ايسنا/ وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي به بيستوهشتمين جشنواره موسيقي فجر پيام داد.
در متن پيام سيد محمد حسيني به جشنواره موسيقي فجر آمده است:
«هوالسميع
زيبايي راز، راز زيبايي است. آن راز نهفته در هنر، اين است
از ازل تا به امروز، آدميان به واسطهي آنکه از يک نفخه واحد متعالي و جاويدان، پا به عرصه حيات گذاشتهاند؛ نه تنها بر يکديگر برترياي جز به پرهيزکاري و صفاي باطن نداشتهاند، بلکه از مشترکات فطري فراواني در ارزشها و فضيلتها و هنجارهاي پاک و شايسته نيز برخوردارند؛ چرا که: ما همه اجزاي آدم بودهايم.
و بديهي است که زبان مشترک و توانمندي براي روايت و نشان دادن ظرفيتها و ظرافتهاي اين شايستگيها، بايسته است و آن زبان همگاني، «هنر» است و سرآمد مرزنورد و فاتح القلوب اين موهبت الهي هم، «موسيقي» قرار گرفته در نابترين جوهر و جلوهاش که البته خود، گوشهاي از عنايت اوست.
خشک سيمي، خشک چوبي، خشک پوست از کجا ميآيد اين آواي دوست؟!
و به راستي خاستگاه اين پيغام و آواي آشناي دوست، آيا لحنهاي پاکيزهاي نيست که جان و سرشت آدمي، از روز الست در بهشت جوار حضرت کبريايياش ميشنيده و شب همه شب، زمزمهي دعا و ورد سحرگاهياش بوده؟
و بدين اعتبار، انديشهي شعر فارسي به عنوان عصارهي فرهنگ فطرتگراي ايران اسلامي، گامي پيشتر مينهد و کلام وزين و شريف موزون را نيز، از زمزمههاي بهشتيان ميشمارد:
شعر حافظ در زمان آدم اندر باغ خلد دفتر نسرين و گل را زينت اوراق بود
پس از اين منظر، لازم و ستودني است که هنر موسيقي امروز، نغمهها و لحنهايش را به غايت و طبيعت آن نواهاي ازلي، نزديک کرده و راوي معنويت قدسي، کرامت انساني و تعاليبخش اخلاقيات فردي و اجتماعي انسان معاصر باشد.
موسيقياي که سراسر، همه ذکر حق و حقانيت راستي و روشنايي جان است و گلستاني از عشق. با اين نشان و اميد که «چون هنرهاي دگر، موجب حرمان نشود».
و اما اين جوهرهي جلالي و مهر سماعي، در جمال جشنوارههاي بينالمللي موسيقي فجر، بروز و قوام يافته که اينک بيستوهشتمين منزل از منازل نوراني خود را طي ميکند. چراغداري کارواني که با عنايت او، بر سر آنست که کاروان خنيا را کوکب هدايتي باشد و فروغ اميدي.
خيل دستاندرکار و مجموعهي هنرمندان مشتاق و توانمند حاضر در صحن اين جشنواره را صميمانه، سلام و خوشآمد گفته و سربلندي همگان را از درگاه منزه خداوندي، مسئلت مينمايم. توفيق، رفيق شفيق طريق عزّت و اعتبارتان باد.»