سیروس الوند از شرایط اکران فیلم‌ها در سینماها می‌گوید

خبرآنلاين/ سيروس الوند معتقد است: «عادت سينما رفتن که اين روزها خيلي کم شده دوباره ميان مردم برمي‌گردد؛ همانطور که براي خيلي‌ها عادت خريد روزنامه و کتاب هيچ‌گاه از بين نرفت.»
از زماني که کرونا در کشور شيوع پيدا کرد، يکي از اولين مکان‌هاي عمومي که با تعطيلي مواجه شد، سالن‌هاي سينما بود ولي اين تعطيلي بعد از بازگشايي چندان تغييري نکرد و انگار سينماها همچنان تعطيل هستند، چون اگرچه فيلم‌هايي روي پرده اکران شده و مي‌شوند اما خبري از مخاطب نيست.

خالي بودن سالن‌هاي سينما که يکي از دلايل اصلي‌اش، نبود فيلم خوب عنوان مي‌شود در حالي اتفاق مي‌افتد که تفريح و مهماني رفتن خيلي از مردم بعد از چند ماه ديگر برقرار شده و در اين ميان فقط سينماست که ديگر مخاطب ندارد. چرا؟ يک دليل اين است که خيلي‌ها در خانه با اکران آنلاين تفريح سينمايي خود را جور کرده‌اند. اما سوال اين است که آيا اين وضعيت باعث نمي‌شود عادت به سينما رفتن و تماشاي فيلم در يک سالن شلوغ فراموش يا خودش به يک نوستالژي تبديل شود؟

در اين‌باره سيروس الوند که پيش از ماه محرم قرار بود فيلم جديد خود «آنجا همان ساعت» را در سينماها اکران کند، ولي به دليل استقبال کم مردم، از اکران فيلمش در سينماها منصرف شد، گفت:‌ «به نظرم مردم در يک زماني به نحوي و به دلايل متعدد به هنر توجه مي‌کنند، يعني از موسيقي و  سينما که گستره وسيع‌تري را در برمي‌گيرد تا هنرهايي با گستره خاص‌تر مثل نقاشي مورد توجه آن‌ها هست. هر کدام از اين هنرها ممکن است پيام‌هايي داشته باشند و اگر هم نداشته باشند تغيير حال ايجاد مي‌کنند، مثلاً موسيقي حال خوش و يا ملانکوليک ايجاد مي‌کند و همين حال ملانکوليک است که باعث مي‌شود خيلي از آهنگ‌هاي غم انگيز طرفدار زيادي داشته باشد يا فيلم‌هاي عاشقانه‌اي که به جاي وصل به هجران برسد بيشتر به دل بنشينند و در يادها باقي بمانند.»

---

بازار

---

 اين کارگردان سينما افزود: «البته اگر اين آثار هنري واجد پيام‌هاي مشخصي هم باشند به چشم رسانه به آن‌ها نگاه نمي‌کنيم، يعني نبايد با اين ديدگاه آن‌ها را ببينيم چرا که براي رسانه تعريف و وظيفه‌اي قائل هستيم که اثر هنري نمي‌تواند و نبايد آن را برعهده بگيرد. در غيراينصورت به هنر سفارشي ژورناليستي تبديل مي‌شود. اگرچه ممکن است يک فيلم‌ ژورناليسم را دربرگيرد، اما خودش نبايد به اثري با کارکرد خبرگزاري و نشريه تبديل شود. پس تا اينجاي قضيه از اين گفتيم که مردم به يک نسبتي سراغ آثار هنري و مشخصا سينما مي‌روند، اما اين توجه رفته رفته کم شد و کرونا هم مزيد برعلت شد، هرچند فکر مي‌کنم اگر کرونا هم نبود ديگر خيلي از اين‌ها مثل سال‌هاي قبل مخاطب نداشتند.»

الوند ادامه داد: «در حال حاضر توجه مردم بيشتر به سمت رسانه رفته است. آن‌ها از هنر، توقع رسانه دارند. يکي از خاصيت‌هاي پرداختن به رسانه گرفتن اخبار هيجان‌انگيز و حتي دروغ است مثل آنچه در فضاي مجازي مي‌بينيم که چقدر دروغ پخش مي‌شود و چقدر واقعيت‌ها تحريف مي‌شوند. مردم کم کم عادت کردند به اينکه در خانه بنشيند و از طريق موبايل، جهان را دنبال کنند و اگر هم اثر هنري مي‌بينند از طريق همين مديوم‌ها باشد.»

