روحیه‌ای با نشاط و صدایی جوان در 80 سالگی

خراسان/ منوچهر والي‌زاده از راز و رمز سلامت و جواني جسم و جانش مي گويد ‌
کلکسيوني از صداهاي مختلف کودک و جوان تا ميان سال و کهن سال را در کارنامه‌اش دارد. منوچهر والي‌زاده را بيشترمان مي‌شناسيم، هنرمندي سرزنده، بانشاط و مهربان که با بيش از 60سال فعاليت از مفاخر عرصه دوبله به شمار مي‌رود. به گفته خودش مردم با صدايش ياد شخصيت کارتوني «لوک خوش‌شانس» مي‌افتند. در صفحه مثبت شصت امروز سراغي از وي گرفتيم و از حال‌وهوا و سبک زندگي اين روزهايش پرسيديم.

سرگرمي از جنس کتاب و روزنامه 
والي زاده که پدر يک دختر و يک پسر است، مي‌گويد: «دخترم به همراه فرزندان دوست‌داشتني‌اش در کانادا زندگي‌ مي‌کند. پسرم مجيد هم داراي تحصيلات معماري و در تهران مشغول کار است.» او در ادامه به اوقات فراغت روزانه‌اش اشاره مي‌کند و مي‌گويد: ‌«بيشتر اوقاتم را صرف مطالعه کتاب و همچنين خواندن روزنامه مي‌کنم. به علاقه‌مندان کتاب توصيه مي‌کنم کتاب «دوريان گري» را حتما بخوانند، آن‌قدر ترجمه‌اش خوب است که وقتي خواندم فقط تصوير در ذهنم مجسم مي‌شد.»
صدايم لطف خدا بوده است
والي‌زاده در ميان همکاران و شنوندگان راديو به صدايي جوان معروف است. از او درباره رازهاي جوان ماندن صدا در دوران سالمندي مي‌پرسم که مي‌گويد: «اين ديگر لطف خدا بوده است. يک علتش هم از کار مستمر و مداوم است. شايد اگر دو سه سال کار نمي‌کردم، صدا و تارهاي صوتي‌ام فرسوده مي‌شدند. ببينيد خداوند به هيچ شخصي صداي بد نداده است ولي کم‌خوابي و پرخوري به صدا ضرر مي‌رساند. با شکم پر که نمي‌شود خوب گويندگي کرد. از طرفي هم سعي کرده‌ام غذاهاي تند نخورم.»
لذت و اهميت کار گروهي در اين سن
والي‌زاده از مشکلات اين روزهاي کرونايي مي‌گويد: «پيش از تعطيلات در تهران مشغول کارکردن بودم و هميشه به همکارانم مي‌گويم خدا را شکر کنيد که کار ما تعطيل نشد و حوصله‌مان سر نرفت. اما فعاليت‌مان به‌خاطر کرونا تک‌نفره انجام مي‌شود، يعني دورهم‌بودن و تعامل خودش را از دست داد. زماني با همه همکاران دسته‌جمعي داخل اتاق ضبط مي‌رفتيم و در ديالوگ‌ها بده‌بستان داشتيم. کار جمعي و گروهي و مشارکت و تعاملي که موج مي‌زد، لذت‌بخش‌، جذاب‌تر و خاطره‌ساز بود. من که واقعا عذاب مي‌کشم، بالاخره حدود 65 سال است که در اين کار هميشه در کنار دوستان و همکارانم بودم اما به‌خاطر کرونا از توفيق ديدارشان محروم شدم. متاسفانه سال گذشته هم يکي از پشتوانه‌ها و شگفتي‌هاي دوبله کشورمان، استاد چنگيز جليلوند را بر اثر کرونا از دست داديم.»
نرمش و سيب را فراموش نکنيد!
توصيه‌هاي والي‌زاده به خوانندگان صفحه مثبت شصت، پايان‌بخش گفت‌وگويش با ماست: «اول بگويم که در زندگي هيچ چيزي بهتر از صداقت، راستي و درستي نيست. نکته ديگر اين که از دوران جواني‌ام هر روز صبح تا نرمش نکنم از خانه بيرون نمي‌روم و به همه افراد، به‌خصوص همسن و سالانم توصيه مي‌کنم نرمش کنند. صبح‌ها به‌صورت ناشتا و بعد از مسواک‌زدن هم يک عدد سيب بخورند، چون بدن‌شان را سالم نگه مي‌دارد. 40 سال است که مرتب هر روز صبح سيب مي‌خورم.» 
نويسنده : صادق جهاني| خبرنگار

---

بازار

---

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد
instagram.com/akharinkhabar