عکاس خونه/ ارسالی از pesarekhooooob
وقتی نیستی تمام جهان طعم تلخ قهوه ای می گیرد که بی دعوت نگاهت را در خیال می نوشد
فنجان را در دست می گیرم نه برای نوشیدن
بلکه برای لمس گرمایی که روزی از دستانت عبور کرده بود
بخار قهوه شبیه خاطراتت است
زودگذر محو اما پر از عطر بودن
و من هر صبح تو را در قهوه ام حل می کنم
تا شاید نبودنت کمتر درد کند
"مخاطبان گرامی آخرین خبر؛ برای ارسال تصاویر؛ لطفا در صفحه عکاسخونه؛ آیکون دوربین در بالای صفحه را انتخاب نموده و تصویر خود را ارسال فرمایید."