تاثير منفي داشت.
اسدي در پاسخ به تاثير کارگرداني خودش روي بازيها يادآور شد: برخلاف شما باقي خبرنگاران به يکدست بودن بازيها اشاره کرده بودند. از طرفي ما سريال را در يکي از استانها ساختيم و اين حق بچههاي شهرستان است که چه با بازي خوب و چه با بازي بد و متوسط در سريال حضور داشته باشند و اتفاقاً هارموني رنگ بازيگران خيلي خوب است. آنچه شما ميگوييد به اين کمک ميکند که بيننده فقط بنشيند و بازيگر چهره ببيند و اتفاقاً بازيگرسالاري را در پي دارد.
وي در پاسخ به اينکه چرا نقطه قوت سريال در استفاده از بازيگران بومي در خروجي نهايي و کارگرداني سريال دچار يک نقطه ضعف شده است، توضيح داد: افرادي که شما ميبينيد تئاتري هستند و بازيگر تئاتري شهرستان وقتي در مقابل بازيگران چهره تهراني قرار ميگيرد خواه ناخواه کمي بازيهايش بيرون ميزند چون ميخواهند خود را به اين بازيگران چهره برسانند اما ما زمان نداريم که اين اتفاق در عمل رخ بدهد.
خروجي سريال از نظر من قابل قبول است
کارگردان «سرزده» اضافه کرد: به ويژه با شرايطي که اکنون وجود دارد و بودجههايي که صداوسيما هزينه ميکند نميتوان براي هر کاري از يک حدي بيشتر صرف کنيد. با اين حال روي هم رفته کاري که ما کرديم در مدت زماني که داشتيم و در موقعيت و شرايطي که از آن برخوردار بوديم از نظر من منطقي و قابل قبول بود.
وي درباره تفاوت بودجههاي مرکز و استان نيز گفت: ما از صداوسيما و بخشهاي مختلف استان خراسان رضوي کمک گرفتيم و خودشان بخش زيادي از هزينهها را متقبل شدند. با اين حال برآورد اين سريالها يک سوم يا دو سوم سريالهايي است که در مرکز ساخته ميشود. ما براي اين سريال هزينه زيادي کرديم مخصوصاً سريالمان پليسي بود و اين فضا هزينه خودش را ميطلبد به ويژه در قسمتهاي پاياني جذابيتهاي کار را در اين حوزه خواهيد ديد.
کارگردان «سرزده» در پاسخ به چرايي تفاوتهاي اين فيلمنامه با ديگر آثار زامياد سعدونديان در مقام فيلمنامهنويس و تغييرات احتمالي فيلمنامه نيز گفت: اين فيلمنامه ۲ سال پيش با نام «مرثيه» نوشته شد بود. آقاي سعدونديان از همان روز ابتدايي فيلمبرداري در کنار من بوده است و ما بدون اجازه او هيچ چيز را تغيير نداديم به جز تغييرات اندکي که کارگردان بنا به شرايط توليد اعمال ميکند چون همه آنچه شما ميبينيد در اين سريال دکور است از بيمارستان تا خانهها و ديگر لوکيشنهاي سريال.
مجوز ورود به بيمارستان و لوکيشن نداشتيم
اسدي اضافه کرد: ما در زمان شيوع کرونا مجوز نداشتيم وارد بيمارستان شويم و مجبور شديم تصويربرداري سريال را در بيشتر لوکيشن ها به خارج از شهر ببريم تا محيط کار شلوغ نباشد.
وي درباره ضعفهاي اجرايي کار در زمان کرونا و اينکه در قصه سريال هم بارها از کرونا ياد ميشود اما به طور مثال بازيگر در خود بيمارستان ماسک ندارد، گفت: بيمار بستري شده در بيمارستان مرگ مغزي است و کرونا ندارد با اين حال بازيگر مقابل او شيلد دارد اما لحظهاي که صحبت ميکند شيلد خود را برميدارد. از طرف ديگر فاصله اجتماعي هم رعايت شده است و همچنين بازيگر نقش پزشک ما واقعاً خودش پزشک است و ما از او مشاوره ميگرفتيم که چه بايد کرد. حتي دستگاههايي که براي دکور استفاده کرديم با مشورتهاي پزشک انجام شده است.
کارگردان «سرزده» اضافه کرد: با اين حال فکر ميکنم بايد سختيهاي بازيگري را که جلوي دوربين ميبريد در نظر گرفت. از بازيگري که در اين شرايط آلزايمر ميگيرد و ديالوگهايش را فراموش ميکند و يا ديگر مشکلات حوزه توليد.
گول دوربين را خورديم
اسدي درباره تصاوير بازيگران زن که در برخي صحنهها سياه و سفيد ميشود نيز پاسخ داد: زمانيکه ما سريال را ساختيم رنگ و نور آرايش و گريم زنان کمي پررنگ بود و الان که پخش ميکنيم با شرايط سازمان صداوسيما مطابقت ندارد ما هم سعي کرديم ماسک بيندازيم و به اين ترتيب گريمها را کمرنگ کرديم.
وي درباره دليل استفاده از اين نوع گريم اغراقشده عنوان کرد: ما بيشتر گول دوربين را خورديم، ما با سيستمي فيلمبرداري کرديم که ابتدا سياه و سفيد فيلمبرداري ميشود و بعداً به آن رنگ داده ميشود. البته ما در مانيتور رنگي ميبينيم ولي به هر حال گول دوربين را خورديم.
اسدي درباره آگاهياش نسبت به استانداردهاي تلويزيون نيز توضيح داد: استانداردها را ميدانستيم ولي به نظر من اين گريم آنقدر پررنگ نبود که بخواهيم کمرنگ کنيم با اين حال ما موظف هستيم وقتي سريالي را براي شبکهاي ميسازيم قوانين آن را رعايت کنيم. از طرفي زمانيکه اين سريال را ساختيم نميدانستيم فردا روزي هم وجود دارد يا نه و در بدترين شرايط سريال را ساختيم که اين شرايط در عدم تمرکز بازيگران و حتي خود من و ديگر عوامل موثر بود.
وي در پايان درباره چالشهاي توليد اين سريال تصريح کرد: سختيهاي زيادي داشتيم از جمله اينکه مردم ما را در خانههايشان راه نميدادند. در حالي که در شهري کار ميکرديم که پر از دوستداران سينما بودند و به هنر احترام ميگذارند اما همه مردم ترسيده بودند. خيلي متفاوت است که در زمان جنگ و در شرايط بحراني بخواهيد کاري را دکوپاژ کنيد و يا در زمان آرامش. فکر ميکنم همين که بازيگران اين سريال آمدند و کار را در همين شرايط توانستيم به اين خروجي برسانيم من خودم به تنهايي خدا را شاکرم چون واقعاً شرايط سختي داشتيم.