سینه چو بوستان کند دمدمه بهار من روی چو گلستان کند خمر چو ار

عکاس خونه/ ارسالی از HAzaM تا تو حریف من شدی ای مه دلستان من همچو چراغ می جهد نور دل از دهان من ذره به ذره چون گهر از تف آفتاب تو دل شده‌ست سر به سر آب و گل گران من پیشتر آ دمی بنه آن بر و سینه بر برم گر چه که در یگانگی جان تو است جان من در عجبی فتم که این سایه کیست بر سرم فضل توام ندا زند کان من است آن من از تو جهان پربلا همچو بهشت شد مرا تا چه شود ز لطف تو صورت آن جهان من تاج من است دست تو چون بنهیش بر سرم طره توست چون کمر بسته بر این میان من عشق برید کیسه‌ام گفتم هی چه می کنی گفت تو را نه بس بود نعمت بی‌کران من برگ ندا
"مخاطبان گرامی آخرین خبر؛ برای ارسال تصاویر؛ لطفا در صفحه عکاسخونه؛ آیکون دوربین در بالای صفحه را انتخاب نموده و تصویر خود را ارسال فرمایید."