وي ياداور شد: «عادت فيلم ديدن در خانه، سال‌هاست که ايجاد شده منتها اين کار براي زماني بود که فيلم‌ها تمام زور خود را در اکران زده و خرج خود را به دست آورده بودند و نمايش خانگي مي‌توانست يک سود براي آن‌ها باشد، اما حالا از اول قرار است فيلم‌ها در خانه ديده شوند، آن هم فيلمي که بلافاصله کپي و دانلود و در شبکه‌هاي ماهواره اي پخش مي‌شود. بعد مردم با خود مي‌گويند، چرا به سينما بروند وقتي خيلي راحت مي‌توانند فيلم‌ها را ببينند؟ من حتي يادم مي‌آيد زمان اکران خصوصي يکي از فيلم‌هايم، دوستان و آشنايان را دعوت کرده بوديم. يکي از آن‌ها گفت، جاي پارک اطراف آن سينما پيدا نمي‌شود، بعداً که سي‌دي‌ فيلم بيرون آمد آن را تماشا مي‌کند! يعني تصور کنيد اينکه يک سينما جاي پارک داشته يا نداشته باشد هم در فروش يک فيلم مي‌تواند اثرگذار باشد و اين ديگر به فيلم ارتباطي ندارد.»

کارگردان «يک بار براي هميشه» گفت: «حالا هم فکر مي‌کنم زمان مي‌برد که اين عادت تغيير کند و فعلاً به همين شکل (در خانه فيلم ديدن) باقي مي‌ماند. ولي بعد از يک زماني به شرايط قبل برمي‌گردد، چون در جاهاي ديگر هم چنين روندي اتفاق افتاده است. من يک بار در جشنواره فيلم دهلي در هند بودم و اتفاق عجيبي که آنجا ديدم اين بود که خيلي از فيلم‌ها قبل از اکران در شبکه‌هاي خانگي پخش مي‌شدند و مردم فيلم‌ها را اول آنجا مي‌ديدند و بعد تازه اکران مي‌شدند. سوال کردم که آيا اين کار لطمه‌اي به اکران فيلم‌ها نمي‌زند؟ گفتند، خير! اتفاقا مردم اگر فيلم را دوست داشته باشند، دوباره براي ديدنش به سينما مي‌روند تا آن را روي پرده و در سالن سينما با کيفيت خوب هم تماشا کنند. اصلا نکته جالب اين بود که آن‌ها نمايش خانگي قبل از اکران فيلم را با وجود اينکه فيلم کامل پخش مي‌شد، مثل يک آنونس تبليغاتي مي‌دانستند و تلقي‌شان اين بود که اين کار نوعي تبليغ است و مردم را به سينما مي‌کشاند، اما اينجا کاملا برعکس است.»

سيروس الوند در پايان با بيان اينکه فيلم «آنجا همان ساعت» را از اسفند سال قبل آماده اکران دارد، گفت: «اما همين الان وقتي از تعداد تماشاگران سينماها آمار مي‌گيرم، مي‌شنوم که بعضي سالن‌ها سه، چهار نفر مخاطب بيشتر ندارند. اينجاست که مردد مي‌شوم که بايد چه تصميمي بگيرم چون به هر حال براي ساخت اين فيلم سرمايه‌اي صرف شده و نگه داشتن آن حد و اندازه‌اي دارد. الان در شبکه نمايش خانگي مردم همه چيز  مي‌بينند مثل سريال ايراني و خارجي و در کنارش هم فيلم ايراني. پس با اين شرايط معلوم است که سالن‌ها چه وضعيتي دارند. با همه اين‌ها به نظرم مردم به سينما برمي‌گردند ولي نه خيلي زود. شايد از اين جهت اميد دارم چون که هنوز خيلي‌ها دلشان مي‌خواهد روزنامه و کتاب را در دست بگيرند و بخوانند نه در موبايل.»

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar