توی این ثانیه های بی رمق لحظه های آبی تو حروم نکن!

آخرین خبر/ پرسیدم
‎از آخرین ها..از پایان های تلخ،کدام را به یاد داری؟
‎سرش را خیلی آرام به آنجا که دوردست بود چرخاند وُ گفت، دنیای ما کوچک بود. با خانه ای کوچکتر. او شیفته ی همین اندک ها بود و من قانع به بودنش.
‎دنیای ما رنگ ها داشت. باران ها وُ ستارگانی پرنور.آسمان ها و استراتوس هایی پرپُشت.
‎بعدها فصلِ هجران شد اما. فصلِ بی کسی. بی پناهی.
‎پایانِ تلخِ ما، اخرین لمسِ انگشت هایمان بود. لمسِ بغض.

---

بازار

---

‎چیزی جز دیوانگی در یاد ندارم.

‎پرسیدم
‎هنوز دوستش داری؟آخرین بار کی برایش شعر گفتی؟
‎گفت، دنیای ما پر از کلمه بود.
‎او که مادرِ تمامِ واژگان بود وُ ترانه ها از شانه هایش میریختند،آری همان او بود..که شعرها را کُشت. کلمات را دار زد. و سکوت ها بینِ ما جاری گشت و بعدها که خواستم بپرسم، هنوز دوستم داری؟ سکوت کرد. طولانی و پر بغض.
‎پایانِ کلمات را ما رقم زدیم. مرگِ خاموش قصه.
‎جز نامش..جز نام زیبایش، چیزی در یادم نیست.

‎پرسیدم حالا چه؟بعد از او چه بر سرت می آید؟
‎نشست لبِ پنجره.دستهایش را به هم مالید و گفت
‎گل ها را آب داده ام.خانه را عود کشیده ام. برایش دعای خیر خوانده ام.پنجره ها را بسته ام. نگران باد هم
‎نیستم، که لباسی روی رخت نمانده تا تکان دهد.
‎حالا میتوانم بی خیال به نکرده هایم، آرام بمیرم
‎بعد.. از پرتگاهِ دنیای کوچکش، پایین را نگاه کرد. قبل از پریدن گفت،اگر در قصه ای دیدیش
‎بگو
‎زمان، دروغی فاحش است وُ بوسه ی بی وقفه، زندگی.
‎بی نگاه به زمان ببوس لب های محبوبت را.
‎قصه ها کوتاهند و دنیاها دارند بزرگتر میشوند.
‎و...پَرید.

‎علی مصطفی زاده

‎برداشتی از فیلم چیزهایی هست که نمیدانی
‎کارگردان: فردین صاحبالزمانی

به پیج اینستاگرامی «آخرین خبر» بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar