۷ بازیگری که به دلیل بازی در فیلم، تا سر حد مرگ رفتند!
باشگاه خبرنگاران/ گاهي بازيگران به اندازهاي به نقشهاي خود اهميت ميدهند که حتي ممکن است جانشان نيز به خطر بيفتند.
عبارت خاصي را براي تعريف کلمه «بازيگري متد» نميتوان در نظر گرفت، اما اين واژه به مراحلي گفته ميشود که يک بازيگر طي ميکند تا شبيه به نقش و شخصيتي شود که قرار است آن را بازي کند. مخاطبان هم با اين شيوه و بازيگري متد ارتباط بهتري خواهند گرفت.
در اين متد، بازيگران به عمق نقش خود فرو ميروند؛ در اين فرايند ممکن است به دليل گريمهاي موفق، چندين ماه زندگي کردن به عنوان کاراکتر فيلم و يا اصرار آنها براي آسيب ديدن واقعي باشد که بازي آنها به بهترين شکل ممکن انجام شود، اما گاهي در اين روند ممکن است رسيدن به شرايط مناسب نقش آفريني، اين بازيگران را تا سر حد کشته شدن پيش ببرد.
در اينجا چندين نمونه از بازيگري متد ميبينيد که ممکن بود بازيگران جانشان را به خاطر آن از دست بدهند.
تام هنکس در «دور افتاده»
در اين فيلم به کارگرداني رابرت زمکيس، تام هنکس نقش کسي را داشت که بعد از يک سانحه هوايي در يک جزيره متروک گرفتار ميشود. او براي آنکه شبيه يک ميانسال به نظر برسد، ۲۲ کيلوگرم افزايش وزن داشت و بعد براي آنکه شبيه کسي به نظر برسد که سالهاست در اين جزيره گير افتاده، مجبور شد کاهش وزن شديدي داشته باشد. اما اين تمام ماجرا نيست. او در اين جزيره يک آسيب و خراش کوچک خورد که البته به آن رسيدگي نکرد و به عفونت استافيلوکوک منجر شد. اين عفونت ميتواند باعث ايست قلبي و مرگ شود.
جان هارت در «مرد فيلنما»
در فيلم «مرد فيل نما» که يکي از بهترين آثار ديويد لينچ است، جان هارت نقش اصلي را بازي ميکند. به دليل گريم گسترده و سنگيني که بايد براي اين نقش روي صورت هارت اعمال ميشد، ريسک خفگي اين بازيگر در شرايط مختلف مثل خوابيدن وجود داشت. به گفته چندين منبع او فراموش کرده که بايد ايستاده باشد و به همين دليل چندين بار تا سر حد خفگي رفته است.
رابرت دنيرو «گاو خشمگين»
گاو خشمگين يکي از بهترين فيلمهاي تاريخ سينما محسوب ميشود و از ديد عده از منتقدان، بهترين فيلم دهه ۸۰ ميلادي است. اما ساخت فيلم کار سادهاي نبود مخصوصا براي دنيرو. او براي اين نقش وزن خود را از ۶۵ کيلوگرم به ۱۱۳ کيلوگرم افزايش داد و اين افزايش ناگهاني باعث ايجاد مشکلات تنفسي و حتي تکلمي براي وي شد. به همين دليل اسکورسيزي براي آنکه دنيرو دچار حمله قلبي نشود، توليد فيلم را براي مدتي به عقب انداخت.
جرارد بالتر در «تعقيب تک موج ها»
جرارد بالتر براي بازي در فيلم «تعقيب تک موج ها» آموزش ديد، اما گويي به خوبي در زمينه رعايت نکات ايمني آموزش داده نشد. او در هنگام فيلمبرداري در کاليفرنيا مدت کوتاهي را غرق شد. او تا سر حد مرگ ميرود، اما نهايتا از اين حادثه جان سالم به در برد.
جوزف گوردون در «نهايت سرعت»
گوردون در اين فيلم نقش يک پيک دوچرخه سوار را بازي ميکند و در يکي از سکانسها به خودش آسيب ميزند. او اصرار داشت که تمامي سکانسهاي بدلکاري را خودش انجام دهد، اما يک حادثه براي وي رخ ميدهد او از پشت با يک تاکسي تصادف ميکند. تصادفي که شيشه عقب اتومبيل را ميشکند و آسيب جدي به دست گوردون وارد ميشود. ۳۱ بخيه بابت اين زخم به وي زده ميشود.
سيلوستر استالونه در «راکي ۴»
سيلوستر استالونه از بازيگراني نيست که از بدلکار به جاي خودشان استفاده کند. به همين دليل وي براي سکانس مبارزه پاياني در فيلم سينمايي «راکي ۴» از دولف لاندگرن ميخواهد که واقعا به او مشت بزند تا مبارزه آنها واقعي به نظر برسد. ضربه لاندگرن، استالونه را راهي بيمارستان ميکند و او ۹ روز تحت درمان قرار ميگيرد. استالونه ضربه او را مثل تصادف با اتومبيل توصيف کرد.
بادي آبسن در «جادوگر شهر اوز»
آبسن قرار بود نقش «تين من» را در اين فيلم بازي کند، اما براي اين نقش بايد لباسي فلزي را به تن ميکرد و گريم سنگيني روي او انجام ميگرفت. اما اتفاق اصلي ۹ روز پيش از آغاز فيلمبرداري افتاد و مشخص شد که اين بازيگر به آلومينيوم آلرژي دارد. آلومينيوم بخش زيادي از لباس کاراکتر «تين من» را تشکيل ميداد. اين آلرژي او را براي دو هفته راهي بيمارستان کرد و بازيگر ديگري (جک هالي) جايگزين وي شد.
منبع: Watch Culture