هالیوود و گریم‌هایی که از این رو به آن رو می‌کند!/ «پسر جهنمی» حاصل کار 35 چهره پرداز!

 فيلم سينمايي از عناصري تشکيل مي شود که هرگاه عمده اين عناصر به صورت درست و حرفه اي استفاده شوند قطعا به موفقيت فيلم در بازار هدف ختم خواهد شد، خواه هدف مخاطب عام باش خواه خاص. پس از فيلمنامه، کارگرداني و بازيگري، براي بسياري از فيلم هاي سيننمايي «چهره پردازي» يا گريم يکي از مهم ترين بخش هاي سه زيرمجموعه اصلي محسوب مي شود که مي تواند در جذابيت، تکامل و موفقيت فيلم نقش بسزايي داشته باشد. برخي گريم هاي ماندگار در فيلم ها بوده اند که دهه ها در ذهن مخاطبين مانده و به نوبه خود باعث ديده شدن آن فيلم حتي در نسل هاي بعدي شده اند.

 چهره‌پردازي از سال ۱۹۸۱ ميلادي به يکي از موارد بخش رقابتي جايزه اسکار وارد شد و به دنبال آن فصل جديدي از چهره پردازي در سينماي جهان آغاز شد. کار گريم يا چهره پردازي براي هر دوي چهره پرداز و هنرپيشه گريم شونده بسيار طاقت فرسا و سخت بوده و گاه ساعت ها و بلکه روزها به طول مي انجامد تا آنجا که در اغلب استوديوهاي فيلمسازي هاليوود بخشي با حضور روانشناس براي تحمل دشواري گريم ايجاد شده و در اين زمينه روي آرامش و تحمل هنرپيشه ها در حين گريم کار و صحبت مي شود. ازينرو با توجه به اين موارد، هر کدام از چهره پردازي هاي زير استحقاق جايزه اسکار را دارا بوده اند. تغييراتي که به غايت ابعاد ظاهري و سه بُعدي انسان را با تغييري نفس گير به چالش مي کشد.

«برد پيت» در نقش «بنجامين باتن»

پس از تماشاي فيلم «مورد عجيب بنجامين باتن» مي توانيد تصور کامل از پيري برد پيت را در ذهن خود تصور کنيد. هرچند شايد او در دوره پيري به اندازه ۲۲ سانتيمتر کوتاه نشود.

«جان ماتوزاک» در نقش «اسلات»(تنبل)

جان ماتوزاک يک فوتباليست حرفه اي بود که در فيلم «گانيز»(احمق ها) در نقش «اسلات»(تنبل) بازي کرد. شخصيت او در اين فيلم يک مرد بزرگسال با روحيه ولي داراي صورتي دفورمه و ترسناک است. گريم يا همان چهره پردازي اين کارگتر در زمان خود در سال ۱۹۸۶ ميلادي انقلابي در اين فن محسوب مي شد. اين کارکتر امروزه همچنان يک نماد فرهنگي شناخته شده در هاليوود محسوب مي شود.

«رالف فينس» در نقش «والدمورت»

در حالي که اکثر چهره پردازي هاي فاينس براي فيلم هاي «هري پاتر» توسط يک تيم جلوه هاي بصري خلق مي شد، بيني مار مانند او در واقع با فناوري فوق پيشرفته انيميشني CGI خلق شده بود.

«ادي مورفي» در نقش همه شخصيت هاي فيلم

ادي مورفي دوست دارد تقريباً در همه فيلم هايش، خودش در همه نقش ها بازي کند. در «پروفسور ديوانه» (Nutty Professor) و بعداً در فيلم «نوربيت»(Norbit)، ادي نقش يک دسته از شخصيت ها را بازي مي کند که تمام اين بازي هاي او کاملاً قانع کننده هستند. مي توانيد بگوييد آنها ادي هستند، اما او شخصيت فردي آنها را به خوبي بازي مي کند به طوري که واقعاً مانند افراد مختلف به نظر مي رسند.

«رابين ويليامز» در نقش «خانم دابت فاير»

يکي از منتقدين سينما مي گويد اين روزها تماشاي خانم دابت فاير اشک در چشم من جاري مي کند. رابين ويليامز بازيگر فقيد به عنوان بهترين پرستار بچه جهان کار خارق العاده اي انجام داد و گريم بسيار خوبي داشت تا باورپذيري آن بيشتر شود. هشت مرحله مختلف چهره پردازي براي رسيدن به اين قيافه کارکتر خانم «دابت فاير» وجود داشت که او مجبور به گذراندن آن مراحل بسيار زمان بر شد تا ظاهر کامل را بدست آورد.

«چارليز ترون» در نقش «آيلين وورنوس»

«چارليز ترون» در فيلم «هيولا»(Monster) واقعاً مي خواست که مردم به بازي او توجه کنند نه به صورت زيبا (يا ابروهايش). اين هنرپيشه استراليايي در يکي از سنگين ترين بازي هايش در نقش « آيلين وورنوس» قاتل زنجيره اي با موفقيت ظاهر شد.

