نقد و بررسی فیلم سینمایی پدر

سينما باز/ فيلم پدر فيلمنامه اي آشنا دارد ، فيلمي کاراکتر محور درباره بيماري آلزايمر . پدر خانواده اي که فراموشي زندگي اش را فرسايشي ميکند در نگاه کلي ايده جالبي است اما متاسفانه روند فيلمنامه کند روايت ميشود چون چيزي فراتر از ايده پيش نمي رود . عاملي که باعث شده فيلم پدر تاثير گذار شود بازي درخشان آنتوني هاپکينز است ، بازي هاپکينز فراتر از قدرت فيلمنامه و شخصيت پردازي کاراکترش است به نوعي او با بازي فوق العاده اش باعث شده کليت فيلم را نجات دهد 

فلوريان زلر اولين تجربه کارگرداني اش را در پدر تجربه کرد او پيش از اين نمايشنامه مينوشت ، جالب است که فضاي اولين فيلمش بسيار مشابه فضاي تاتري است حتي محدود بودن کاراکترها و لوکيشن ها از دل فضاي تاتري فلوريان زلر مي آيد 
.
پدر ميتوانست ريتم متعادلي داشته باشد اما کندي بيش از حد فيلم باعث ميشود سکانس ها فرسايشي پيش رود البته نيمه دوم فيلم بازي هاپکينز باعث ميشود مخاطبين تحت تاثير کاراکتر او قرار بگيرند و احساسات مخاطب را برانگيزد 

ميتوان گفت هاپکينز نقش مهمي در نتيجه فيلم دارد اگر بازيگر ديگري کاراکتر پدر قصه را بازي ميکرد فيلم تاثير گذاري  نميشد کارگردان کار خيلي خوش شناس بود که هاپکينز اين کاراکتر را پذيرفت 

هاپکينز در هشتاد سه سالگي خلاقيت هايي در بازي اش ديده ميشود که نشان ميدهد بازيگري هنوز هم براي او مهم است . 

در فيلم پدر وجه ديگري از هاپکينز را مي بينيم بازي دروني که افسردگي ناشي از آلزايمر را با نگاهش بازي ميکند ، نگاهي که آنقدر دقيق است مخاطب را با خود همراه ميکند اکت حرکتي او کاملا در راستاي بيماري اين کاراکتر است 

فيلم پدر شايد فيلم ماندگاري نشود اما بازي هاپکينز در اين فيلم فراموش نشدني است

پرهام موسوي  

---

بازار

---

به پيج اينستاگرامي «آخرين خبر» بپيونديد

instagram.com/akharinkhabar