باران کوثری ترجیح می دهم در ایران بمانم

کافه سينما /باران کوثري طي مصاحبه اي با مجله صعنت سينما مهم ترين دليل خود براي بازي در فيلم من مادر هستم را اين دانسته که هميشه دوست داشته نقش زني را که قرار است اعدام شود، بازي کند.به گزارش پارس توريسم او همچنين ناراحتي خود را از حذف صحنه اعدام اين فيلم اعلام کرده اما اين امر را در سينما عادي مي داند. او در جواب سوالي در مورد حساسيت هاي شغل بازيگري گفت: "بله اصولا بازيگري شغل نا امني است چون بايد انتخاب بشويد و در واقع ممکن است کاري که دوست داريد بکنيد سالها براي شما پيش نيايد و يا ممکن است نقش هايي که دوست داريد بازي کنيد به بازيگران ديگري پيشنهاد شود." او در ادامه مي افزايد: "اما اين سالها مثل هر چيز ديگر نا امني بازيگري صرفا بع خاطر ماهيتش نيست , شما به راحتي مي توانيد تاتري روي صحنه داشته باشيد و به دلايلي که نمي دانيد جلوي اجرايش گرفته شود. شما به راحتي مي توانيد ماه ها تاتري را تمرين کنيد و بعد به شما اجازه ندهند روس صحنه اجرايش کنيد. مي توانيد در فيلمي بازي کنيد و بعد شرط اکران فيلم اين باشد که سکانس هاي شما با حضور بازيگر ديگري تکرار شودو هيچ کس هم پاسخ گو نباشد . در اين سال اخير من به خوبي اين مساله را درک کرده ام." وي شرايط اعدام در فيلم من مادر هستم را واقعي دانسته و مي گويد: "يک نفر به طور عمد و يا غير عکد کسي را کشته و در نهايت اعدام مي شود که طبيعتا اتفاق خوش ايندي نيست . منتها فيلم همان چيزي که در واقعيت رخ داده را نشان مي دهد و تلخ تر از آن را نشان نمي دهد."به گزارش پارس توريسم باران کوثري در جواب سوال "در اين شرايط براي ادامه کار حرفه اي در سينما چه خواهيد کرد ؟" گفته:" خودم را آماده کرده ام. اگر بازي نکنم, البته برايم غم انگيز است و شرمنده گروه تئاتري مي شوم که اجرايش به خاطر من متوقف مي شود و يا شرمنده گروه فيلمبرداري ميشوم که به خاطر من بايد تعدادي از سکانس ها را تکرار کنند . با اين همه دست از تلاش بر نمي دارم و به کاري که کرده ام معتقدم. چون من به طور تصادفي بازيگر نشده ام , ممکن است به دليل خانواده ام وارد سينما شده باشم , ولي ماندن در سينما و درست کردن وجه حرفه ام , زحمت کشيده ام. به همين دليل به راحتي از دستش نمي دهم , خيلي هم پيگير شدم که بتوانم مشکلم را حل کنم , ولي هنوز به جواب قطعي نرسيده ام و هيچ کس هم اين مسئله را به گردن نگرفته و هيچ نامه اي هم به دستم نرسيذه و همه چيز فقط در هاله ابهام پيش مي رود . به هر جهت ناراحت و عصباني هستم که در چنين شرايطي قرار گرفته ام , ولي اگر خطايي کرده ام , حاضرم بهايش را بپردازم." او در ادامه از چگونگي شکل گيري فيلم نامه و شخصيت آوا مي گويد و دست به قتل زدنش در آن شرايط شوکه کننده را منطقي مي داند و معتقد است مميزي ها مقداري به فيلم آن لطمه زده است و ناراحتي خود را از کساني که خارج از سينما درباره سينما تصميم مي گيرد اعلام کرده. و از اين که من مادر هستم اکران شده خوشحال است. او در جواب سوال: "البته همه مي توانند به فيلم ها اعتراض کنند , اگر مي خواهيم جامعه اي داشته باشيم که تمام صداها شنيده شود. شما از اعتراضات ناراحت هستيد؟" مي گويد: "نه من نفس اعتراض را زير سوال نمي برم. من خودم معترضم و دارم بهاي اعتراضم را هم مي دهم . ولي شکل اعتراض خيلي مهم است . اين که هر کس هر چيزي دوست داشته باشد بگويد و کلماتي که ما در خانه مان به سختي نقل قول مي کنيم را به راحتي در مطبوعات و رسانه ها به کار ببرد. يا اين که به راحتي به ما انگ بي اخلاقي مي زنند جاي سوال دارد. اينجاست که مسئولين سينما بايد پشت سينماگران باشند تا هر کس به خودش اجازه کارهاي خلاف اخلاق و غير قانوني را ندهد و دائما ما سينمايي ها به خاطر کارهاي قانونيمان متهم نشويم و..." به گزارش کافه سينما، و در پايان در جواب سوال "اگر فشارها رويتان زياد شود جلاي وطن که نمي کنيد؟" ادامه مي دهد:"من امکان خارج شدن و زندگي کردن در کشور ديگري را داشتم, ولي نکردم. ترجيح مي دهم بمانم , براي اين که حقم است که در اين سينما کار کنم. سينما کار و زندگي من است. اگر فعلا نتوانم بازي کنم کارهاي ديگري در سينما انجام مي دهم . به طور قانوني هم دنبال کارم هستم تا بتوانم به نتيجه برسم. اين سينما خانه ماست. ما جايي نبايد برويم . ما که نمي خواييم هر روز تغيير شغل و پست بدهيم و بدون تخصص در هر حرفه اي به شکلي قدرت بگيريم. مردم سينماي ما را دوست دارند. و حق ما و مردم است که اين سينما را حفظ کنيم..."