«جيم کري» در نقش «گرينچ»

پس از بازي کري در فيلم موفق«ماسک»، وي گفت که هرگز فيلم ديگري را که نياز به تغيير شکل و گريم شديد داشته باشد، نخواهد ساخت. با اين حال، هنگامي که به او پيشنهاد «گرينچ» در فيلم «چگونه گرينچ کريسمس را دزديد»، پيشنهاد شد که نتوانست از آن بگذرد. او ظاهراً مجبور بود کلاسهايي را بگذراند که چگونه در برابر اعصاب خوردي هاي گريم صورتش مقاومت کند، زيرا چهره پردازي اين کارکتر بسيار طاقت فرسا بود.

«رابرت داوني جونيور» در نقش «کرک لازاروس» به عنوان گروهبان ستاد لينکلن اوزيريس

داوني جونيور ممکن است در «تندر استوايي»(Tropic Thunder)  با کارکتر چهره سياه گريم شده باشد، اما او با اختلاف بزرگترين شخصيت کل فيلم بود. و صادقانه بايد اعتراف کرد که چهره پردازي او بسيار متقاعد کننده به نظر مي رسد.

«هيت لِجِر» در نقش «جوکر»

هيت لجر با گريم شواليه تاريکي، از جمله «لبخند گلاسگو» که به يکي از ماندگارترين و مشهورترين نمادهاي چهره تبديل شد، دستخوش تحولات بسيار ديوانه واري شد. در عوض، گفته مي شود نقشي که لجر بر عهده گرفت، واقعاً تأثير جدي بر روح و روان وي داشت.

بي شک بازي هيت لجر در نقش جوکر يکي از قدرتمندترين بازي هاي تاريخ سينماي هاليوود و جهان است. اسکار نيز نتوانست از اين اوج شکوه بازيگري بگذرد و با اين وجود که هيت لجر به رقابت اسکار نرسيد و جان خود را از دست داد اما جايزه اسکار بهترين هنرپيشه را براي اولين بار به بازيگري داد که در قيد حيات نبود.

«گَري اولدمن» در نقش «مِيسون ورگر»

گري اولدمن به آفتاب پرست بازيگري معروف است. وي به دليل داشتن تنوع زيادي در نقش ها ، به لهجه هاي مختلف و گاهي اوقات آرايش بسيار زيبا (به عنوان مثال دراکولا) معروف است. اما اولدمن در «هانيبال»، به عنوان يک کودک وحشت زده و تغيير شکل يافته به نام «ميسون ورگر» کاملاً غيرقابل تشخيص و شناسايي بود.

«دوگ جونز» در نقش «فاون»

دوگ جونز روياي طراحان چهره پردازي فيلم است. قد و ويژگي هاي ديوانه کننده او به اين معني است که او شخصيت هاي بسيار ديوانه اي را بازي کرده است. او بازيگر توانمند شخصيت هاي «فاون» و «Pale Man»(مرد نابالغ) در «هزارتو»ي پَن بود. او همچنين در فيلم هاي «تقليد» و «پسر جهنمي» ساخته «گيِرمو دل تورو» ايفاي نقش کرده است.

«جان تراولتا» در نقش «ادنا ترنبلَد»

چه کسي مي دانست که «جان تراولتا» مي تواند نقش چنين زني را آنچنان قابل قبول و متقاعد کننده بازي کند؟ ستاره فيلم «Pulp Fiction»(داستان هاي عامه پسند ساخته کوئنتين تارانتينو) نقش «ادنا ترنبلَد»در نسخه سال ۲۰۰۷ فيلم «Hairspray»(اسپري مو) در نقش بازي کرد.

«ران پيرلمن» در نقش «پسر جهنمي»

بيش از ۳۵ هنرمند حرفه اي چهره پردازي براي تبديل «ران پيرلمن» به شيطان قرمز آتشين، «پسر جهنمي» با هم همکاري کردند. پرلمن مجبور بود چندين روز بيش از ساعتها بنشيند در حالي که تيم گريم روي او کار مي کرد.

«جان هارت» در نقش «مرد فيل چهره»

در «مرد فيل چهره» اثر «ديويد لينچ»، جان هارت فقيد در نقش «جان مريک»، يک شخصيت تاريخي (با نام واقعي جوزف مريک) نقش آفريني کرد که به دليل بدشکلي هاي شديد صورت ناشي از يک بيماري نادر با عنوان «elephantiasis» (داءالفيل) شناخته مي شود. چهره پردازي هارت بيش از هشت ساعت و  پاک کردن آن بعد از فيلمبرداري دو ساعت طول مي کشيد. به دنبال نمايش اين فيلم و انتقاد بسياري از تماشاچيان به اينچنين گريم بد شکلي، آکادمي اسکار نيز اين سطح از تغيير شکل صورت را مورد انتقاد قرار داد.