بررسی کمدی دهه هشتاد و دهه نود سینمای ایران

سينما باز/ در مقايسه سينماي کمدي دهه هشتاد با دهه نود متوجه ميشويم سينماي کمدي دهه هشتاد دغدغه مندتر از سينماي کمدي دهه نود است همين نکته باعث ميشود فيلم هاي کمدي به ياد ماندني در دهه هشتاد توليد شود البته در دهه نود هم فيلم هاي کمدي خوبي ساخته شد ولي به دليل اينکه فقط تمرکزشان روي بار کمدي فيلم بود مثل فيلم هاي کمدي دهه هشتاد ماندگار نشدند 

مثلا فيلم مارمولک ، کما و مکس را با فيلم هاي کمدي مطرب ، چهار انگشت ، نهنگ عنبر و هزار پا مقايسه کنيم متوجه ميشويم مارمولک کما مکس در کنار بخش کمدي ، دغدغه جامعه آن سال ها در فيلمنامه هايشان گفته ميشد اما در نهنگ عنبر چهار انگشت مطرب هزارپا تمرکز اصلي روي موقعيت هاي کمدي است نه فضاي جامعه دهه نود ، ميتوان گفت فيلم هاي کمدي دهه نود محافظه کارانه تر از فيلم هاي کمدي دهه هشتاد شدند 

 استقبال مخاطبين از سينماي کمدي دهه نود شگفت انگيز بود اما ماندگاري هر فيلم بستگي به استقبال مخاطب ندارد بلکه بار مفهومي هر فيلم باعث ميشود ماندگار شود مثلا دغدغه فيلم مارمولک يا فيلم کما تاريخ مصرف ندارد چون فرار مغزها و عوض شدن انسان ها در تمام دوران اتفاق مي افتد نکته جالب ماجرا اين است که کما و مارمولک خيلي سريع از پرده سينما کشيده شدند پايين ولي سي دي هاي اين دو فيلم آنقدر دست به دست شد تا مخاطبين با اين دو فيلم آشنا شدند پس ميتوان نتيجه گرفت فروش يک فيلم دليل بر ماندگاري آن فيلم نيست

در مکس و مطرب با اينکه ايده اصلي دو فيلم اشاره به ممنوعيت خوانندگان خارج از کشور است اما دغدغه مندي که در مکس حس ميشود در مطرب متاسفانه سطحي تر روايت ميشود همين نکته خاص باعث شد مکس فيلم ماندگاري شود ولي براي مطرب اين اتفاق رخ نداد 

سينماي دهه نود به دليل محافظه کاري اش فضاي نوستالژيک دهه شصت يا دهه هاي پيشين را بيشتر در فيلمنامه هايش زنده کرد مثل فيلم نهنگ عنبر ، مطرب و هزار پا که هر سه فيلم فضاي نوستالژيک دهه هاي پيشين را زنده ميکند تا مخاطبين سريع تر با فيلم ارتباط برقرار کنند اما در دهه هشتاد حرف هاي بي پرده تري در قصه هاي کمدي معاصر گفته ميشد ولي در دهه نود براي فرار از مميزي ها وارد فضاي نوستالژيک دهه هاي پيشين ميشدند 

شما سينماي کمدي دهه هشتاد را مي پسنديد يا دهه نود؟

---

بازار

---

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar