عکاس خونه/ ارسالی از AmiN039
زمان مثل نسیمی بیصدا میگذره، بیهیچ آگهی، بیهیچ توقفی.
یه روز چشم باز میکنی و میبینی اون دستی که توی دستت جا میشد، حالا خودش پناه شده برای دستای کوچکتر.
اون صدای بچگانه که میگفت «بابا بیا بازی»حالا شده صدای مردونهای که از مسئولیت حرف میزنه.
و تو فقط نگاه میکنی،با لبخند،با دلتنگی،با افتخار.
بچهها بزرگ میشن،و با هر قدمشون،یه تکه از دلِ ما رو با خودشون میبرن به آینده.
ولی یه چیزی همیشه ثابته:اون عشق بیمرزی که از روز اول توی دلمون کاشته شد.
و حالا ریشه داره، شاخه داده..🥰❤موفق باشی👌 "مخاطبان گرامی آخرین خبر؛ برای ارسال تصاویر؛ لطفا در صفحه عکاسخونه؛ آیکون دوربین در بالای صفحه را انتخاب نموده و تصویر خود را ارسال فرمایید."