عکاس خونه/ ارسالی از irane_Zartosht
چنگ در میان سازهای زهی موجود در تمدن های کهن، دارای جایگاه ویژه ای بوده است
در بین متون مکتوب بر جایمانده از دورۀ ساسانی، در بندهش، خسرو کواذان و ریدگ و درخت آسوریک از این ساز نام برده شده و بر روی نگاره-کندها، موزاییکها، ظروف نقرهای، پیکرکها و مهرها تصویر آن نقر شده است. چنگ در دوره ساسانی، ساز تکامل یافتهای است
در بین انواع چنگ های موجود در این تمدنها، نوعی چنگ که در متون پهلوی بدان "ون، وین" گویند، فقط در دوره ساسانی رواج داشته است.
"مخاطبان گرامی آخرین خبر؛ برای ارسال تصاویر؛ لطفا در صفحه عکاسخونه؛ آیکون دوربین در بالای صفحه را انتخاب نموده و تصویر خود را ارسال فرمایید."