چهره ها/ دلنوشته فرزند استاد شجریان به یاد پدر

او با انتشار اين تصوير نوشت:

چند وقت پيش دوستي با من تماس گرفت. چند سالي بود با اين فرد تماسي نداشتم. بعد از چند ثانيه زد به گريه و گفت ميدوني چي از همه بيشتر دلم رو ميشکونه، گفت دلم از اين ميشکنه که تو پدرت رو از دست ندادي، نزديک ترين دوستت، صميمي ترين دوستت رو از دست دادي.

چند روزي گذشت و اين عکس رو پيدا کردم. ياد روزي افتادم که اين عکس گرفته شد. اون روز از پدر پرسيدم که بابا جان داستان زندگيت رو برام تعريف کن، گفت: بيا با هم بريم راه بريم. در حياط يکي از دوستان خوبمون بوديم، درخت بريده شده اي رو ديديم و نشستيم. منو در آغوش گرفت و هيچي نگفت.

حال اين عکس شرح حال اون دقايقه.

به اين فکر افتادم که چرا به جاي داستان هاي تعريف شده از طرف اطرافيان و طرفداران هيچ وقت نتونستم داستان زندگي پدرم رو از زبان خودش بشنوم.

هميشه ميگند که داستان ها شروع و پاياني دارند ، اما تلخي داستان اين است که پايان، جزيي از داستان است...
شايد پايان ها رو خودمون مينوشتيم بهتر ميشد. شايد آماده نبود برام تعريف کنه، اما اگه پايان رو هم خودش تعريف ميکرد، شايد شايد درک ميکردم.

شايد يکم دير و زود بشه ولي يک روزي تو همون باغ، رو همون درخت بريده شده.... دوباره ميشينيم و اين دفعه شايد برام تعريف کردي.