نظر مجری پیشکسوت درباره هنرمندانی که از ایران مهاجرت کردند
تسنيم/ بهمن هاشمي مجري قديمي تلويزيون ميگويد، بخش عمدهاي از مشکلات کشورمان به دشمنيهاي آمريکا برميگردد؛ چون نخواستيم باج بدهيم و خواستيم روي پاي خودمان بايستيم، تورم و تحريم داشتيم و همهچيز دست به دست هم داده است که سهولت امروز در هيچ کدام از عرصههاي کاريمان نباشد.
بهمن هاشمي سال ۱۳۷۱ بهعنوان گزارشگر کار خودش را در صداوسيما آغاز کرد. بخشهايي از گفتگو با اين مجري پيشکسوت را مرور ميکنيم.
در همين حال که بسياري از مجريان و گويندگان قديمي به موضوع دستمزدها انتقاد دارند و بهقولي روزمزدند، برخي از تهيهکنندگان و اسپانسرها بهسراغ مجريان کارنابلدي ميروند که صرفاً چهره دارند يا بازيگرند، چرا اين شرايط اتفاق افتاده است؟
انتخاب مجريان و گويندگان سليقهاي است؛ امروز هاشمي را ميپسندند و فردا بهسراغِ شخص ديگري ميروند. فقط اعتقاد دارم که پيشکسوتان اين عرصهها را فراموش نکنند.
من اعتقادم بر اين است که ميتوانيم کنار گويندهها و مجريهاي قديمي مثل دوبله آنقدر بايستيم کار را به حرفه خودمان دربياوريم، اين اعتقاد دوبلاژ است و اعتقاد و سياست درستي هم دارد. مجري جديد ايرادي ندارد کنار مجري قديمي باشد، ديده شود و آموزش ببيند.
بهنظر من بخش عمدهاي از مشکلات کشورمان به دشمنيهاي آمريکا برميگردد؛ چون نخواستيم باج بدهيم و خواستيم روي پاي خودمان بايستيم، تورم و تحريم داشتيم و همهچيز دست به دست هم داده است که سهولت امروز در هيچ کدام از عرصههاي کاريمان نباشد. کسي دوست ندارد برنامهاش بد شود و مجري جديد بايد باشد و به او فرصت بدهيم استعدادهايش را نشان دهد.
اين را بايد از دستاندرکاران پرسيد که چرا از مجري قديمي و مجري جديد کنار هم استفاده نميکنند، وقتي از تجارب ارزشمند پيشکسوتان براي تعالي جوانان استفاده شود اجرايشان هم بينقصتر و بهتر خواهد شد.
يکي از نکاتي که بسياري درباره آن صحبت ميکنند غرور ملي بهمن هاشمي است، اين غرور ملي از کجا ميآيد؟
من همهجا با صداي بلند گفتهام من ايرانيام و هر موقع به کشورهاي خارجي رفتهام بعد از چند ساعت دلم براي کشورم تنگ شده است، چون اينجا محبت و مهر و مهرباني را از مردم ديدهام و ميبينم، شايد بسياري با حرف من مخالف باشند اما هميشه گفتهام آنقدر بايد زبانهاي مختلف را خوب ياد گرفت که به دنيا بفهمانيم ما چهکسي هستيم و چه ايدههايي داريم، در سفرهاي خارجي اين مهر و صميميت ايرانيها را پيدا نکردهام.
پس چرا برخي از دوبلورها به شبکه جم رفتند و برخي از هنرمندان ديگر هم از ايران رفتند؛ به اين نکته فکر کردند ميروند و برايشان اتفاقات بهتري خواهد افتاد؟
باورش اين است که به جاي بهتري ميرود، شايد برود و بعداً پشيمان هم بشود؛ شايد همه پشيمان هم باشند اما آن زمان برگشتن کار سختي شده است، چرا انسان کند کاري که باز آرد پشيماني!
کجا افتخار کرديد که ايراني هستيد؟
همه لحظات زندگيام، هيچ جاي دنيا بهاندازه ايران به من خوش نميگذرد.