عکاس خونه/ ارسالی از _NaRi_
رنج سوگ، نسبت به یک رابطه نرمال چندین برابر بیشتره چون شما فضایی برای سوگواری ندارید. ماهها سوگ رو درون خودتون حمل میکنید در حالی که مجبورید به زندگی روتین و عادی ادامه بدید. مثل یک گربه زخمی، درون خودتون فرو میرید و زخمهاتون رو به تنهایی لیس میزنید در حالی که حتی نمیتونید از اطرافیان خواهش کنید تا زمان بهبود زخم کمی روال زندگی رو براتون کُند یا تسهیل کنند.در نهایت هم شاید بتونید زخم رو در تنهایی خودتون ترمیم کنید اما یک اسکار نامرئی همیشه روی روحتون میمونه... "مخاطبان گرامی آخرین خبر؛ برای ارسال تصاویر؛ لطفا در صفحه عکاسخونه؛ آیکون دوربین در بالای صفحه را انتخاب نموده و تصویر خود را ارسال فرمایید."