✍️چقدردلم برای روزهایی تنگ شده که نوشتنُ با(آن مَرددر،باران

عکاس خونه/ ارسالی از mehrymah آمد)یادگرفتیم.همون روزهایی که چکمه های کوچولوم روپام میکردم وچترقرمزگلدارمُ روی سرم میگرفتم مامان پاچه شلوارمُ تو چکمه هاجا میدادومیگفت میخوای خودم ببرمت،میگفتم نه چون دلم میخواست آهسته راه برم وبارون رونگاه کنم، تو راه مدرسه منتظردیدن مردی سوار اسب بودم که نمیدونستم کیه اماباخودش یه دنیاامیدواری داشت و اونو به شکل قطره های بارون به درودیوارشهرمی پاشید،خدایااین روزهاآسمونت چقدربخیل شده دیگه بارون نمیاد،کاش دوباره صدای موسیقی بارون تودل شب می پیچیدتا حس کنیم دنیاهنوزقشنگی هاشُ داره،دل تنگ بارانم.
"مخاطبان گرامی آخرین خبر؛ برای ارسال تصاویر؛ لطفا در صفحه عکاسخونه؛ آیکون دوربین در بالای صفحه را انتخاب نموده و تصویر خود را ارسال فرمایید."